ne

Mira tamién: né, nê, Ne

Asturianu

Pronunciación

• [ ˈne ]

Etimoloxía

• Acurtiamientu de neña/nena.

Interxeición

1. Pallabra que s'emplega pa dirixise a una muyer.

Pallabres rellacionaes

• ho, hom, nin/nina, chachu/chacha, manín/manina, mante

Usu

• Nunca inicia la frase.

Traducciones y equivalencies

Traducciones

Gallegu: ho (gl)

Referencies

• Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.

Albanés

Pronunciación

• [ ˈnɛ ]

Pronome

1. Nós, pronome pa la primer persona plural.

Catalán

Pronunciación

• catalán oriental [ nə ]
• catalán occidental [ ne ]

Pronome

ne (apostr. 'n)

1. Pronome átonu alverbial que sustitúi un complementu direutu de cantidá.
2. Pronome átonu alverbial que sustitúi un aditamentu introducíu pola preposición «de».
3. Pronome átonu alverbial que sustitúi un suplementu introducíu pola preposición «de».

Pallabres rellacionaes

• en; hi

Referencies

• Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
• Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.

Francés

Pronunciación

• [ nə ]

«ne»

(rexistru)

Alverbiu

1. (Alverbiu de negación) Nun, alverbiu pa negar el verbu, acompañáu de la partícula pas o d'otres con sentíu negativu.

Pallabres rellacionaes

• pas; non

Italianu

Pronunciación

• [ ne ]

Pronome

1. Pronome átonu alverbial que sustitúi un complementu direutu de cantidá.
2. Pronome átonu alverbial que sustitúi un aditamentu introducíu pola preposición «di».
3. Pronome átonu alverbial que sustitúi un suplementu introducíu pola preposición «di».

Rumanu

Pronunciación

• [ ne ]

Pronome

1. Nos, pronome átonu pa la primer persona plural.

Serbiu

Pronunciación

• [ ne ]

Alverbiu

1. (Alverbiu de negación) Non.
2. (Alverbiu de negación) Nun.

Otres formes

• Cirílicu: не

Antónimos

• da