Saltar al conteníu

este

De Wikcionariu

Asturianu

[editar]
L'este.

Pronunciación

[editar]
  • [ ˈes.te ]
Anagrama: etes, tese, tesé

Sustantivu

[editar]

masculín singular este; plural estes

  1. (Xeografía) Ún de los cuatro puntos cardinales, que ye'l puntu per onde sal el Sol.

Otres formes[editar]

Sinónimos[editar]

Abreviatura o sigla[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Traducciones y equivalencies

[editar]

Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «este».

Referencies

[editar]
  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.

Español

[editar]

Etimoloxía: Del llatín iste (esi).

Axetivu

[editar]

singular masculín este, femenín esta ; plural masculín estos, femenín estas

  1. Esti.

Usu

  • Úsase tamién como pronome.

Términos rellacionaos


Francés

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ɛst ]

Sustantivu

[editar]

masculín singular este ensin plural

  1. (Llingüística) desusáu Estonianu, estoniu, llingua estonia.

Axetivu

[editar]

singular masculín y femenín este; plural masculín y femenín estes

  1. (Xentiliciu) desusáu Estonianu, estoniu, d'Estonia.
  2. (Filoloxía) desusáu Estonianu, estoniu, de la llingua estonia.

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Dictionnaire de l’Académie française. 9e édition. Académie française. Consulta on-line.


Gallegu

[editar]

Etimoloxía: Del llatín iste (esi).

Axetivu

[editar]

singular masculín este, femenín esta; plural masculín estes, femenín estas

  1. Esti.

Términos rellacionaos[editar]

Usu[editar]

  • Úsase tamién como pronome.

Mirandés

[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈɛs̺.tɨ ]

Axetivu

[editar]

singular masculín este, femenín esta; plural masculín estes, femenín estas

  1. Esti.

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Convenção Ortográfica da Língua Mirandesa, Câmara Municipal de Miranda do Douro & Centro de Linguística da Universidade de Lisboa, 1999. Consulta PDF on-line.

Portugués

[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈeʃ.tə ]
Etimoloxía: Del llatín iste (esi).

Axetivu

[editar]

singular masculín este, femenín esta; plural masculín estes, femenín estas

  1. Esti.

Usu

  • Úsase tamién como pronome.

Términos rellacionaos


Rumanu

[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈjes.te ]

Forma de verbu

[editar]
  1. Tercer persona singular del presente d'indicativu d'a fi.

Otres formes