Saltar al conteníu

Tristan da Cunha

Coordenaes: 37°09′S 12°18′W / 37.15°S 12.3°O / -37.15; -12.3
De Wikipedia
Tristan da Cunha
Tristan da Cunha (en)
Situación
PaísBandera del Reinu Xuníu Reinu Xuníu
Territoriu británicu Santa Lena
Tipu grupu d'islles
Asitiáu en Océanu Atlánticu
Coordenaes 37°09′S 12°18′W / 37.15°S 12.3°O / -37.15; -12.3
Tristan da Cunha alcuéntrase n'Atlánticu Sur
Tristan da Cunha
Tristan da Cunha
Tristan da Cunha (Atlánticu Sur)
Datos
Altitú media 2062 m[1]
Puntu más altu Pico de la Reina María (es) Traducir
Superficie 207 km²
Población 246 (2019)
Noamáu por Tristão da Cunha (es) Traducir
Fusu horariu UTC±00:00
Web oficial
Cambiar los datos en Wikidata

Tristan da Cunha ye un archipiélagu británicu compuestu por delles islles (la mayor, col mesmu nome, y les despoblaes Inaccesible y Nightingale) nel Atlánticu sur. Xunto cola islla de Gough o islla Gonçalo Alvares, tol territoriu constitúyese como una dependencia de la islla de Santa Lena, el llugar habitáu más cercanu, asitiáu a 2.173 km al norte. L'accesu a la islla principal ye tremendamente complicáu, por cuenta de la so alloñanza y a que ta arrodiada por cantiles de más de 600 metros d'altor. Tristan da Cunha ye'l llugar habitáu más remotu (esto ye, más alloñáu de cualesquier otru llugar habitáu) de la Tierra, y como tal ta inscritu nel llibru Guinness de Récores.[3]

Descubierta en 1506 pol navegante portugués que-y dio'l so nome, Tristão da Cunha, empezó a tar habitada de manera estable a principios del sieglu XIX, cuando foi anexonada pola Corona Británica en 1816. Entós daquella, los británicos nun queríen que l'archipiélagu fuera utilizáu polos franceses como base pa intentar llevar a cabu una operación de rescate de Napoleón, confináu na islla de Santa Lena.[4] Dende entós caltuvo una población estable d'unos 280 habitantes nel so asentamientu d'Edimburgu de los Siete Mares, llamáu asina n'honor a la visita que fixo'l Príncipe Alfredo, Duque d'Edimburgu, en 1867, na so vuelta al mundu.

Tristan da Cunha vista dende'l mar (2012).

Nos sieglos XVII y XVIII, los gobiernos franceses y neerlandeses, según la Compañía Británica de les Indies Orientales, consideraron el tomar posesión de la islla, pero arrenunciaron nos sos enfotos yá que nun tener zones apropiaes p'atracar. La islla foi más palantre usada como base temporal pa los balleneros y cazadores de foques, principalmente provenientes de los Estaos Xuníos d'América. D'ellí llegaron los primeros colonos a principios de sieglu XIX. En 1876, el Gobiernu Británicu declaróla formalmente parte del Imperiu británicu y en 1938 la islla foi considerada dependencia de Santa Elena.

En 1961, una erupción volcánica provocó la evacuación de la población al Reinu Xuníu, a la llocalidá de Calshot. Ellí tuvieron que soportar unu de los peores iviernos británicos y nueves enfermedades pa les que nun taben preparaos. Dalgunos de más edá morrieron y otros quedaronse, pero la mayor parte tornó en 1963. Al llegar a les sos cases, repararon cómo l'asentamientu principal de la islla atopábase afeutáu pola erupción, y que se produxeren dellos saqueos per parte de pirates. Los perros domésticos, abandonaos a la so suerte, dieren caza a toles oveyes.

Un ciclón extratropical algamó la islla'l 21 de mayu de 2001, causando daños parciales y arrincando dellos teyaos. En febreru de 2008 hubo una quema na fábrica de pexe, lo que tuvo una gran repercusión económica. En payares de 2011 el barcu Puma's Mar Mostro, de la Volvo Ocean Race, llegó a la islla en rompiéndose el so mástil na primer etapa ente Alicante y Ciudá del Cabu. Esti acontecimientu sacó del anonimatu al archipiélagu na prensa internacional.

Foi citada, ente otros, en Les aventures de Arthur Gordon Pym d'Edgar Allan Poe, en Un capitán de quince años de Jules Verne, la primer vegada qu'acolumbren tierra a la fin del so llargu viaxe, en La esfinxe de los xelos, y en Los fíos del capitán Grant del mesmu autor, onde se-y dedica'l segundu capítulu del segundu volume. Dellos capítulos de la novela El rei del aire, d'Emilio Salgari, trescurren nel castru Inaccesible, perteneciente al archipiélagu.

Economía

[editar | editar la fonte]

L'empiezu de la industria de la llagosta, en 1950, fixo floriar l'aprobetada economía esistente, que pasó de ser de subsistencia a una economía de mercáu, anque l'agricultura sigui siendo la principal ocupación de los isleños xunto cola pesca. Tola tierra ye de propiedá comuñal y el númberu de cabeces de ganáu ta puramente controláu pa caltener les camperes y prevenir qu'esistan families con meyor posición económica qu'otres. Nun se dexa tampoco la compra de tierres o l'asentamientu de persones de fora de Tristán. La venta de sellos, principalmente a coleicionistes, tamién apurre unos ingresos considerables.[5]

Anque sía una dependencia de Santa Elena, nun s'usa la moneda local d'esa islla, la llibra de Santa Elena, sinón que s'utiliza la mesma que nel Reinu Xuníu, la llibra esterlina. Amás, entá siendo un territoriu d'ultramar de la Xunión Europea, nun tien dexáu l'accesu direutu a los sos mercaos comunes.

Xeografía

[editar | editar la fonte]
Vista satelital de la islla principal, Tristan da Cunha.
Bandera de Tristan da Cunha, col so escudu d'armes.

Tristan da Cunha ta asitiada nes coordenaes (37°06′S 12°16′W / 37.100°S 12.267°O / -37.100; -12.267) 37º06" de llatitú sur, 12º16" llargor oeste en metá del Atlánticu Sur, a 3360 km de Suramérica y a 2816 km de Sudáfrica. El territoriu habitáu más cercanu ye otra islla, Santa Elena, a 2161 km al norte. La islla principal, d'unos 98 km², tien un relieve bien montascosu por cuenta del so orixe volcánicu, pero esiste una zona llana na mariña noroccidental, denomada The Hillpiece, llugar onde s'atopa Edimburgu. El picu más altu ye'l Queen Mary, un volcán de 2062 m d'altor, que ta asitiáu nel centru de la islla principal y atópase cubiertu pola nieve mientres l'iviernu. Tamién ye'l monte más altu del Atlánticu Sur. El clima ye del tipu marín subtropical, con pequeños cambeos de temperatura ente l'iviernu y el branu. La islla Inaccesible (10 km²) y la islla Nightingale (2 km²), tán asitiaes 35 km al suroeste de Tristán da Cunha, ente que la islla Gough (tamién conocida como islla Gonçalo Alvares) atópase más alloñada, a unos 395 km al sureste de Tristán. El 40% del territoriu del archipiélagu ta protexíu como reserva de la naturaleza y dalgunos de los castros tán declaraos como Patrimoniu de la Humanidá. L'archipiélagu forma parte d'una ecorrexón denomada pradería y carba de les islles Tristán da Cunha y Diego Alvares.

  Parámetros climáticos permediu de Tristan da Cunha 
Mes Xin Feb Mar Abr May Xun Xnt Ago Set Och Pay Avi añal
Temperatura máxima absoluta (°C) 23.7 24.4 24.4 22.4 20.3 18.7 17.8 17.3 17.1 18.4 22.4 21.8 24.4
Temperatura máxima media (°C) 20.4 21.2 20.5 18.9 16.9 15.3 14.4 14.2 14.3 15.4 17.0 18.9 17.3
Temperatura media (°C) 17.9 18.8 17.9 15.4 14.6 13.1 12.2 11.9 12.0 13.0 14.6 16.5 14.8
Temperatura mínima media (°C) 15.4 16.2 15.3 12.3 11.9 10.9 10.0 9.6 9.7 10.6 12.2 14.1 12.4
Temperatura mínima absoluta (°C) 10.9 11.8 10.3 9.5 7.4 6.3 4.8 4.6 5.1 6.4 8.3 9.7 4.6
Lluvia (mm) 93 113 121 129 155 160 160 175 169 151 128 127 1681
Díes de lluvia (≥ 1 mm) 18 17 17 20 23 23 25 26 24 22 18 19 252
Hores de sol 139.5 144.0 145.7 129.0 108.5 99.0 105.4 105.4 120.0 133.3 138.0 130.2 1498
Humedá relativa (%) 79 77 75 78 78 79 79 79 78 79 79 80 78.3
Fonte nº1: Worldwide Bioclimatic Classification System[6]
Fonte nº2: Climate and Temperature.[7]

Población

[editar | editar la fonte]
Vista de la islla Gough.

Les especiales carauterístiques demográfiques de los sos habitantes, por cuenta del so aislamientu y l'elevada endogamia, faen que l'estudiu de la población de la islla sía bien interesante.[8] Anque dellos mozos de Tristán da Cunha colar de la islla en busca de pareya, los matrimonios ente los mesmos habitantes son la regla, y faen que solo haya ocho apellíos distintos na islla: Glass, Green, Faigan, Laverello, Repetto, Rogers, Swain y Patterson, partíos en 80 families,[9] lo que favoreció un perfil xenéticu con una mayor frecuencia de determinaes patoloxíes como'l asma y el glaucoma.[10] Sicasí, otres enfermedaes comunes nel restu del mundu, como los resfriaos, nun esisten salvu de resultes de la visita de dalgún barcu. Na islla consúmese un númberu bastante alzáu de botelles de güisqui. En 1993 y 1994, cada individuu bebió l'equivalente a casi 50 llitros de güisqui de media per añu.[11]

Anguaño esiste nel asentamientu d'Edimburgu una tienda d'ultramarinos, una emisora llocal de radio, un café (The Cafe of Tristan), un pub (The Albatros Chigre), un videoclub, un campu de fútbol, otru de golf, una piscina y una pista de tenis. Los habitantes tamién tienen un centru comuñal de xunta. La conexón col mundu esterior caltiénse al traviés d'un teléfonu/fax vía satélite, asitiáu na oficina del alministrador, pero últimamente tase ameyorando la conexón a internet.[12] Nun hai aeropuertu y solo puede llegase al puertu en barcu. La llegada añal del buque RMS Saint Helena trai consigo nuevos productos, como melecines, llibros, videos, revistes y corréu. Tamién esiste en Sandy Point una granxa, que s'habitó de forma temporal nos años 50 y 80, cuando se precisó cubrir una demanda de madera y distintos tipos de fruta que nun se podíen llograr n'otros llugares de la islla, yá que nesta zona, más al este, esfrutar d'un clima más calorosu. Pa les urgencia sanitaries más complicaes treslladar a los enfermos hasta un hospital en Ciudá del Cabu, anque médicos de cabecera, dentistes y otros especialistes faen llargues estancies mientres díes pa comprobar la salú de la población.

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. URL de la referencia: https://www.tristandc.com/peak.php.
  2. URL de la referencia: https://web.archive.org/web/20191128111631/https://www.tristandc.com/population.php.
  3. El vecín más cercanu, a 2.500 quilómetros Archiváu 2021-10-14 en Wayback Machine, El Correo, Carlos Benito, 22 d'ochobre de 2012.
  4. Roberts, Edmund (1837). Embassy to the Eastern Courts of Cochin-China, Siam, and Muscat. Nueva York: Harper & Brothers, páx. 33.
  5. Páxina oficial de Tristan da Cunha (ed.): «Tristan da Cunha Economy».
  6. «SOUTH AFRICA – TRISTAN DA CUNHA» (marzu de 2012). Archiváu dende l'orixinal, el 2015-04-26.
  7. «Tristan Da Cunha Climate Guide to the Average Weather & Temperatures with Graphs Elucidating Sunshine and Rainfall Data & Information about Wind Speeds & Humidity» (marzu de 2012). Archiváu dende l'orixinal, el 11 de xineru de 2012.
  8. European Journal of Human Genetics (ed.): «Genealogy and xenes: tracing the founding fathers of Tristan da Cunha» (inglés).
  9. Tristan da Cunha Government and the Tristan da Cunha Association (ed.): «The Tristan da Cunha Settlement of Edinburgh» (inglés) (2006).
  10. Clinical & Esperimental Allergy (ed.): «Asthma amongst Tristan da Cunha islanders» (inglés).
  11. «The World's Loneliest Isle» (inglés). Consultáu'l 31 d'avientu de 2009.
  12. El País (ed.): «El perdíu archipiélagu de Tristán da Cunha renaz gracies a Internet» (castellanu). Consultáu'l 6 d'avientu de 2011.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]