Saltar al conteníu

Tiaris olivaceus

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia

Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu.

Tiaris olivaceus
Estáu de caltenimientu
Preocupación menor (LC)
Esmolición menor (IUCN)[1]
Clasificación científica
Reinu: Animalia
Filu: Chordata
Clas: Aves
Orde: Passeriformes
Familia: Thraupidae
Xéneru: Tiaris
Especie: T. olivaceus
(Linnaeus, 1766)
Distribución
Sinonimia
Loxia olivacea Linnaeus, 1766
Consultes
[editar datos en Wikidata]

Tiaris olivaceus ye una pequeña especie d'ave perteneciente a la familia Thraupidae del orde Passeriformes. Esiste en Méxicu, Centroamérica, norte de Suramérica, Antilles Mayores, y les Islles Caimán.

En llatín Tiaris significa “con ornamientu de cabeza” y olivaceus “oliváceo”.

Tomeguín de la tierra ye'l so nome en Cuba occidental, y nel oriente del país llámase-y viudito.

En Costa Rica conozse como gallín yá que ye una ave bien territorial y engarradiella como un gallu finu d'engarradiella.

Frecuenta sabanes, carbes, o espesures de maleces n'árees agropecuaries. En Cuba ye común en casi tol país, dende'l nivel del mar hasta elevaciones medianes, y en dellos casos puede atopase inclusive cerca de los asentamientos humanos.

Descripción

[editar | editar la fonte]

Mide unos 11 cm. Ye verde olivar pol envés y buxu pembaxo. El picu ye gris escuru y los güeyos castaños. El machu tien sobre'l picu y los güeyos a manera de ceyes, dos enllordies mariellu-anaranxao y nel gargüelu una gran mancha del mesmu color. Tien el pechu negru, color que s'espande cola edá. La fema tien les ceyes” y el gargüelu de color mariellu claro, y nun tien el pechu negru sinón gris parduzu. El neñón ye como la fema pero col mariellu de les ceyes y el gargüelu entá más pálidu. Aliméntase de granes gramínees, pequeñes frutes y retueyos.

Reproducción

[editar | editar la fonte]

Añera a lo llargo de tol añu. El nial ye globosu con entrada llateral, construyíu con payes, fibres, raicillas y pelos. La puesta ye de dos o cuatro güevos blancucios daqué azulosos que nel estremu más gruesu tienen manches moraes y castañes.

En cautividá

[editar | editar la fonte]

Ye de los páxaros qu'en Cuba más comúnmente cácense pa enxaular. Munchos muerren per caúnu que llogra afaese al cautiverio. Non toos tienen la capacidá d'afaese fácilmente polo que la so discriminación ye entá mayor por cuenta del so cotizáu cantar.

Hai una gran variedá de tipos de cantar dende'l cantar campaniella puru yá casi estinguíu pol so altu valor, campaniella llisu (campaniella con cantar corriente) , cantar timbrado carauterízase por ser un cantar mas metálicu estos cantares que s'atopa nes partes templaes de Centroamérica y el cantar corriente o grillu con una gran variedá dende cantar grueso o finu como s'atopa más que tou nes partes calientes.

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. BirdLife International (2009). «Tiaris olivaceus» (inglés). Llista Roxa d'especies amenazaes de la UICN 2024. Consultáu'l 05 de xunu de 2012.
  • Garrido, O.H.; Kirkconnell, A. (2000). Birds of Cuba. Helm Field Guides, Londres. 253 pp.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]