Super Audio CD

Super Audiu CD (SACD) ye un tipu de discu ópticu desenvueltu conxuntamente por Philips y Sony, dau a conocer en 1999 y diseñáu pa suministrar audiu d'alta definición.

Visión xeneral

Puede considerase que'l SACD ye un híbridu ente los formatos de CD y DVD. Esto ye, que ye un formatu de discu compactu qu'utiliza'l mesmu tamañu de sectores, sistema de correición d'errores, modulación y sistema d'archivos (UDF y ISO 9660) qu'un DVD. Anque utilice la teunoloxía DVD, el SACD nun puede ser reproducíu en tolos llectores DVD (en nengún de los sos tipos: universal, videu, audiu), yá que nun utiliza'l mesmu tipu de codificación d'audiu del discu DVD, sicasí, pue ser compatible con dellos modelos.

Pol so parentescu col DVD, anque'l SACD ye un formatu concebíu namái p'audiu, dexa acutar una zona dientro del discu pa otros datos y dexa incluyir videoclips, testu, gráficos, etc.

El SACD utiliza un sistema de codificación d'audiu dixital llamáu Direct Stream Dixital (DSD), desenvueltu por Sony.

La respuesta en frecuencia del SACD algama los 100 kHz, bien percima de los 20 kHz (frecuencia considerada llende de l'audición humana). Sicasí, ye necesariu tener presente qu'esta teunoloxía nun caltién constante en tol so rangu'l ruiu de cuantificación, esto ye, la rellación señal a ruiu de cuantificación (SNQR) una y bones ésta deteriórase significativamente percima de la banda de audiofrecuencias.^[1] La frecuencia crítica del CD Audio ye de 22,05 kHz (tamién percima del mentáu llende), anque los filtros analóxicos de los reproductores atenúan progresivamente les señales d'audiu percima de 20 kHz. Sía que non, el potencial ultrasónicu d'un formatu d'audiu dixital ye una carauterística, nel meyor de los casos y por razones obvies, bien discutible. Coles mesmes, la esistencia de señales con componentes ultrasóniques podría xenerar distorsión por intermodulación n'amplificadores normales de audiofrecuencia.^[2] Per otru llau, el formatu SACD apurre un rangu dinámicu estensu, na banda de audiofrecuencias, de 120 dB, que supera los 98,01 dB del CD.^[3]

Un discu en formatu SACD d'una capa, tien mayor capacidá d'almacenamientu (4,7 GB) con respectu al CD (700 MB). Esto ye posible gracies a que s'amenorgó l'anchor de les pistes, el tamañu de los fuexos o "pits" (marques de grabación sobre la superficie del discu) y al tipu de compresión ensin perdes qu'emplega la teunoloxía (DSD). Esta gran capacidá, dexa al SACD llegar a ufiertar 6 canales d'audiu d'idéntica calidá.

Hai tres tipos de SACD según les capes que la constitúin :

1 capa, con información d'audiu estéreo.
2 capes, con audiu estéreo y multicanal.
3 capes, con audiu estéreo, audiu multicanal y audiu de CD convencional.

Cada capa ye lleida por un rayo láser con un distinta llonxitú d'onda (a mayor llonxitú d'onda mayor fondura, colo que pueden lleese les capes inferiores). La información de cada capa resulta invisible al láser del reproductor d'otru formatu, colo que s'asegura la compatibilidá.

Los SACD de trés capes que dexen la compatibilidá col CD, son los llamaos SACD híbridos. El problema ye que fabricar discos híbridos ye más caru y complicáu que fabricar discos namái pa Súper Audiu CD, pero, esta medría nos costos de producción compénsase porque s'amplia exponencialmente la cuota de mercáu.

Sony y Philips, siendo los diseñadores del formatu, son los principales fabricantes de reproductores, tantu de forma convencional, como combinaos con reproductores de DVD. La consola de videoxuegos PlayStation 3 dexa tamién la reproducción de SACD^{[necesita referencies]} multicanal, inclusive al traviés de la salida óptica. Namái la consola Playstation 3 version 60 GB ye capaz de reproducir SACD.

Un discu SACD híbridu pue ser lleíu por un reproductor de CD convencional, pero'l llectores de CD, nun pueden decodificar la información de los SACD.

Pa evitar la llamada piratería discográfica, na fabricación de los SACD incorpórase un sistema anticopia conocíu como Pit Signal Processing que graba 2 “marques d'agua”:

Una marca invisible que se graba na mesma entama de datos.
Otra marca visible, que s'atopa sobre la superficie del discu y qu'amazcarar el tamañu real de los fuexos o pits pa formar una imaxe que tendría de resultar “imposible” de copiar. Siquier, entá nun esiste nengún métodu conocíu que dexe faelo.

Diferencies oyibles respectu de CD-Audio y DVD-Audio

Fueron publicaos trabayos esperimentales que fueron supuestos como rigorosos^[4]^[5] que conclúin que nun esisten diferencies oyibles ente'l formatu SACD y el tradicional soporte d'audiu dixital CD d'Audiu (PCM 16 bits; 44100 muetra/s). Estos ensayos refiérense namái a material musical estéreo una y bones el CD d'Audiu nun dexa rexistrar material sonoro multicanal. Otros estudios, como'l realizáu polos espertos de la Universidá de la Música Detmold d'Alemaña, Dominik Blech y Min-Chi Yang probaron que la calidá del soníu del SACD ye indistinguible del formatu d'alta resolución DVD-Audio.^[6]

Pal inxenieru d'audiu estauxunidense Thomas Kite, cualquier afirmación sobre les virtúes oyibles d'estos formatos de "alta definición" respectu del CD d'Audiu son namái mitos^[7] audiófilos o mensaxes de mercadotecnia que pretenden promocionar la nueva producción de grabaciones o reproductores con afirmaciones que nunca tán respondíes por por pruebes estadístiques rigoroses, de metodoloxía de doble-ciegu, con muestres significatives y, sobremanera, independientes.

Ver tamién

Referencies

↑ «Super Audiu Compact Disc: A Technical Proposal». Philips/Sony. Archiváu dende l'orixinal, el 24 de febreru de 2007.
↑ Griesinger, David. «Perception of mid frequency and high frequency intermodulation distortion in loudspeakers, and its relationship to high-definition audiu.». Archiváu dende l'orixinal, el 6 d'abril de 2008.
↑ Kester, Walt. «MT-001: Taking the Mystery out of the Infamous Formula, "SNR=6.02N + 1.76dB," and Why You Should Care». Archiváu dende l'orixinal, el 30 de setiembre de 2007.
↑ Meyer, Brad. «Audibility of a CD-Standard A/D/A Loop Inserted into High-Resolution Audiu Playback». Journal of the Audiu Engineering Society (Engineering Reports).
↑ Matrix-Hifi. «¿Diferencies ente formatos? Proyeutu K622».
↑ Blech, Dominik. «DVD-Audio versus SACD: Perceptual Discrimination of Digital Audio Coding Formats». Audiu Engineering Society Electronic Library. Archiváu dende l'orixinal, el 27 de setiembre de 2007.
↑ Kite, Thomas. «Signal Processing Seminar: Debunking Audiu Myths (Vease "Myth 5: 16 bits are not enough")». The Embedded Signal Processing Laboratory - University of Texas at Austin.

Bibliografía

Karou

y Shogo (2001). Detection of Threshold for tones above 22kHz. Convention paper 5401 presented at the 110th Convention, May 12-15 2001, Ámsterdam.

Enllaces esternos

«Super Audiu Compact Disc: A Technical Proposal». Philips/Sony. Archiváu dende l'orixinal, el 2007-09-28.
«Matrix-Hifi».
Sony Music SACD FAQ (n'inglés)

[1] «Super Audiu Compact Disc: A Technical Proposal». Philips/Sony. Archiváu dende l'orixinal, el 24 de febreru de 2007.

[2] Griesinger, David. «Perception of mid frequency and high frequency intermodulation distortion in loudspeakers, and its relationship to high-definition audiu.». Archiváu dende l'orixinal, el 6 d'abril de 2008.

[3] Kester, Walt. «MT-001: Taking the Mystery out of the Infamous Formula, "SNR=6.02N + 1.76dB," and Why You Should Care». Archiváu dende l'orixinal, el 30 de setiembre de 2007.

[4] Meyer, Brad. «Audibility of a CD-Standard A/D/A Loop Inserted into High-Resolution Audiu Playback». Journal of the Audiu Engineering Society (Engineering Reports).

[5] Matrix-Hifi. «¿Diferencies ente formatos? Proyeutu K622».

[6] Blech, Dominik. «DVD-Audio versus SACD: Perceptual Discrimination of Digital Audio Coding Formats». Audiu Engineering Society Electronic Library. Archiváu dende l'orixinal, el 27 de setiembre de 2007.

[7] Kite, Thomas. «Signal Processing Seminar: Debunking Audiu Myths (Vease "Myth 5: 16 bits are not enough")». The Embedded Signal Processing Laboratory - University of Texas at Austin.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]