Saltar al conteníu

Rheum ribes

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Rheum ribes
Clasificación científica
Reinu: Plantae
División: Magnoliophyta
Clas: Magnoliopsida
Orde: Caryophyllales
Familia: Polygonaceae
Xéneru: Rheum
Especie: Rheum ribes
L.
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online World Flora online
[editar datos en Wikidata]

Rheum ribes, el ruibarbo siriu,[1][2][3][4][5] ye una especie comestible de ruibarbo montesa nel xéneru Rheum.

Distribución y hábitat

[editar | editar la fonte]

Crez ente los 1000 y 4000 m sobre roques dunites, nes fasteres, ente piedres, y distribúyese nes rexones y subtropicales del mundu, principalmente n'Asia occidental ( Turquía, Siria, El Líbanu, Iraq, Irán, Azerbaixán, Armenia) hasta Afganistán y Paquistán. El ruibarbo siriu ye un vexetal parcialmente comercial llográu de la naturaleza nel este y el sur d'Anatolia, nel norte d'Iraq y en parte Noroeste d'Irán a principios de primavera. Rheum ribes considérase como una especie melecinal pervalible na medicina herbal .

Descripción

[editar | editar la fonte]

El ruibarbo siriu ye una planta herbal ramificada, perenne y robusta, d'hasta 1 m d'altor. Tien gruesos rizomes perennes, fueyes grandes añales de color acoloratáu verdosu como de frijol con tarmos comestibles: Les pequeñes flores son amarellentaes paniculaes, con una nuez de tres láu ovaes oblongues y granes con grandes ales de color marrón colloráu apagáu.[6]

Işgın o ışkın (en turcu) nel Mercáu Históricu de Kadıköy, Istambul.

La parte comestible de la planta ye'l tarmu, que se come crudu o cocíu (ekşili ışgın[7] y ışkınlı yumurta [güevos con ruibarbo selvaxe] en Elazığ, Turquía; khoresh rivas [خورش ریواس] o "guisu de ruibarbo Pérsicu" n'Irán).[8] Les fueyes y peciolu de cutiu cómense crudos como ensalada , dacuando viéndense nos mercaos locales del norte de Baluchistán.[9]

Propiedaes

[editar | editar la fonte]

Rheum ribes ye la fonte d'una de les más importantes drogues en crudu en rexones del oeste asiáticu. Contién vitamines vexetales A, B, C a esgaya. El raigañu de ruibarbo siria ( Rhizoma Rhei ribi ) utilízase tradicionalmente pa tratar la diabetes, hemorroides, úlceras y fories.[10] La planta tamién s'utiliza como dixestivu y aperitivo en Bitlis, Turquía.[11] Na medicina tradicional herbal, el tarmu y el raigañu se secapara el tratamientu de l'anemia, anorexa, ansiedá, la depresión y la diabetes.[12]

Química

Contién les antraquinones crisofanol, parietin y emodina, los flavonoides quercetina, fisetina, quercetina 3-0-ramnósido, quercetina 3-0-galactósido y quercetina 3-0-rutinósido que fueron aisllaes de los biltos de ruibarbo siriu.[13]

Taxonomía

[editar | editar la fonte]

Rheum ribes describióse por Carlos Linneo y espublizóse en Species Plantarum 372. 1753.[14]

Etimoloxía

L'epítetu de nome de la especie derivar de la pallabra árabe Ribas ( ريباس ), refiriéndose al ruibarbo siriu.[15] El ruibarbo siriu llámase asina probablemente pola paecencia de la so panícula de fruta a los recímanos de pases de Corinto, ye particularmente ornamental por cuenta de les sos fueyes según poles sos flores y frutes.

Sinonimia
  • Rhabarbarum ribes Moench[16]

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. «Australian New Crops». Archiváu dende l'orixinal, el 2001-03-13.
  2. The medical formulary of al-Samarqandī and the relation of early Arabic simples to those found in the indigenous medicine of the Near East and India, Najīb al-Dīn Muḥammad ibn 'A elī al-Samarqandī, Martin Levey, Noury Al-Khaledy, Univ. of Pennsylvania Press, 1967
  3. Encyclopædia Londinensis (1827)
  4. RHS Horticultural Database
  5. The Book of Duarte Barbosa by Mansel Longworth Dames, 1918-1921, London
  6. Önder Türkmen, Mustafa Çirka and Suat Şensoy (2005), Initial Evaluation of a New Edible Wild Rhubarb Species (Rheum ribes L.) with a Modified Weighted Scaling Index Method, Pakistan Journal of Biological Sciences 8 (5): 763-765, 2005
  7. «Elazığ Cuisine». Archiváu dende l'orixinal, el 2014-05-03.
  8. Seval Andıç, Yusuf Tunçtürk, Elvan Ocak and Senol Köse (2009), Some Chemical Characteristics of Edible Wild Rhubarb Species (Rheum Ribes L.), Research Journal of Agriculture and Biological Sciences, 5(6): 973-977, 2009
  9. Flora of Pakistan
  10. Aladdin M. Naqishbandi, Knud Josefsen, Mikael Egebjerg Pedersen, Anna K. Jäger. Hypoglycemic activity of Iraqi Rheum ribes root extract. Pharmaceutical Biology, May 2009, Vol. 47, Non. 5 : Pages 380-383
  11. Hanefi Özbek, Ebubekir Ceylan, Mehmet Kara, Fevzi Özgökçe, Mehmet Koyuncu (2004), Hypoglycemic effect of Rheum ribes roots in alloxan induced diabetic and normal mice Archiváu 2014-05-03 en Wayback Machine. Scand. J. Lab. Anim. Sci. Non. 2. 2004. Vol. 31
  12. Sayyah M, Boostani H, Pakseresht S, Malayeri A. Efficacy of hydroalcoholic extract of Rheum ribes L. in treatment of major depressive disorder. Journal of Medicinal Plant Research. 2009, 3(8):573-575
  13. Fatma Tosun & Çiğdem Akyüz-Kızılay (2003), Anthraquinones and Flavonoids from Rheum ribes / Rheum ribes Bitkisinin Antrakinonları ve Flavonoitleri, Ankara Ecz. Fak. Derg. 32(1)31-35,2003
  14. «Rheum ribes». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 3 de mayu de 2014.
  15. Flora Hibernica (1836) (Name, Ribes, a word applied by the Arabic Physicians to a species of Rhubarb, Rheum Ribes.)
  16. Rheum ribes en The Plant List

Bibliografía

[editar | editar la fonte]
  1. Nasir, E. & S. I. Ali (eds). 1980-2005. Fl. Pakistan Univ. of Karachi, Karachi.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]