Poema sinfónicu
 | Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
Pa la obra de Liszt, vease Poemes sinfónicos (Liszt)
Un poema sinfónicu ye una obra d'orixe extra musical, de calter poéticu lliterariu, que la so finalidá ye mover sentimientos y espertar sensaciones, o describir una escena por aciu la música. Xeneralmente consta d'un únicu movimientu y ta escritu para orquesta, anque pue ser para pianu o pa pequeñes formaciones instrumentales. El poema sinfónicu ye una guía pal desenvolvimientu de la forma musical como tal en términos téunicos.
El términu foi aplicáu per primer vegada por Franz Liszt qu'escribió trece composiciones d'esti xéneru. La música descriptiva foi ensin dulda el meyor camín pa tresmitir obres lliteraries, yá fueren de calter relixosu, épicu, heroicu, fantásticu, etc. pero va ser col poema sinfónicu onde ésta atope'l so más fuerte forma d'espresión.
Un poema sinfónicu pue ser una obra en sí mesma, o formar parte d'un ciclu de poemes sinfónicos a manera de suite. Un exemplu d'esto ye Má vlast (La mio patria) de Bedřich Smetana, formáu por seis poemes sinfónicos.
Lo opuesto a poema sinfónicu sería la música absoluta, que nun se basa n'asociaciones sinón na música mesma.
Principales compositores
[editar | editar la fonte]- Héctor Berlioz, precursor del xéneru coles sos obres Sinfonía fantástica y Harold n'Italia.
- Piotr Ilich Chaikovski
- Claude Debussy
- Antonín Dvořák
- César Franck
- Franz Liszt, creador del xéneru :*
Referencies
[editar | editar la fonte]
| Control d'autoridaes |
|
|---|
Datos: Q271802
Multimedia: Symphonic poems