Saltar al conteníu

Estadiu Antonio Vespucio Liberti

Coordenaes: 34°32′43″S 58°26′59″W / 34.5453°S 58.4497°O / -34.5453; -58.4497
Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Estadiu Antonio Vespucio Liberti
Estadio Monumental (es)
estadiu de fútbol y recintu musical
Llocalización
PaísBandera d'Arxentina Arxentina
CiudáBandera de la ciudá de Buenos Aires Buenos Aires
Coordenaes 34°32′43″S 58°26′59″W / 34.5453°S 58.4497°O / -34.5453; -58.4497
Estadiu Antonio Vespucio Liberti alcuéntrase n'Arxentina
Estadiu Antonio Vespucio Liberti
Estadiu Antonio Vespucio Liberti
Estadiu Antonio Vespucio Liberti (Arxentina)
Historia y usu
Copa Mundial de Fútbol de 1978
Copa América 2011
Copa América 1987
Dueñu Club Atlético River Plate
Orixe del nome Antonio Vespucio Liberti (es) Traducir
Deporte fútbol
rugbi a 15
Usuariu seleición masculina de fútbol d'Arxentina 1942
Club Atlético River Plate 1938
Club Atlético River Plate femenino (es) Traducir
Aforu 84 567
Web oficial
Cambiar los datos en Wikidata

L'Estadiu Antonio Vespucio Liberti, tamién conocíu como Estadiu Monumental o Monumental de Núñez, ye un estadiu propiedá del Club Atlético River Plate allugáu na interseición de les aveníes Figueroa Alcorta y Avenida Udaondo del barriu porteño de Belgrano (anque la creencia popular afirma equivocadamente que l'estadiu allugar nel barriu de Núñez). Foi inauguráu'l 26 de mayu de 1938 pol presidente d'esi entós, Antonio Vespucio Liberti quien, amás, decidió la so construcción; d'ellí'l so nome. Ye l'estadiu dedicáu a la práutica futbolística con mayor capacidá, el más grande d'Arxentina, y unu de los más grandes d'América, amás de tener una pista d'atletismu. Tradicionalmente ye'l llugar onde xuega la Seleición Arxentina.

Magar se sabe que la so capacidá ye de 76.000 espectadores, esisten rexistros qu'entraron más de 80.000 persones en partíos importantes, tales como nel postreru partíu de la Copa América 1959 ente Arxentina y Brasil, y la final de la Copa Libertadores 1996 ente River y el América de Cali. En dambos casos allegaron más de 80 000 persones.

L'estadiu en construcción, coles tribunes San Martín y Belgrano terminaes.

El Monumental de Núñez ye l'estadiu más grande d'Arxentina con una capacidá máxima de 61.688 espectadores, llevántase sobre terrenales ganaos a la mariña buelguiza del Ríu de la Plata. La xera de rellenar los bañaos foi fecha por un escocés llamáu Daniel White, quien a mediaos del sieglu XIX adquiriera una estancia de 47 cortes nesa zona. Nesa superficie construyó un hipódromu, que se llamó “Hipódromu de Saavedra” o direutamente “Hipódromu de White”. Poro, a principios del sieglu XIX l'allugamientu exactu del Monumental yera parte del Ríu de la Plata. L'Hipódromu de White ocupaba una estensión de 16 cortes y disponía de tribuna pa públicu. En 1866, una nube de Santa Rosa afaró cola construcción y los sos direutivos buscaron otru llugar pa un nuevu asentamientu. Atoparon un predio de 67 hectárees nel qu'inauguraron en 1867 el famosu Hipódromu Arxentín de Palermo.

El terrén del Hipódromu de White pasó por diverses manes hasta que la Municipalidá de la ciudá de Buenos Aires promovió un xuiciu contra la sociedá que lo regenteaba. L'antiguu hipódromu tenía dos rectes paraleles a l'actual Avenida Lidoro Quinteros, ente que l'actual cai Victorino de la Plaza, arteria en forma d'O allugada nel ángulu de les aveníes Monroe y Llibertador, nun fai más que respetar el trazáu de l'antigua pista. Amás, la tribuna Sívori del Monumental coincide cuasi esautamente cola curva opuesta del hipódromu, colo cual tou lo que puede trate na actualidá tien una marcada presencia de les instalaciones llevantaes por White.

Escontra 1935 sabíase que River nun diba poder enllargar por enforma tiempu l'allugamientu del antiguu estadiu d'avenida Alvear y Tagle, una y bones los terrenes nun pertenecíen al club y el contratu d'arriendu nun-y sería anováu. El problema yera grande yá que ellí River Plate non solo tenía un importante estadiu pa esa dómina, sinón qu'amás tenía munches instalaciones deportives amiestes destinaes a los socios, tal como asocede na actualidá. Eses instalaciones sirvieron en parte pa captar un gran númberu d'asociaos dada la so comodidá ya infraestructura. Tal como taba previstu, foi desallugáu d'esti allugamientu en 1937, pero'l club yá punxera en marcha en 1934 daqué muncho más grande.

El presidente Antonio Vespucio Liberti suxirió mercar los terrenes onde güei s'atopa'l Monumental. La zona onde finalmente se construyó l'estadiu yera bien despoblada a puntu tal que los terrenes onde güei se posaba'l Monumental quedaren cuasi abandonaos, salvu pola presencia del hipódromu, y el Ríu de la Plata tenía la so mariña a pocos metros d'ellí.

Depués de munches negociaciones, River adquirió un préstamu del gobiernu al traviés del Bancu Hipotecariu Nacional, yá que la idea de construyir un estadiu que pudiera ser consideráu como l'estadiu nacional, pero que tuviera remanáu por un club como River Plate en llugar de tar en manes del estáu, sedució a los gobernantes, quien dieron el vistu bonu. Enantes a eso, el club adquirió los terrenes en cuestión a un valor de 11 pesos el metru cuadráu. River mercó alredor de 5 hectárees y la Municipalidá de Buenos Aires donó otres 3,5 hectárees, que son en definitiva les 8,5 que'l club tien na actualidá.

En 1934 el club llamó a concursu nacional d'anteproyeutos pa la construcción del Monumental. La idea yera simple: diseñu d'un estadiu con pista d'atletismu, dafechu construyíu en formigón armao, con instalaciones deportives amiestes tantu nel interior como l'esterior del mesmu, y que contemplara la posibilidá de llegar a una súper capacidá de 120.000 espectadores. Naquella dómina los xuegos olímpicos yeren muncho más populares que los mundiales de fútbol, d'ellí la necesidá d'incorporar una pista de 400 metros alredor del campu, cola esperanza de poder allugar dicha competencia internacional, magar esto nunca asocedió.

El concursu foi ganáu polos arquiteutos José Aslan y Héctor Ezcurra, cola ayuda del dibuxante Fidias Calabria, lo que significó una marca pa tola vida na hestoria d'esti afamáu estudiu d'arquiteutura, encargáu de cuasi toles remodelaciones al Monumental dende entós.

Les obres preliminares llevaron enforma tiempu debíu al necesariu acondicionamientu del terrén, faciendo una correuta nivelación y riquiendo un estensu planiamientu de les sos fundaciones, por cuenta de que'l llugar yera un asentamientu inestable, nel que salíen remexos d'agua de napas soterrañes al faer les escavaciones, que podíen provocar desmoronamientos imprevisibles. Problemes tremendamente complexos de solucionar yá que el Monumental foi construyíu cuasi ensin maquinaries, en pocu más de dos años, faciendo les bases de les columnes a mano, con palas, yá que nun esistíen el escavadores, estrayendo l'agua de les napas soterrañes qu'anubríen les escavaciones con bombes d'achique remanaes tamién a mano, tresportando la tierra a llombu de pollín n'alforxes, y rellenando la zona del campu de xuegu y tribunes a mano, con primitivos elementos de trabayu. Una obra verdaderamente faraónica, como lo foi la construcción del antiguu Coliséu de Roma, que los sos planos fueron la base arquitectónica del Monumental.[necesita referencies]

L'ingresu al estadiu nel día de la so inauguración.

Cuando l'estadiu empezó a construyise nel actual barriu River solo había trés calles: l'Avenida Centenariu (güei Figueroa Alcorta), l'Avenida Río de la Plata (güei Udaondo) y la yá mentada Avenida Lidoro Quinteros. Un pocu más allá taba l'Avenida Fariñones (güei Avenida del Llibertador), onde había unes poques cases. El restu del espaciu nun tenía cais demarcadas y taba bien despobláu. Nel mediu taba la Empresa Argentina de Cemento Armado que mientres los años 1936 a 1938 construyó'l Monumental.

Escoyóse'l mes de mayu pa la inauguración del nuevu estadiu. El miércoles 25 d'esi mes cerca de 65.000 persones guardaron la entrega d'una bandera arxentina y otra del club, costeadas por un grupu d'asociaos, y entonaron el Himnu Nacional Arxentín y la marcha del club. A otru día, la fiesta axuntó a cerca de 68.000 espectadores. Dempués de distintes actividaes la gran tarde completar con un partíu apostáu ente River y Peñarol d'Uruguái, con victoria del llocal por 3 a 1.

Cuando se diseñó'l Monumental el proyeutu orixinal constaba de cuatro grandes tribunes. Como'l dineru del préstamu bancariu nun algamar pa llevantar la totalidá de les graes, quedó l'estadiu con forma de ferradura. El mitu popular cunta que muncha xente siempres creyó que la forma de ferradura yera la estructura definitiva del Monumental, formando la famosa "ventana al Ríu de la Plata" y que la construcción de l'actual tribuna Sívori, empezada cola venta d'ésti xugador en 1958 y concluyida en 1978 n'ocasión del Mundial, yera un agregáu que nun figuraba nel proyeutu orixinal. Sicasí ésta siempres tuvo contemplada.

Con esceición a la tribuna Centenariu (llamada asina porque l'avenida Figueroa Alcorta llevaba esi nome escontra 1938), les tribunes del Monumental teníen nomes distintos a los actuales. La tribuna Belgrano denominábase Ríu de la Plata, porque l'actual Avenida Udaondo llevaba esi nome, ente que la tribuna San Martín yera a cencielles la Oficial, destinada a personalidaes, autoridaes y socios. La tribuna Sívori diba llamase Colonia, daqué que nun llegó a asoceder yá que recién llevantóse 20 años dempués de la inauguración del estadiu.

La primer tribuna del Monumental en ser construyida foi l'actual San Martín. Depués realizóse la Belgrano, quedando metanes dambes l'espaciu pa faer les tribunes Colonia (Sívori) y Centenariu. Poro, esta postrera foi la tercera en ser llevantada, y la so finalización derivó na inauguración del Monumental en 1938.

El Monumental empezó a construyise'l 27 de setiembre de 1936 ya inauguróse oficialmente'l 25 de mayu de 1938, colo cual la obra demandó pocu más de dos años, tiempu récor p'asemeyáu estadiu coles téuniques primitives coles que se trabayaba.[1]

50º Aniversariu

[editar | editar la fonte]

En 1988 celebróse'l cincuentenariu del Monumental con una copa qu'apostaron River Plate y l'Hellas Verona d'Italia, equipu al que fueren tresferíos Claudio Caniggia y Pedro Troglio. Xugáronse dos partíos y la copa foi ganada por River. Caniggia y Troglio actuaron un partíu pa cada equipu, y nel segundu partíu despidiéronse Antonio Alzamendi y Oscar Ruggeri, quien fueron tresferíos al Club Deportivo Logroñés.

75º Aniversariu

[editar | editar la fonte]
Estadiu Monumental, onde l'equipu de River xuega de llocal.

En 2013 con motivu del 75º aniversariu de la inauguración del Estadiu Monumental, Adidas Arxentina presentó una camiseta especialmente diseñada pa la ocasión, que rindió homenaxe tantu a esti estadiu como a los aficionaos del Club Atlético River Plate.

La edición especial cuntó col estadiu Antonio Vespucio Liberti de fondu, y l'usu del color negru como símbolu de la gala y elegancia que la ocasión ameritó. Amás tien un escudu extra al qu'exhibe'l club en cada xuegu, qu'inclúi'l númberu 75 en referencia al aniversariu del míticu estadiu.[2]

Nueva pantalla LED

[editar | editar la fonte]

El 30 de payares de 2014 inauguróse una nueva pantalla LED de 19,45 × 7,16 m la cual ye la más grande de Suramérica[3]

En 2018, l'estadiu va allugar les ceremonies d'apertura y clausura de los Xuegos Olímpicos de la Mocedá 2018, que se van realizar en Buenos Aires.

Tribuna Sívori nos años 1970.

Nel marcu de los Xuegos Panamericanos de 1951 en Buenos Aires, l'estadiu allugó la ceremonia de clausura y los eventos d'atletismu.

P'acondicionar al estadiu pal atletismu, tuvo de reformase la pista olímpica del estadiu, porque ésta tenía solo 6 andariveles, y esto nun dexaba'l desenvolvimientu de les pruebes. Entós tuviéronse que construyir los 2 carriles faltantes a base de carbonilla gruesa de 15 cm, 50% de carbonilla molida, 30% de tierra negra solmenada y 20% de polvu de lladriyu, pa poder realizar una prueba de fondu correutamente.

La ferradura cerróse parcialmente en 1958, so la presidencia d'Enrique Pardo y pa esa nueva construcción, la platea Colonia, foi decisivu'l dineru ingresáu (18 millones de pesos) pola tresferencia d'Omar Sívori a la Juventus d'Italia. Cola conclusión de la tribuna, la capacidá yera de 30.000 persones.

1977 y 1978

[editar | editar la fonte]
Ceremonia inaugural de la Copa Mundial de Fútbol de 1978.

L'estadiu Monumental foi designáu sede pol gobiernu de Perón en 1974, en virtú de les sos cualidaes edilicias y allugamientu estratéxicu, otorgándose-y, por parte del Estáu Nacional y FIFA, un creitu a efeutos de la so remodelación. La mesma fixo efeutiva en 1977, mientres el gobiernu de Jorge Rafael Videla.

En 1976 la Xunta Militar encabezada pol Teniente Xeneral Videla, que tomara'l poder por aciu un golpe d'estáu, creó un organismu denomináu Ente Autárquico Mundial 78 (EAM 78), que encargaríase de la remodelación d'estadios, la construcción de trés inmuebles, y del desenvolvimientu total de la infraestructura loxística, turística y de comunicaciones.[4] Ente los estadios que'l EAM 78 remocicaría, atopábense'l de River Plate, Vélez Sársfield, Rosario Central, el de la ciudá de Mendoza (construyíu na falda del Cuetu de la Gloria), el de Mar del Plata y el de Córdoba, emplazado na zona de Chateau Carreras.

El proyeutu EAM 78 taba en manes del exércitu, que tenía d'asegurase que'l dineru que se remanaba nel Mundial nun debía de ser “xustificáu". Esti dineru foi utilizáu principalmente pa construyir estadios que costaron aproximao 5 vegaes más que los d'España 1982. Foi dende la so asunción que los costos empezaron a engatar de manera inaudita, hasta algamar los 520 millones de dólares.[5][6][7] Mientres el ralu en que tuvo cerráu'l Monumental, l'equipu de fútbol de River actuó de llocal nel Estadiu Tomás Ducó del Club Atlético Huracán.

Finalmente, en 1978, realizóse'l Campeonatu Mundial 1978. River Plate tuvo que faese cargu del costu de la obra, que pudo atayar en cuotes depués de dellos años, pero a un valor muncho más caru que'l monto orixinal por causa d'una importante devaluación de la moneda arxentina que se rexistró naquellos años.

Proyeutu de remodelación

[editar | editar la fonte]

En 2014 foi presentáu'l proyeutu de remodelación pola dirigencia encabeza por Rodolfo D'Onofrio. El proyeutu tien en mente un gran proyeutu p'ampliar a 80 mil lugar la capacidá del estadiu. Ente los principales cambeos, van sumase más butaques a la tribuna alta y esaniciaríase la fuesa y la pista d'atletismu, estendiendo la tribuna baxa escontra'l campu de xuegu. Amás, va buscase llograr que la tribuna media nos llaterales del estadiu seya una zona esclusiva de palcos en dos niveles y va amestase techu a toles tribunes. Les obres tienen una proyeición envalorada d'entamu n'años cercanos al 2020.

Espectadores

[editar | editar la fonte]

El 17 d'agostu de 1975, nel Monumental, River enfrentó a Racing, na última fecha del Campeonatu Metropolitanu que'l so títulu ganara na xornada anterior (signada por una fuelga de xugadores profesionales), depués de 18 años ensin llograr títulos. Esi día allegó una cantidá inédita de simpatizantes de River que, inclusive, acoparon la tribuna visitante, habiéndo-y dexáu al públicu de Racing una porción bien amenorgada de la tribuna Centenariu Alta. Nun esiste una cifra exacta y confiable del númberu d'aficionaos riverplatenses qu'allegaron esi día, pero'l fechu de que les puertes del Monumental abrir ensin restricciones pa socios y simpatizantes, de que tolos sectores de les platees fueron enchíos por fanáticos de pies, al puntu de nun poder ingresar una alma una hora antes del entamu del partíu, y de que bien de socios vieron l'alcuentru inclusive dende la pista d'atletismu (daquella los controles de la AFA nesi sentíu yeren laxos) averaríen la cifra d'espectadores a los 100.000. L'oldeo que ganaba River por 2 a 0 foi suspendíu al rematar el primer tiempu por invasión del campu de xuegu por parte de los aficionaos.

Hai que destacar qu'en 1969, la dirigencia de River instaló platees en tola tribuna Belgrano Alta y na metá de la San Martín Alta, colo cual hubo un amenorgamientu sustancial na capacidá del estadiu que yá en dómines anteriores supo enllenase por completu en memorables superclásicos con Boca Juniors.

Nes finales de Libertadores con América de Cali (1986/1996), viose'l máximu de públicu depués de la remodelación na cual añadieron butaques. Allegaron aproximao 86.000 espectadores.

El llargor total de les graes d'esti estadiu supera los 70 quilómetros. El 13 de marzu de 1982, na fecha 6 San Lorenzo escontra de llocal nel monumental enfrentándose contra Tigre na Primera B, rexistróse una venta de 70.948 entraes, siendo esta la tercer vegada que más entraes vender na hestoria del Monumental, detrás de la final del mundial del 78' y la final ante América de Cali de la Libertadores del 86'.

Eventos deportivos

[editar | editar la fonte]

Eventos multideportivos

[editar | editar la fonte]

Xuegos Panamericanos de 1951

[editar | editar la fonte]

Nel añu 1951, la primer edición de los Xuegos Panamericanos realizar en Buenos Aires, en siendo escoyida en 1940 como sede de los xuegos. Orixinalmente, diben realizase en 1942, pero pola Segunda Guerra Mundial, retardar a 1951. Nesta edición, participaron 2.523 atletes de 21 países.

L'estadiu foi una de les principales sedes de los xuegos, allugando la ceremonia de clausura de los xuegos y les pruebes d'atletismu.

Xuegos Olímpicos de la Mocedá de 2018

[editar | editar la fonte]

Tres que'l Comité Olímpicu Internacional escoyó a Buenos Aires como sede de los Xuegos Olímpicos de la Mocedá 2018, confirmar al estadiu como unu de los escenarios de los xuegos.

Eventos de fútbol

[editar | editar la fonte]

Campeonatu Suramericanu 1946

[editar | editar la fonte]
Fecha Fase Equipu Resultáu Equipu Espectadores
12 de xineru de 1946 Ronda final Arxentina Bandera d'Arxentina
2 - 0
Bandera de Paraguái Paraguái s/d
26 de xineru de 1946 Ronda final Arxentina Bandera d'Arxentina
3 - 1
Bandera de Chile Chile s/d
10 de febreru de 1946 Ronda final Arxentina Bandera d'Arxentina
2 - 0
Bandera de Brasil Brasil s/d

Campeonatu Suramericanu 1959

[editar | editar la fonte]

El Brasil de Pelé, Zagallo, Didí, Vavá, Nilton Santos, y otres tantes estrelles que venía de ser Campeón del Mundu en Suecia 1958 xugó'l Campeonatu Suramericanu de 1959 nel Estadiu Monumental con tolos sos titulares. Sicasí, el títulu quedó en manes de Arxentina, que volvió ganar una nueva Copa América ante la so xente, consiguiendo l'empate 1 a 1 ante los brasilanos nel postreru partíu, lo que-y dexó alzar se col títulu de campeón.

Fecha Fase Equipu Resultáu Equipu Espectadores
7 de marzu de 1959 Ronda final Arxentina Bandera d'Arxentina
6 - 1
Bandera de Chile Chile 70 000
11 de marzu de 1959 Ronda final Arxentina Bandera d'Arxentina
2 - 0
Bandera de Bolivia Bolivia 45 000
18 de marzu de 1959 Ronda final Arxentina Bandera d'Arxentina
3 - 1
Bandera del Perú Perú 70 000
22 de marzu de 1959 Ronda final Arxentina Bandera d'Arxentina
3 - 1
Bandera de Paraguái Paraguái 50 000
30 de marzu de 1959 Ronda final Arxentina Bandera d'Arxentina
4 - 1
Bandera de Uruguái Uruguái 80 000
4 d'abril de 1959 Ronda final Arxentina Bandera d'Arxentina
1 - 1
Bandera de Brasil Brasil 85 000

Copa del Mundu 1978

[editar | editar la fonte]

L'Estadiu Monumental foi la sede central de la Copa del Mundu. L'apertura de la sede foi'l 1 de xunu, nel partíu qu'apostaron Alemaña Federal ante Polonia. Depués apostáronse otros ocho alcuentros más, incluyida la final qu'apostaron Arxentina y Países Baxos.

Fecha Fase Equipu Resultáu Equipu Espectadores
1 de xunu de 1978 Grupu 2 Alemaña Federal Bandera d'Alemaña
0 - 0
Bandera de Polonia Polonia 67 579 Reporte
2 de xunu de 1978 Grupu 1 Arxentina Bandera d'Arxentina
2 - 1
Bandera d'Hungría Hungría 71 615 Reporte
6 de xunu de 1978 Grupu 1 Arxentina Bandera d'Arxentina
2 - 1
Bandera de Francia Francia 71 666 Reporte
10 de xunu de 1978 Grupu 1 Arxentina Bandera d'Arxentina
0 - 1
Bandera d'Italia Italia 71 712 Reporte
14 de xunu de 1978

Alemaña Federal

Bandera d'Alemaña
0 - 0
Bandera d'Italia Italia 67.547 Reporte
14 de xunu de 1978

Italia

Bandera d'Italia
1 - 0
Bandera de Austria Austria 66 695 Reporte
21 de xunu de 1978

Italia

Bandera d'Italia
1 - 2
Bandera de Países Baxos Países Baxos 67 433 Reporte
24 de xunu de 1978 Tercer llugar Italia Bandera d'Italia
1 - 2
Bandera de Brasil Brasil 69 659 Reporte
25 de xunu de 1978 Final Países Baxos Bandera de Países Baxos
1 - 3[8]
Bandera d'Arxentina Arxentina 71 483 Reporte

Copa América 1987

[editar | editar la fonte]
Fecha Fase Equipu Resultáu Equipu Espectadores
27 de xunu de 1987

Arxentina

Bandera d'Arxentina
1 - 1
Bandera del Perú Perú 40 000
2 de xunetu de 1987

Arxentina

Bandera d'Arxentina
3 - 0
Bandera d'Ecuador Ecuador 30 000
4 de xunetu de 1987

Perú

Bandera del Perú
1 - 1
Bandera d'Ecuador Ecuador 10 000
9 de xunetu de 1987 Semifinal Arxentina Bandera d'Arxentina
0 - 1
Bandera de Uruguái Uruguái 75 000
11 de xunetu de 1987 Tercer llugar Colombia Bandera de Colombia
2 - 1
Bandera d'Arxentina Arxentina 15 000
12 de xunetu de 1987 Final Uruguái Bandera de Uruguái
1 - 0
Bandera de Chile Chile 35 000

Copa América 2011

[editar | editar la fonte]
Fecha Fase Equipu Resultáu Equipu Espectadores
24 de xunetu de 2011 Final Uruguái Bandera de Uruguái
3 - 0
Bandera de Paraguái Paraguái 65 921 Reporte

Eventos musicales

[editar | editar la fonte]

Por cuenta de la so elevada capacidá, el Monumental ye un escenariu recurrente pa los grupos musicales que visiten Buenos Aires. Los conciertos realizaos nel estadiu son una fonte d'ingresos económicos fundamental pal club. Ente los artistes internacionales que realizaron presentaciones nel Monumental destáquense[9] Paul McCartney (1993 y 2010), Bruce Springsteen (1989), Michael Jackson (1993), Madonna (1993, 2008 y 2012), The Rolling Stones (1995, 1998 y 2006), AC/DC (1996 y 2009), Bob Dylan (1988), David Bowie (1990), Eric Clapton (1990, 2001, 2011), Shakira (2003), Guns N' Roses (1992, 1993 y 2016), Ramones (1996), The Police (2007), U2 (1998 y 2006), Bon Jovi (1995 y 2010), Red Hot Chili Peppers (2002 y 2011), Metallica (1993, 1999 y 2010), Oasis (2009), Jonas Brothers (2009 y 2010), Coldplay (2010), Miley Cyrus (2011), Lady Gaga (2012), Iron Maiden (2013), The Cure (2013), Justin Bieber (2013) ente otros. Soda Stereo tien el récor de mayor asistencia con Vas Veme Volver 2007, 6 conciertos a los qu'asistieron 390 000 persones. El músicu con más presentaciones ye Roger Waters, con 9 funciones pa marzu de 2012, cola so xira The Wall Live, qu'amás ta detrás de Soda Stereo n'asistencia, con 360 000 persones.

Principales conciertos y eventos

[editar | editar la fonte]

Fonte: www.cariverplate.com.ar

País Artista Añu
Bandera del Reinu Xuníu Sting 1987
Bandera de Estaos Xuníos d'América Tina Turner 1988
Bandera del Reinu Xuníu Peter Gabriel 1988
Bandera del Reinu Xuníu Bandera de Estaos Xuníos d'América Bandera d'Arxentina Sting, Bruce Springsteen, Peter Gabriel, Charly García y León Gieco 1988
Bandera del Reinu Xuníu Rod Stewart 1989
Bandera del Reinu Xuníu David Bowie 1990
Bandera de Australia INXS 1990
Bandera de Canadá Bryan Adams 1990
Bandera del Reinu Xuníu The Cult 1991
Bandera del Reinu Xuníu Eric Clapton 1990/2001/2011
Bandera de Estaos Xuníos d'América Prince 1991
Bandera del Reinu Xuníu Billy Idol 1991
Bandera de Estaos Xuníos d'América Paul Simon 1991
Bandera de Estaos Xuníos d'América Guns N' Roses 1992/1993/2016
Bandera del Reinu Xuníu Elton John 1992
Bandera d'Arxentina Pappo's Blues 1992
Bandera d'Arxentina Ratones Paranoicos 1992/1995
Bandera d'Arxentina Serú Girán 1992
Bandera del Reinu Xuníu Paul McCartney 1993/2010
Bandera de Estaos Xuníos d'América Madonna 1993/2008/2012
Bandera de Estaos Xuníos d'América Michael Jackson 1993
Bandera de Estaos Xuníos d'América Kiss 1994/97/99/2009/12
Bandera d'Arxentina Bandera de Estaos Xuníos d'América Bandera del Reinu Xuníu Hermética, Slayer, Black Sabbath 1994
Bandera del Reinu Xuníu The Rolling Stones/Bob Dylan (98) 1995/98/2006
Bandera de Estaos Xuníos d'América Bon Jovi 1995/2010
Bandera del Reinu Xuníu Phil Collins 1995
Bandera d'Arxentina Fito Páez 1995/2012
Bandera d'Arxentina Charly García 1988/2012
Bandera de Australia AC/DC 1996/2009
Bandera d'Arxentina Riff 1996
Bandera de Estaos Xuníos d'América Ramones 1996
Bandera de Méxicu Luis Miguel 1996
Bandera d'Arxentina Soda Stereo 1997/2007
Enrique Iglesias 1997
Bandera de Irlanda U2 1998/2006
Bandera de Estaos Xuníos d'América Metallica 1999/2010
Bandera d'Arxentina Almafuerte 1999/2003
Bandera de Brasil Sepultura 1999
Bandera d'Arxentina Catupecu Machu 1999/2008/2012
Bandera d'Alemaña Rammstein 1999
Bandera d'Arxentina Los Auténticos Decadentes, Kapanga, La Mona Jiménez 2000
Bandera d'Arxentina Patricio Rey y sus Redonditos de Ricota 2000
Bandera de Estaos Xuníos d'América Backstreet Boys 2001
Bandera d'Arxentina La Renga 2002/2004
Bandera de Estaos Xuníos d'América Red Hot Chili Peppers 2002/2011
Bandera d'Arxentina Diego Torres 2003
Bandera d'Arxentina Los Pioyos 2003/2009
Bandera del Reinu Xuníu Robbie Williams 2006
Bandera d'Arxentina Bandera de Estaos Xuníos d'América Sumo, Estremaos, Les Pelotes, Attaque 77, Bad Religion 2007
Bandera de Estaos Xuníos d'América Evanescence, Aerosmith, Velvet Revolver 2007
Bandera del Reinu Xuníu Roger Waters 2007/2012
Bandera del Reinu Xuníu The Police 2007
Bandera d'Arxentina Bersuit Vergarabat 2007
Bandera de Puertu Ricu Chayanne 2007
Bandera de Estaos Xuníos d'América High School Musical 2007
Bandera d'Arxentina Los Fabulosos Cadillacs 2008
Bandera d'Arxentina Bandera de Estaos Xuníos d'América Bandera del Reinu Xuníu Coyona, Aguarón Blancu, Black Label Society, Korn, Ozzy Osbourne 2008
Bandera del Reinu Xuníu Oasis 2009
Bandera de Estaos Xuníos d'América Jonas Brothers 2009/2010
Bandera del Reinu Xuníu Coldplay 2010
Bandera de Estaos Xuníos d'América Miley Cyrus 2011
Bandera de Canadá Justin Bieber 2011/2013
Bandera de Estaos Xuníos d'América Bandera del Reinu Xuníu Foo Fighters, Joan Jett & The Blackhearts, MGMT, Arctic Monkeys, Cage the Elephant, Band of Horses, TV on the Radio 2012
Bandera de Estaos Xuníos d'América Lady Gaga 2012
Bandera del Reinu Xuníu The Cure 2013
Bandera del Reinu Xuníu Bandera de Estaos Xuníos d'América Bandera de Suecia Iron Maiden, Slayer, Ghost 2013
Bandera de Estaos Xuníos d'América Romeo Santos 2015
Bandera d'Arxentina La Beriso 2016
Bandera d'Arxentina Abel Pintos 2017

Instalaciones

[editar | editar la fonte]
Estación Ciudá Universitaria próxima al estadiu.
El Microestadio, onde xueguen de llocal los equipos de baloncestu y vóley, va ser sede del baloncestu mientres los Xuegos Olímpicos de la Mocedá 2018.

L'estadiu puede allugar a 76.000 aficionaos, depués de la so remodelación pa la Copa Mundial de Fútbol de 1978. El partíu inaugural y la final fueron xugaos nel Monumental, que tenía una capacidá pa 76 600 yá que tol monumental escarecía d'asientos.

El complexu del estadiu tamién cunta con instalaciones pa xugar al tenis, baloncestu, y otros deportes, como tamién una pensión pa nuevos futbolistes, un teatru, un estacionamiento, un muséu, etc. Puede aportase per delles llinia de tren y autobús yá que s'atopa a poca distancia de la terminal de Fuécares de Belgrano. Al contrariu de la mayoría de los estadios na zona de Buenos Aires, hai un estacionamiento fuera del estadiu de tamañu considerable.

N'agostu de 2015, la Estación Ciudá Universitaria foi inaugurada sobre la Llinia Belgrano Norte col fin de sirvir tanto al estadiu como a la Ciudá Universitaria de Buenos Aires. L'estadiu ta venceyáu a la estación al traviés del Puente Ángel Labruna y la llinia coneuta al estadiu tanto al centru de Buenos Aires pola Terminal de Retiru como tamién a dellos partíos de la zona norte del Gran Buenos Aires.[10]

Videoxuegos

[editar | editar la fonte]

Esti estadiu apaeció en distintos videoxuegos y en dalgunos cola so respeutiva llicencia:

1- En cursiva'l nome ficticiu, en casu de nun tar llicenciáu l'estadiu.

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. «Florencio Núñez nun suañó l'estadiu». Consultáu'l 27 de mayu de 2013.
  2. La nueva camiseta, n'homenaxe al Monumental
  3. River Plate – Sitiu Oficial (30 de payares de 2014). «pantalla-de-led-mas-grande-de-sudamerica/ River la pantalla más grande de sudamerica».
  4. Mundu Soccer. «Los 12 escándalos más famosos de la Copa del Mundu». Consultáu'l consultáu en 2007.
  5. Diariu Clarín. «El contestu político y económico nel mundu en xunu del 78.». Archiváu dende l'orixinal, el 2015-04-13. Consultáu'l consultáu en 2015.
  6. "Espilfarru mundial".Terra.com
  7. mundial-de-argentina-1978/ "Les meyores anécdotes del Mundial d'Arxentina 1978". Colgaos pol fútbol.
  8. Na prórroga. Los 90 minutos reglamentarios remataron con 1-1.
  9. «Cinco cuesas que tienes de saber sobre'l Monumental». Marca (6 de setiembre de 2010). Consultáu'l 7 de setiembre de 2010.
  10. "Inauguren güei la estación de tren de Ciudá Universitaria", Clarín, 29 d'agostu de 2015
  11. Monumentu El Monumental en Seriar FIFA

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]


Predecesor:
Estadiu Nacional de Chile

Bandera de Chile Chile 1945


Estadiu de la final de la Copa América

Bandera d'Arxentina Arxentina 1946
Socesor:
Estadiu George Capwell

Bandera d'Ecuador Ecuador 1947

Predecesor:
Nengunu

Ceremonia de clausura de los Xuegos Panamericanos

Bandera d'Arxentina Buenos Aires 1951
Socesor:
Estadiu Olímpicu Universitariu

Bandera de Méxicu Méxicu 1955

Predecesor:
Estadiu Nacional de Perú

Bandera del Perú Perú 1957


Estadiu de la final de la Copa América

Bandera d'Arxentina Arxentina 1959-I
Socesor:
Estadiu Modelu Alberto Spencer

Bandera d'Ecuador Ecuador 1959-II

Predecesor:
Estadiu Olímpicu de Múnich

Bandera d'Alemaña Alemaña Federal 1974

FIFA logo without slogan
Estadiu de la final de la Copa del Mundu

Bandera d'Arxentina Arxentina 1978
Socesor:
Estadiu Santiago Bernabéu

España 1982

Predecesor:
Sable Fonte Nova

Bandera de Brasil Salvador de Bahia
Copa América 1983


Estadiu de la final de la Copa América

Bandera d'Arxentina Arxentina 1987
Socesor:
Estádio Maracanã

Bandera de Brasil Brasil 1989

Predecesor:
Estadiu Hernán Ramírez Villegas

Pereira Bandera de Colombia Colombia 1987

Estadiu de la final del Campeonatu Suramericanu Sub-20
Bandera d'Arxentina Arxentina 1988

XV final

Bandera de Brasil Brasil

Socesor:
Polideportivu de Pueblu Nuevu

San Cristóbal Bandera de Venezuela Venezuela 1991

Predecesor:
Estadiu José Encarnación Romero

Maracaibo Bandera de Venezuela Venezuela 2007


Estadiu de la final de la Copa América
Bandera d'Arxentina Arxentina 2011

XLIII final

Bandera de Uruguái Uruguái 3:0 Bandera de Paraguái Paraguái

Socesor:
Estadiu Nacional de Chile

Santiago de Chile Bandera de Chile Chile 2015

Predecesor:
Estadiu Olímpicu de Nankín

Bandera de la República Popular China Nankín 2014


Estadiu Olímpicu de los Xuegos Olímpicos de la Mocedá

Bandera d'Arxentina Buenos Aires 2018
Socesor:
Por definir