تانكريد

تانكريد ابن الماركيز او تانكريد دى هاوتڤيل او تانكريد امير انطاكيا او تانكريد امير الجليل فى النصوص التاريخيه العربيه " طنكرى " ( 5 ديسمبر 1076 - 12 ديسمبر 1112 ) ، قائد نورمانى من سيسيليا من ابطال الحروب الصليبيه. بيعتقد انه ابن " اودو الماركيز الطيب " و " ايما دى هاوتڤيل " أخت بوهيموند الاول.

انضم لجيش خاله بوهيموند الاول فى الحمله الصليبيه الاولى و هو عنده حوالى عشرين سنه و راح معاه على اسيا الصغرى لمحاربة المسلمين و تحرير بيت المقدس. ساهم بجهد كبير فى فتح نيقيا و طرسوس و انطاكيا و اورشليم فى 15 يوليه سنة 1099 ، و شارك فى معارك كتيره و غلب المسلمين بقيادة رضوان حاكم حماه سنة 1105. مدحه المؤرخين و اشتهر بالشجاعه و الشهامه.

مع ان بوهيموند ادا ولائه للامبراطور البيزنطى اليكسيوس الاول لكن تانكريد مارضيش و اتجنب دخول قسطنطينيه و رفض انه يتنازل عن فتوحاته للامبراطور. حكم امارة انطاكيا كنايب لبوهيموند و حكمها لوحده سنة 1100 و حكم كونتية الرها سنة 1107. أرخ ليه و خلد ذكره المؤرخ رالف اوف كين Ralph of Caen اللى كان معاه وقت الحمله الصليبيه الاولى و عاين احداثها.

تانكريد بقى شخصيه بطوليه و رمز من رموز الشجاعه بتلهم الشعرا و الكتاب فظهر فى الاشعار و الكتابات و لحد فى الاعمال الموسيقيه ، فظهر زى كبطل ملحمى فى قصيدة " اورشليم اتحررت " (La Gerusalemme liberata ) من القرن الستاشر ، و عمله الكومپيونيست روسينى Rossini بطل لاوبرا تانكريدى Tancredi المتاخده من مسرحية ڤولتير تانكريد Tancrède.

مصادر

The Gesta Tancredi of Ralph of Cane, Tra. B. and S.Bachrach, Ashgate, UK & USA 2010
Runciman, Steven, A history of the Crusades . Penguin Books, 1987 (ستيفين رونسيمان)