“Tell them the contours of patriarchy closed in, but haven’t crushed me. I’m the same person I’ve always been, broke but stronger.
Tell whoever asks, that I’m still right here, and I — by which I mean we, us, women voices, mine and others — we’re not going away. We’re speaking up, erasing patriarchal privilege by calling it out.”

A striking story of a woman who writes against all odds.

A lovely set of easter eggs hidden in Switzerland’s official maps.

https://eyeondesign.aiga.org/for-decades-cartographers-have-been-hiding-covert-illustrations-inside-of-switzerlands-official-maps/

(kom eens langs)

Eerst praten we over van alles en niets.

Dan schenk ik thee. Doe er nog wat koekjes bij.

Ik had geld geleend van mijn moeder waarmee ik een goed gevulde tafel dek.

Je zegt ‘ik ben op dieet’ en eet niet, ik eet, dat geeft niet.

Dan praten we over ditjes en datjes.

Dan hebben we het over mij.

Ook al wil ik dat helemaal niet.

Je neemt me mijn fouten kwalijk.

We bekritiseren mij dunnetjes en praten over hoe jij alle kansen in het leven gegrepen hebt.

‘Begrijp me niet verkeerd, ik zeg dit omdat ik van je hou’, zeg je, waarom zou ik, mijn hart zet alles wat ik verkeerd opvat toch wel recht. ‘Het geeft niet’ zeg ik. ‘Of ik niet weet hoe close ze zijn.’ Ik lieg. Ik weet niet hoe close ze zijn.

Als je even je mond houdt, praat ik mezelf moed in.

Net als ik het kwijt wil, kijk jij op Instagram.

Je laat me het badpak zien wat je voor deze zomer gaat kopen. Ik zeg dat het heel mooi is.

We zijn twee jaar geleden voor het laatst naar zee geweest zeg ik. Ah nee dat kan toch niet als ik niet zwem dan stérf ik zeg je.

Ik zeg niet dat je niet doodgaat van zwemgebrek.

Dat er ander leed is waar mensen aan sterven, bijvoorbeeld een gebroken hart, weet je dat het echt mogelijk is dat een hart breekt, wetenschappers hebben dat bewezen zeg ik maar niet.

We drinken thee tot we erbij neervallen.

De tafel wordt afgeruimd, de asbakken raken vol.

Ik sta af en toe op, leeg de asbakken, schenk thee in.

Sorry voor de moeite zeg je.

Je zou de keuken kunnen opruimen maar omdat onze keuken klein is word je daar onwel, de muren komen op je af zeg je. Geeft niet.

Blijf zitten, ik ruim wel op.

Als je moet plassen vind je onze badkamer misschien wel leuk. Ik heb een nieuw douchegordijn gekocht op de markt.

Als je die leuk vindt zeg ik dat jij nog veel betere verdient en er valt een stilte. ‘Dank je schat’ zeg je.

Kom langs, we zullen op hetzelfde bankstel de volslagen leegte zijn.

En als je komt, neem dan dat geluk mee dat jou te klein is, misschien past het mij.

https://elif-key.com/bize-gelsene-4b39ceee6911

People think they don’t have the time to write so they’ll have a meeting instead which is probably the worst thing they could do, but it’s easy.

Even then trying to teach people how to write better does not seem to be a very successful manoeuvre. I’m still trying to figure out what making them yearn for the sea is in this context.

http://www.timcasasola.com/blog/writing

Ming-era génocidaire Zhang Xian-zhong

HEAVEN BESTOWS A HUNDRED GRAINS UPON MANKIND. / MAN OFFERS NOT A SINGLE GOOD DEED TO RECOMPENSE HEAVEN. / KILL. KILL. KILL. KILL. KILL. KILL. KILL.

https://twitter.com/wayne_chambliss/status/1255155521683771393