Univerzitet u Cambridgeu
| Univerzitet u Cambridgeu | |
|---|---|
| engl. University of Cambridge | |
| lat. Universitas Cantabrigiensis | |
 | |
 | |
| Historija | |
| Moto | Hinc lucem et pocula sacra |
| Osnivanje | oko 1209. |
| Generalno | |
| Vrsta | istraživački univerzitet |
| Administracija | |
| Kancelar | Lord Sainsbury od Turvilla |
| Vicekancelar | Leszek Borysiewicz |
| Akademsko osoblje | 6,645 |
| Admin. osoblje | 3,178 |
| Studenti | |
| Broj studenata – dodiplomci – diplomci | 19,515 (2014/15) 12,230 (2014/15) 7,285 (2014/15) |
| Boje | Cambridge plava |
| Udruženja | Russellova grupa, AuC, LEIU |
| Lokacija | |
| Sedište – grad – pokrajina – savezna država – država | Cambridge Istočna Engleska  Engleska  Ujedinjeno Kraljevstvo |
| Kampus | urbani kampus |
| Službene stranice | |
| cam | |
Univerzitet u Kembridžu (engl. University of Cambridge, neformalno Cambridge University, Cambridge) je univerzitet u gradu Kembridžu u istočnoj Engleskoj. To je drugi najstariji anglofonski univerzitet na svetu koji radi neprekidno od osnivanja. Njegovo ime se nekada označava sa: Cantab., što potiče od latinskog imena grada Kembridž: Cantabrigia, Cantabrigiensis.
Moto univerziteta je: Hinc lucem et pocula sacra, što na latinskom znači: „Odavde svetlost i dragoceno znanje“.
Univerzitet je osnovala grupa učenih ljudi koji su 1209. otišli iz Oksforda posle sukoba sa tamošnjim žiteljima.[1] Univerziteti u Oksfordu i Kembridžu su vremenom postali značajan deo britanske kulture i istorije. Vekovima se među njima razvijao rivalitet.
Kembridž se u različitim analizama stalno svrstava među pet najboljih univerziteta na svetu, i ocenjuje se kao najbolji evropski univerzitet.[2][3] Univerzitet u Kembridžu je dao 81 dobitnika Nobelove nagrade (do 2008),[4] što je više nego bilo koji drugi univerzitet u svetu.
Godine 2008. Univerzitet je imao 8.614[5] nastavnog osoblja i 18.396[6] studenata (12.018[6] na osnovnim studijama i 6.378[6] postdiplomaca). Univerzitet je 2006. raspolagao sa 4,1 milijardom funti (7,9 milijardi $)[7] sredstava.
Kembridž je organizovan na principu autonomnih i samoupravnih koledža, koji svi imaju svoju imovinu i prihode. Većina koledža obrazuje studente u širokom spektru akademskih disciplina, iako se neki specijalizuju za pojedine oblasti (recimo, Gonvilov i Kajusov koledž je naročito jak u medicinskim naukama[8]). Na svim fakultetima, školama i odsecima mogu se sresti studenti i nastavnici sa raznih koledža.
Fakulteti su odgovorni za predavanja, seminare, istraživački rad i utvrđivanje nastavnog programa. Njih nadgleda poseban savet. Centralnu administraciju univerziteta predvodi vice-kancelar (ima funkciju rektora). Biblioteke postoje na svim nivoima, od Univerziteta (Univerzitetska biblioteka Kembridža), preko odseka, do multidisciplinarnih biblioteka u pojedinim koledžima koje služe uglavnom studentima na osnovnim studijama.
Studenti i mnogi nastavnici su vezani za koledže, gde žive, hrane se i vode društveni život. Tu studenti mogu da slušaju manja predavanja (konsultacije). Svaki koledž odabira svoj nastavni kadar i studente, iako je za većinu predavanja i dodelu diploma odgovoran Univerzitet. Koledž se brine i o dobrobiti svojih studenata, nastavnika i osoblja.
Univerzitet u Kembridžu danas ima 31 koledž, od kojih 3 primaju samo devojke. Svi ostali koledži primaju studente oba pola.
U Kembridžu postoji i par teoloških koledža koji su u labavoj zajednici sa Univerzitetom.
- ↑ „A Brief History: Early records”. University of Cambridge. Pristupljeno 17. 08. 2008.
- ↑ „Top 500 World Universities (1-99)”. ARWU 2007. Pristupljeno 09. 10. 2007.
- ↑ „World University Rankings”. The Times Higher Education Supplement (Requires subscription and log-in). Arhivirano iz originala na datum 2007-08-18. Pristupljeno 09. 10. 2007.
- ↑ „University and Colleges: The Nobel Prize”. Cam.ac.uk. 13. 10. 2008.. Pristupljeno 08. 08. 2009.
- ↑ „Facts and Figures January 2008” (PDF). University of Cambridge. Pristupljeno 01. 06. 2008.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 „Table 0b - All students FTE by institution and level of study 2004/05” (Microsoft Excel spreadsheet). Higher Education Statistics Agency. Arhivirano iz originala na datum 2011-08-25. Pristupljeno 01. 06. 2008.
- ↑ „University of Cambridge appoints Chief Investment Officer”. University of Cambridge. 27. 11. 2006.. Arhivirano iz originala na datum 2008-12-01. Pristupljeno 08. 09. 2008.
- ↑ „Medicine at Caius - Subject Information Page”. Gonville and Caius College. Arhivirano iz originala na datum 2008-10-15. Pristupljeno 18. 11. 2008.
- Leedham-Green, Elisabeth (1996). A concise history of the University of Cambridge. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-43978-7.
- Leader, Damien (1988–2004). A history of the University of Cambridge. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-32882-1.
- Stubbings, Frank (1995). Bedders, bulldogs and bedells: a Cambridge glossary. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-47978-3.
- Smith, J.; Stray, C. (2001). Teaching and Learning in 19th century Cambridge. Boydell Press. ISBN 978-0-851-15783-2.
- Willis, Robert (1988). John Willis Clark. ur. The Architectural History of the University of Cambridge and of the Colleges of Cambridge and Eton. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-35851-4.
- Deacon, Richard (1985). The Cambridge Apostles: A History of Cambridge University’s Elite Intellectual Secret Society. Cassell. ISBN 978-0-947-72813-7.
- A history of the University of Cambridge, by Christopher N.L. Brooke, Cambridge University Press, 4 volumes, 1988–2004, ISBN 0-521-32882-9, ISBN 0-521-35059-X, ISBN 0-521-35060-3, ISBN 0-521-34350-X
- „Japanese Students at Cambridge University in the Meiji Era, 1868–1912: Pioneers for the Modernization of Japan”. Arhivirano iz originala na datum 2009-02-17. Pristupljeno 08. 08. 2009., by Noboru Koyama, translated by Ian Ruxton, „A Translation from a Japanese Original”. Lulu Press. 2004. ISBN 1-4116-1256-6. Arhivirano iz originala na datum 2011-04-29. Pristupljeno 2009-12-10. This book includes information about the wooden spoon and the university in the 19th century as well as the Japanese students.
- The History of the University of Cambridge and Education in England, by Grayden Webb, Cambridge University Press, 2005, ISBN 0-521-32882-9
