Hermann Emil Fischer

Laureat Nobel

Hermann Emil Fischer (n. en 1852, m.1919) foguèt un quimista alemand. Recebèt lo Prèmi Nobel de Quimia en 1902.

Hermann Emil Fischer
Naissença9 d'octobre de 1852
Euskirchen, Ren del Nòrd-Vestfàlia , Alemanha
Mòrt15 de julhet de 1919
Berlin, Alemanha
País d'originaBandièra: AlemanhaAlemanha
DistincionsPrèmi Nobel de Quimia en 1902

Biografia

modificar

Fischer nasquèt a Euskirchen, a ras de Colonha, dins una familha amonedada; son paire èra entrepreneire. Aprèp d'èsser diplomat decidiguèt d'estudiar las sciéncias naturalas, pr'aquò son paire l'incitèt a trabalhar dins los afars de la familha fins que s'avigèsse que son filh aviá pas sa plaça dins aquesta via. Fischer partiguèt puèi a l'Universitat de Bonn en 1872, mas s'encaminèt en 1872 cap a l'Universitat d'Estrasborg. Ailà i obtenguèt lo doctorat en 1874 amb d'estudis sus la ftaleïna e se ganhèt una plaça a l'universitat.

Recèrca scientifica

modificar

Pendent lo sieu sojorn a Verona descobriguèt, amb lo mètge Joseph von Mering, lo veronal o barbital, lo primièr somnifèr del grop dels barbiturics.

Dins sas recèrcas demostrèt que las proteïnas son compausadas per de cadenas d'aminoacids e que l'accion dels enzims es especifica, en efectuant l'idrolisi de las proteïnas complèxas en aminoacids. Son trabalh a l'entorn dels glucids determinèt l'estructura moleculara de la glucòsa e la fructòsa. Aital meteis foguèt lo primièr quimista que sometèt la formula de derivats de la purina, coma per exemple l'acid uric, e la cafeïna. En 1902 li foguèt concedit lo Prèmi Nobel de Quimia Pels sieus estudis de sintèsi del grop de las purinas.[1]

Establiguèt un ligam entre la biologia, la quimia organica e l'estereoquimia. Lo sieu nom fa partida de desparièrs procèsses quimics, coma la projeccion de Fischer, la sintèsi dels pèptids de Fischer e la reduccion de Fischer entre d'autras. Las medalhas autrejadas per la Societat Alemanda de Quimia pòrtan son nom.

Referéncias

modificar