Taiga

’n Taiga is ’n streek wat gekenmerk word deur koue en vogtige naaldwoude. Die Russiese woord тайга, wat naaldwoud beteken, kom uit Mongools.

Die taiga-streke.

Siberiese taiga noord van die stad Chabarofsk.

Die taiga-gebiede vorm saam die grootste bosgebied op aarde: dit sluit in groot dele van Skandinawië, Kanada en Rusland. Dit is die noordelikste gebied waar bome voorkom. Sowat 80 persent van bome in die vogtige bosgebiede van die taiga bestaan uit naaldbome soos denne-, lorke- en sparbome wat uitstekend teen die koue winters bestand is. Daar kom egter ook berke-, populier- en wilgerbome voor.

Veen en daarmee saamgaande plante kom ook hier voor en bedek die grootste deel van die binneland van Kanada en Noord-Rusland. In die grond is baie koolstof in die vorm van plantreste. Daar word gevrees dat wanneer die gebiede warmer word, metaan vrygestel sal word wat die kweekhuiseffek sal verhoog. [1].

Die bodem van die taiga is vanweë die plantegroei baie suur: wanneer die naalde wat van die bome val kompos word, skei dit ’n suur af wat ander soorte bome verhinder om te groei.

• 
  Oos-Siberiese lorkebome naby Kolima in Noordoos-Siberië.
• 
  Oos-Siberiese lorkebome naby Kolima.
• 
  Geelkleurige Amerikaanse lorkebome in Noord-Minnesota (VSA).
• 
  Gemengde fynsparbos in Andebu in Suid-Noorweë.
• 
  Witsparbome in Alaska.
• 
  Swartsparbome langs die Koperrivier in Alaska.
• 
  Moeras-taiga met dooie populiere.

Verwysings

Hierdie artikel is merendeels vertaal vanaf die Nederlandse Wikipedia-artikel [2]