partitus
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]Perfect passive participle of partiō (“I share, part”) or perfect active participle of partior (“I share, part”).
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /parˈtiː.tus/, [pärˈt̪iːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /parˈti.tus/, [pärˈt̪iːt̪us]
Participle
[edit]partītus (feminine partīta, neuter partītum); first/second-declension participle
- shared, parted, distributed, divided, having been shared
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | partītus | partīta | partītum | partītī | partītae | partīta | |
genitive | partītī | partītae | partītī | partītōrum | partītārum | partītōrum | |
dative | partītō | partītae | partītō | partītīs | |||
accusative | partītum | partītam | partītum | partītōs | partītās | partīta | |
ablative | partītō | partītā | partītō | partītīs | |||
vocative | partīte | partīta | partītum | partītī | partītae | partīta |
Descendants
[edit]References
[edit]- “partitus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “partitus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- "partitus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- partitus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.