Placówki badawcze

Arboretum Wojsławice w Niemczy

Wojsławice położone są 50 km na południe od Wrocławia i 2 km, na wschód od historycznej Niemczy, na obszarze chronionego krajobrazu Wzgórz Strzelińsko-Niemczańskich. Administracyjnie należą do gminy Niemcza, powiatu dzierżoniowskiego, województwa dolnośląskiego. Okolice Niemczy to ukształtowane południkowo pasma Wzgórz Gumińskich, Dębowych i Krzyżowych, o zróżnicowanej budowie geologicznej, poprzecinane łagodnymi jarami i wąwozami. Dnem najgłębszego wąwozu, na wysokości 150−200 m. n.p.m. płynie z południa na północ rzeka Ślęza, zasilana licznymi potokami. Nad jednym z jej prawobrzeżnych dopływów, w malowniczej kotlinie, na północnych stokach Wzgórz Dębowych na wysokości 213−320 m n.p.m. jest położone Arboretum w Wojsławicach.

Arboretum Wojsławice w Niemczy od 1988 r. należy do Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu Wrocławskiego. Od ponad 100 lat gromadzi się tu drzewa, krzewy oraz byliny (taksony botaniczne) pochodzące z różnych rejonów świata oraz prowadzi obserwacje dotyczące aklimatyzacji, wzrostu, zdrowotności roślin i przydatności w praktyce. Arboretum zachowuje również cenne, historyczne odmiany ogrodnicze oraz ocenia wartość nowych (o różnym pokroju, cechach liści i kwiatów), m.in. z rodzajów: Hemerocallis, Rhododendron, Paeonia, Echinacea. Szczegółowo udokumentowane i oznaczone kolekcje pełnią funkcje naukowo-dydaktyczne. W Arboretum gromadzone są także gatunki rodzime. Obecnie w uprawie ex situ (łac. ex situ – poza miejscem) znajduje się 50 gatunków ujętych na Czerwonej Liście Gatunków Zagrożonych IUCN (tj. rzadkich na świecie), 65 gatunków zamieszczonych na Polskiej czerwonej liście paprotników i roślin kwiatowych (tj. rzadkich w skali kraju), 58 gatunków roślin objętych w Polsce ochroną ścisłą oraz 30 gatunków objętych ochroną częściową.

Więcej informacji

Stacja Polarna na Spitsbergenie

Stacja Polarna im. Stanisława Baranowskiego na Spitsbergenie (pop. Baranówka, nor. Werenhus) jest odrębną jednostką organizacyjną wchodzącą w skład Instytutu Geografii i Rozwoju Regionalnego Uniwersytetu Wrocławskiego.
Stacja położona jest na przedpolu lodowca Werenskiolda (Ziemia Wedel-Jarlsberga, Spitsbergen Zachodni) i istnieje od 1971 roku (więcej informacji na temat historii Stacji w artykule J. Pereymy zamieszczonym w Biuletynie Polarnym: 15-16/2010 r. – pdf). Stanowi ona bazę wypraw geograficznych (przyrodniczych) Uniwersytetu Wrocławskiego. W oparciu o Stację prowadzone są badania klimatologiczne, glacjologiczne, geomorfologiczne i geologiczne na lodowcu Werenskiolda i w jego otoczeniu rozpoczęte w 1957 r. w ramach Międzynarodowego Roku Geofizycznego (1957-1958) przez Instytut Geografii i Rozwoju Regionalnego UWr.
Obserwatorium w Białkowie

Stacja Ekologiczna Storczyk w Karpaczu

N 50º45’ 52.48”
E 15º45’26.42”

678,464 m n.p.

ul. Leśna 10, 58-540 Karpacz

Stacja Ekologiczna „Storczyk” w Karpaczu jest obecnie jednostką badawczą Wydziału Nauk Biologicznych, a do początku 2011 roku była częścią Instytutu Biologii Roślin. Znajduje się na terenie Karkonoskiego Parku Narodowego. Funkcjonuje od 1 października 1972 roku (najpierw jako „Maciejówka”, a od 1990 roku jako „Storczyk”). W stacji realizowane są ćwiczenia i badania terenowe siedlisk naturalnych Sudetów, ponadto pozyskiwany jest tu materiał do prac badawczych. W Stacji Ekologicznej organizowane są także zielone szkoły. Stacja funkcjonuje przez cały rok.

Stacja Ornitologiczna w Rudzie Milickiej

Stacja Ornitologiczna Uniwersytetu Wrocławskiego w Rudzie Milickiej, położona w Dolinie Baryczy, na granicy jednego z najcenniejszych w Polsce rezerwatów ptaków „Stawy Milickie”, na obszarze ptasim i siedliskowym Natura 2000, to zupełnie wyjątkowe miejsce. Dzięki swojemu położeniu oferuje możliwość odbycia niezapomnianych lekcji przyrody na łonie natury. Zapraszamy do nas serdecznie wiosną i jesienią na obserwacje nie tylko ptasie.

Więcej

Obserwatorium Meteorologii i Klimatologii we Wrocławiu

Oprócz świetnego zespołu naukowców, dydaktyków i techników Zakład Klimatologii i Ochrony Atmosfery dysponuje również własnym Obserwatorium meteorologicznym. Kontynuujemy w nim pomiary rozpoczęte w 1946 roku i dysponujemy obecnie ponad 70-letnią serią danych klimatologicznych.

Nasze Obserwatorium tworzy w tej chwili nowoczesny, zautomatyzowany system pomiarowy, umożliwiający wieloaspektowe badania z zakresu klimatologii i ochrony atmosfery. Na system ten składają się następujące komponenty:

Blok standardowych pomiarów meteorologicznych umożliwiający automatyczne pomiary temperatury i wilgotności powietrza, prędkości i kierunku wiatru, ciśnienia atmosferycznego, opadów i termiki gruntu;
Blok pomiarów parametrów radiacyjnych, na który składają się czujniki promieniowania całkowitego i rozproszonego, krótko- i długofalowych składowych bilansu radiacyjnego, usłonecznienia i promieniowania UV;
Blok pomiarów warstwy granicznej atmosfery, składający się ze stacjonarnego sodaru 3D, umożliwiającego pomiary strukturalnego zróżnicowania atmosfery w profilu o wysokości do 1,5 km oraz 15-metrowego profilu pomiarów temperatury powietrza
Blok pomiarów jakości powietrza, na który składają się pyłomierze TEOM, mierzące stężenie pyłu zawieszonego frakcji PM₁₀ i PM_2,5, automatyczny czujnik pomiaru stężeń ozonu troposferycznego oraz rejestrator stężeń bioaerozolu

Nasze Obserwatorium specjalizuje się również w pomiarach mobilnych oraz terenowych kampaniach pomiarowych. Umożliwiają to nasze mobilne stacje pomiarowe, oparte o dwa samochody (w tym jeden bezemisyjny, o napędzie elektrycznym), stanowiące platformy dla szerokiego zestawu czujników. Nasze doświadczenia z pomiarami mobilnymi sięgają lat 90-tych XX wieku, kiedy rozpoczęliśmy badania nad miejską wyspą ciepła we Wrocławiu, a następnie nad bioklimatem miasta. Obecnie nasze badania koncentrują się na problematyce uwarunkowań przestrzennej zmienności jakości powietrza w obszarach miejskich i podmiejskich oraz w obszarach górskich.

W skład stacji mobilnej wchodzą:

Zestaw dwóch przenośnych pyłomierzy optycznych, umożliwiających pomiary stężeń PM₁₀, PM₄, PM_2,5 oraz PM₁
Automatyczne meteorologiczne stacje pomiarowe (Gill i Campbell) oraz kompaktowe czujniki, umożliwiające pomiary w ruchu oraz budowę autonomicznej sieci pomiarowej w terenie
Dwa sodary mobilne, umożliwiające pomiary pionowej struktury atmosfery w profilu o wysokości 350 m
Kontener pomiarowy, stanowiący bazę dla pomiarów w terenie i wyposażony w pneumatyczny maszt o wysokości 10 m, z zainstalowanym wiatromierzem i profilem termicznym

Dzięki dotacji Urzędu Miejskiego Wrocławia, w roku 2017 stacja mobilna wzbogaciła się o bezzałogowy statek latający (dron) do pomiarów jakości powietrza, wyposażony w czujniki temperatury, wilgotności powietrza, stężeń pyłu zawieszonego i stężeń ozonu. Zasięg urządzenia wynosi 2,5 km a długotrwałość lotu do 40 min.

System pomiarowy Obserwatorium oraz mobilna stacja pomiarowa wykorzystywane są w naszej pracy naukowej oraz dydaktyce. Współpracujemy również z organami samorządowymi, instytucjami i organizacjami społecznymi. Bieżące wyniki wybranych pomiarów prezentujemy również na naszej stronie www, w zakładce Pogoda on-line oraz na stronie Projektu LIFE-APIS/PL.