İçeriğe atla

Yavuz Çetin

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Yavuz Çetin
Yavuz Çetin, 2000
DoğumYavuz Hilmi Çetin
25 Eylül 1970(1970-09-25)
Samsun, Türkiye
Ölüm15 Ağustos 2001 (30 yaşında)
İstanbul, Türkiye
Diğer ad(lar)ıAltın Çocuk
EğitimHaydarpaşa Lisesi
Marmara Üniversitesi (bıraktı)
MeslekŞarkıcı, söz yazarı, besteci, gitarist
Evlilik
Didem Mandabaş
(e. 1992; b. 1996)
Çocuk(lar)Yavuzcan Çetin
Müzikal kariyeri
Tarzlar
ÇalgılarVokal, Elektro gitar, Akustik gitar, Klasik gitar, Bas gitar, Bağlama, Cura, Davul, Klavy
Etkin yıllar1988-2001
Müzik şirketi
İlişkili hareketlerBlue Blues Band

Yavuz Çetin (doğum adıyla Yavuz Hilmi Çetin; 25 Eylül 1970 - 15 Ağustos 2001) Türk gitarist, söz yazarı, besteci ve şarkıcı. Türk müzik tarihinin en büyük gitaristlerinden biri olarak kabul edilmektedir. Kendisine has tarzıyla Türk rock müzik tarihinin en etkili isimlerinden birisi olmuştur.

Samsun'da doğan Çetin, gitar çalmaya 15 yaşında başladı. Gazeteci olan babasının mesleğinden dolayı hayatını Türkiye'nin çeşitli bölgelerinde geçirmiştir. Küçük yaşlarda müziğe ilgisi başlayan Çetin, ilk okul yıllarında ilk kez cura çalmaya başladı ve ardından bağlama çalmaya başladı. 1980'li yılların sonunda çeşit müzik yarışmalarında ve mekanlarda sahne alır. Müzik çalışmaları yüzünden üniversiteyi bitiremez. 1990 yılında İstanbul'da müzisyen dostları Batu Mutlugil, Zafer Şanlı ve Kerim Çaplı ile cover grubu olarak tanınan Blue Blues Band'i kurdu. Yaşamı boyunca 1960'lı ve 1970'li yılların rock ve blues müziklerinden etkilenir. 1990'lı yıllar boyunca birçok festivalde ve konserde bu grup ile sahne alır. 1990'lı yılların ortalarında Fuat Güner ile tanışmasıyla birlikte stüdyo müzisyenliğine başlar. 90'lı yılların ortasından itibaren birçok sanatçıların albümlerinin kayıtlarına elektro gitar, gitar ve çeşitli enstrümanlarla eşlik etmiştir. 1997 yılının ortalarında ilk stüdyo albümünün kayıtlarına başladı. İlk adını verdiği albümü 17 Kasım 1997 tarihinde yayınlandı.

İlk albümünün yayınlanmasının ardından konserlerde ve sahnelerde solo olarak canlı performans seslendirdi. 2000 yılında ikinci albümünün kayıtlarına başladı. Bu dönemde yoğun depresyon teşhisi konuldu ve bir dönem hastanede yattı. Kasım 2000 tarihinde albümünün kayıtlarını tamamladı. Ancak ekonomik kriz albümün, önce Kasım, ardından da Mart 2001 tarihinde çıkmasına izin vermedi. Daha sonra yapım firması tarafından gelen habere göre belirtilen tarihten geç yayınlanacak olması Çetin'in depresyonu için kırılma noktası oldu. Bu dönemde kişisel hayatında çözemediği meseleler ve kariyerinin ilerlemeyeceğini düşünmesi Çetin'i psikolojik tedavi amaçlı hastanelere yatırdı. Hastaneden çıkan Çetin, hastalığının tekrar tesir etmesi nedeniyle Boğaziçi köprüsü'nden geçerken, kendini 15 Ağustos 2001 tarihinde Boğaziçi Köprüsünden atarak intihar etti.[1] Ölümünden üç ay sonra, 12 Kasım 2001 tarihinde kayıtlarını tamamladığı Satılık adlı ikinci albümü yayınlandı.

Yaşamı ve kariyeri

[değiştir | kaynağı değiştir]

1970-1989: İlk yılları ve müziğe başlaması

[değiştir | kaynağı değiştir]

Yavuz Çetin, 25 Eylül 1970 tarihinde Samsun'da dünyaya geldi. Gazeteci babası Erdal Çetin'in mesleğinden dolayı çocukluğu Türkiye'nin çeşitli bölgelerinde geçti. Babası Erdal Çetin, Milliyet gazetesinde haber şefiydi. Uğur Mumcu, İlhami Soysal ve Fethi Naci gibi isimlerle beraber çalışmıştı.[2] Yavuz Çetin'in müziğe olan ilgisi küçük yaşlarda başladı. Çocukluğu boyunca farklı tarzda müzik türleri dinleyerek müziğe olan ilgisi arttı. 1980 yılında cura enstrümanı ile tanıştı. Cura ile bir süre kendisini geliştirdikten sonra bağlama öğrenmeye başladı. 1980'li yılların ilk yarısında cura ve bağlamada kendisini geliştirirdi. 1985 yılında akustik gitarla tanıştı.[3] Bu dönemde arkadaşları ile birlikte 102. Sayfa adlı amatör bir grupta gitar çalmaya başladı. 1986 yılında lise arkadaşı Ercan Saatçi ile birlikte Milliyet gazetesinin düzenlediği liseler arası müzik yarışmasına katıldı. Ardından Çetin'in isteği üzerine ikili bir baterist ile birlikte müzik grubu kurdu. Aynı yıl Ercan-Yavuz-Vahe adlı grubu kurdular. Grup, 1987 yılında Hey dergisinin düzenlediği bir müzik yarışmasına katılma kararı aldı. Grup, söz ve müziği Ercan Saatçi'ye ait olan "I Will Cry" adlı parçayı stüdyoda kaydetti ve yarışmaya katıldı.

Yarışmayı ilk on beşe giren kişi ve grupların parçaları bir albümde toplanacaktı ve Ercan-Yavuz-Vahe yarışmayı kazanarak Hey Boys adlı albümde yer aldılar.[4] Yarışmayı kazandıktan sonra kendisine yeni gitar alan Çetin, bu gitarla birlikte ilk bestelerini de yapmaya başladı. 1988 yılında Marmara Üniversitesi'nin müzik bölümüne girer. Üniversitenin ilk dönemi boyunca elektro gitarı elinden bırakmaz ve bu dönemde üniversite arkadaşları ile birlikte kurduğu Labirent adlı müzik grubunda gitar çalıp şarkı söylemeye başladı. Mayıs 1989 tarihinde Labirent grubu ile birlikte Yıldız Teknik Üniversitesi'nin düzenlediği üniversiteler arası müzik yarışmasına "She You's To Go" adlı parça ile katılarak birinci oldu. Bu dönemde piyano gibi tuşlu enstrümanlarda çalmaya başladı. Üniversite döneminde müzik yapmaya devam eden Çetin, 1980'li yılların sonunda Tanju Eksek ile tanıştı ve ardından ikili çeşitli mekanlarda sahneye çıkarak para kazanmaya başladı. Müzik çalışmaları ve sahne hayatı yüzünden üniversiteyi yarıda bıraktı.[5]

1990-1996: Blue Blues Band ve profesyonel kariyeri

[değiştir | kaynağı değiştir]

1990 yılında sahne aldığı dönemlerde Batu Mutlugil ile tanıştı ve birlikte sahne almaya başladılar. Kısa bir sürenin ardından Batu Mutlugil'in grup olma tavsiyesi üzerine Cenap Oğuz ve Zafer Şanlı'nın da katılması ile birlikte Blue Blues Band adlı grup kuruldu. Blues ve rock tarzlarda müzik yapan grup, 1990 yılından itibaren sahne almaya başladı. 1992 yılının başlarında grubun bas gitaristi Zafer Şanlı'nın çocuğunun olması ve sürekli işlerinin çıkmasından dolayı grubun sahneleri aksıyordu. Bu dönemde Batu Mutlugil ve Yavuz Çetin, Karizma adlı grubu dinlemeye gitti ve ikili burada ilk kez Sunay Özgür ile karşılaştı. Sunay Özgür'ün bas gitar çalışından etkilenen Batu Mutlugil gruba dahil olması için teklif etti. Sunay Özgür'ün teklifi kabul etmesinin ardından Blue Blues Band'in kemik kadrosu olan üç kişi tamamlanmış oldu.[6] Grup aralıksız sahneler almaya başladığı dönemde sabit bir bateristleri olmadığından dolayı baterist sürekli değişiyordu. 1960'lı ve 70'li yıllarda ABD'de Kim Capli olarak çeşitli gruplarda çalan, çeşitli müzisyenlerin albümlerinde söz ve bestesi ile yer alan Jimi Hendrix gibi efsanevi müzisyenlerle aynı sahneyi paylaşan Kerim Çaplı, 1978 yılında Türkiye'ye dönmüş ve çeşitli gruplar ile sanatçılara çalmıştır.[7]

1988 yılında Orhan Atasoy ile birlikte Lost Ghost adlı rock grubu kurmuşlardır.[8] Dört yıl kadar bu grupta çaldıktan sonra Batu Mutlugil'in ısrarları üzerine 1992 yılının sonralarında Blue Blues Band'e katıldı. Kerim Çaplı'nın yaşadığı bunalım ve sıkıntılarından dolayı sinirsel bir rahatsızlığı bulunmaktaydı. Grup, 1993 yılında aralıksız olarak sahne almaya başladı. İstanbul'da canlı müzik anlayışının yeni yeni başladığı dönemde Blue Blues Band'in sahneleri çok kalabalık seyirciler tarafından izleniyordu. Bu ilgi karşısında farklı mekanlarda haftanın çoğu günü çalmaya başlayan grup üyelerinin popülaritesi git gide armaya başlıyordu. 1994 yılında Fuat Güner ile tanışmasıyla birlikte stüdyo müzisyenliğine başladı. Fuat Güner'in stüdyosunda sürdürdüğü çalışmalarında televizyon ve radyolar için reklam müziklerini gitarıyla seslendirir.[9] 1996 yılının ortalarında MFÖ grubuyla çalışmaya başlar. Grupla turnelere gider ve katıldığı tüm konserlerde gitarıyla eşlik eder.[10] Bir yandan bar müzisyenliğine devam eder.

1997-2001: İlk, Satılık ve diğer çalışmaları

[değiştir | kaynağı değiştir]

1997 yılının başlarından itibaren birçok sanatçının albüm kayıtlarına da gitar ile yer aldı. 1997 yılında Ege'nin Sevildiğini Bil Yeter, Göksel'in Yollar, Teoman'ın Teoman adlı albümlerinde çalar. Göksel'in "Sabır" şarkısındaki talk box performansının Türkiye'de bir ilk olması, ona talk box kullanan ilk gitarist sıfatını kazandırır.[11] Farklı sanatçıların albümlerinde çaldığı dönemde Mart 1997 tarihinde ilk albümünün kayıtlarına başladı. Altı ay kadar süren kayıtlarda albüm için on üç parça kaydetti. 17 Kasım 1997 tarihinde Stop Müzik etiketiyle yayınladığı albümde "Sahil", "Kimse Bilemez", "Hisset Beni" ve "Erkeğin Olmak İstiyorum" gibi parçalar ön plana çıktı. Albümde geri vokallerde Kenan Vural, Özkan Uğur, Serdar Öztop, Sunay Özgür ve Göksel gibi isimler yer aldı. Albümdeki tüm parçaların söz ve müziği Yavuz Çetin'e aittir. Ayrıca albümde elektro gitar, bas gitar, klasik gitar ve harmonika gibi enstrümanlarda yer aldı. Albümde perdesiz basta Caner Üstündağ, perdesiz gitarda Erkan Oğur, darbuka ve davulda Cengiz Tuncer, tuşlularda Yavuz Darıdere ve perküsyonda Engin Gürkey yer aldı. Albümde birlikte ilk kez Blue Blues Band grubundan ayrı bir solo kariyer başlattı. Fakat grupla olan ilişkisi hala devam ediyor ve çeşitli mekanlarda sahne almaya devam ediyordu. İlk adıyla yayınladığı albümün prodüktörlüğünü Ercan Saatçi ve Aykut Gürel üstlendi.[12] 5 Mart 1999 tarihinde vizyona giren Sinan Çetin'in yönetmenliğini üstlendiği başrollerinde Kemal Sunal ve Metin Akpınar gibi isimlerin yer aldığı filmde İlk albümünde yer alan, Erkan Oğur ile birlikte çaldığı "Dünya" adlı enstürmantal parça kullanıldı.[13]

Filmde yayınlanmasıyla birlikte büyük bir beğeni toplayan parça enstrümantal tarzdaki en iyi rock parçalardan birisi oldu. 20 Ocak 1998 tarihinde vizyona giren müziklerini Ömer Ahunbay ve Hakan Özer'in yaptığı Karışık Pizza adlı filmin soundtrack albümünde yer alan "Karışık Pizza" adlı parçada gitar kayıtlarını çaldı.[14] 1998 yılında Kıraç'ın Deli Düş, Sibel Tüzün'ün Hayat Buysa Ben Yokum Bu Yolda ve Ercan Saatçi'nin Manşet adlı albümlerinde çaldı. İzel'in 1999 yılında yayınlanan Bir Küçük Aşk adlı üçüncü solo albümünde albüme adını veren "Bir Küçük Aşk" adlı parçada elektro gitar çaldı. 1999 yılı boyunca Kıraç'ın Bir Garip Aşk Bestesi, Hatice'nin Hatice, Vol. 1 ve Reha'nın kendi adını taşıyan albümünde yer aldı. 2000 yılında ise Hazal'ın Sürgün Aşkımız, Turgut Berkes'in Kara Kutu ve Yedi Karanfil'in Yedi Karanfil 7 adlı albümlerinde çaldı. 2001 yılında ise yine birçok sanatçının albüm kayıtlarında elektro gitar ile yer aldı. MFÖ ile konserlerde çalmaya ve Yavuz Çetin Group isimli grubuyla bar performansını devam ettirdiği süre içinde ikinci albüm çalışmalarına da başladı. 1999 yıllının sonlarında TMC ile anlaştı ve ikinci albümünün kayıtları için için stüdyoya girdi. 2000 yılında ikinci albümünün kayıtlarına başladı. Bu dönemde yoğun depresyon teşhisi konuldu ve bir dönem hastanede yattı. Uzun süren albüm kayıtları süresince on parça kaydedildi. Albümde yer alan tüm parçaların söz ve müziği Yavuz Çetin'e aittir. Yavuz Çetin, söz ve bestenin yanı sıra aranjesini yaptığı albümde elektro gitar ve klasik gitar gibi enstrümanlar çaldı. Ayrıca albümün prodüktörlüğünü de kendisi üstlendi. Bas gitarda Sunay Özgür ve İsmail Soyberk, davulda Cengiz Tuncer ve Turgut Alp Bekoğlu, orgda İlke Hatipoğlu ve perküsyonda Engin Gürkey yer aldı.[15]

Albümün ses mühendisliğini ve mikslerini Mine Erkaya, Masteredlarını ise Cengiz Köroğlu ve Serhan Keser yaptı. Albümün yapımcılığını Mustafa Karahan üstlendi. Kasım 2000 tarihinde albümünün kayıtlarını tamamladı. Ancak ekonomik kriz albümün, önce Kasım, ardından da Mart 2001 tarihinde çıkmasına izin vermedi. Daha sonra yapım firması tarafından gelen habere göre belirtilen tarihten geç yayınlanacak olması Çetin'in depresyonu için kırılma noktası oldu. Bu dönemde kişisel hayatında çözemediği meseleler ve kariyerinin ilerlemeyeceğini düşünmesi Çetin'i psikolojik tedavi amaçlı hastanelere yatırdı. Hastaneden çıkan Çetin, hastalığının tekrar tesir etmesi nedeniyle Boğaziçi köprüsü'nden geçerken, kendini 15 Ağustos 2001 tarihinde Boğaziçi Köprüsünden atarak intihar etti. Ölümünden üç ay sonra 12 Kasım 2001 tarihinde albüm Satılık adıyla yayınlandı. "Yaşamak İstemem" adlı parçanın video klibi de bu dönemde yayınlandı ve büyük beğeni topladı.[16] "Cherokee", "Benimle Uçmak İster Misin?", "Her Şey Biter", "Köle" ve "Sadece Senin Olmak" gibi parçaların ön plana çıktığı albümden daha sonra "Oyuncak Dünya" adlı parçanın video klibi yayınlandı.[17] Satılık, Yavuz Çetin'in yayınladığı ikinci ve son albümü oldu.

Özel yaşamı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Yavuz Çetin, 1988 yılında üniversitede iken Didem Mandabaş ile tanıştı. Bu dönemde sevgili olan ikili, 1992 yılında evlendi. 1993 yılında Yavuzcan Çetin adını verdikleri çocukları dünyaya geldi. Çift, 1996 yılında boşandı.[18]

Ölümünün ardından

[değiştir | kaynağı değiştir]

Ölümünden önce bazı sanatçıların stüdyo albümü kayıtlarında elektro gitarıyla yer aldı. Bu albümler ölümünden sonra yayınlandı. Yavuz Çetin, Kadıköy'deki Shaft Rock-Blues & Jazz Club'da sahneye çıkıyordu.[19] Gece sahne çalışmalarını sürdürürken, gündüzleri de TMC'den çıkartılacak ve Satılık adını vermeyi düşündüğü ikinci albümünün stüdyo çalışmalarını yürütüyordu.[20] Yoğun depresyon teşhisi konulduğu için bir haftadır hastanede tedavi gören Yavuz Çetin, hafta başında iyileştiği gerekçesiyle taburcu edildi.[21] Yavuz Çetin, 15 Ağustos 2001 tarihinde, saat 19.00 sularında Boğaziçi Köprüsü'nden atlayarak yaşamına son verdi.[22] 1977 model Peugeot marka otomobili, Boğaziçi Köprüsü üzerinde, Ortaköy ayağına yakın bir noktada bulundu.[23] 34 KBP 09 plakalı otomobilde Yavuz Çetin'in ruhsatı, ehliyeti, 500 dolar ve 190 lira, çeşitli ilaçlar ve 7 tane anahtar bulundu.[24]

Karacaahmet Camii'nde düzenlenen cenaze töreninden sonra Anadolu Hisarı'ndaki Yeni Mahalle Mezarlığı'nda defnedildi.[25] 31 yaşındaki gitaristin cenaze töreninde ailesinden yalnızca üvey annesi Sevinç Çetin vardı.[26] Babası gazeteci Erdal Çetin, oğlunun ölüm haberiyle yıkıldığı için törene katılamadı.[26] 1998'de boşandığı eşi Didem Mandabaş ve yedi yaşındaki oğlu Yavuzcan'ın da bulunmadığı törende, cami avlusu, gitaristin dostlarıyla doldu.[24]

Oğlu Yavuzcan Çetin tarafından 5 Temmuz 2014'te YavuzFest adlı 1. Yavuz Çetin Gitar Festivali düzenlendi. Festivalin 2. 3. ve 4.sü 2015, 2016 ve 2017 yıllarında düzenlendi.[27] Son olarak 5 Mayıs 2019 tarihinde YavuzFest düzenlendi.[28] League of Legends oyununda 8 Temmuz 2015'te çıkan Tahm Kench karakterinin tanıtım müziği, Yavuz Çetin'in Oyuncak Dünya şarkısından esinlenilerek yapılmıştır.[29] 2017'de çekilen Blue isimli belgesel filmle Kerim Çaplı ile birlikte hayatları, müzikal performansları, trajik sonları, tanıklıklar ve orijinal kayıtlarla gösterime sunuldu.[30]

Diskografi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Solo stüdyo albümleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Filmografi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "Yavuz Çetin | Biography & History". AllMusic (İngilizce). 13 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2021. 
  2. ^ "Erdal Çetin Kimdir?". biyografya.com. Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2024. 
  3. ^ "Yavuz Çetin kimdir?". Cumhuriyet. 15 Ağustos 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2024. 
  4. ^ "Hey Boys: Young Stars Of Turkey". Discogs. Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ağustos 2024. 
  5. ^ "Hey Boys: Young Stars Of Turkey". birbabaindie.com. 9 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2024. 
  6. ^ "Türk Rock Müziğinin Efsanesi Yavuz Çetin". wannart.com. 22 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2024. 
  7. ^ "Kerim Çaplı Kimdir? Hayatı ve Eserleri". plumemag.com. 22 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Eylül 2024. 
  8. ^ "Orhan Atasoy biyografisi". last.fm. 17 Nisan 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2024. 
  9. ^ "Trajik bir yaşam; hazin bir ölüm; bir müzik yeteneği için erken bir veda; Yavuz ÇETİN…". kentekrani.com. 7 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2024. 
  10. ^ "MFO - Mazhar Fuat Özkan - Gitarda Yavuz Çetin". Youtube. 19 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2024. 
  11. ^ "Yavuz Çetin, Instruments & Performance". Discogs. 19 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Şubat 2024. 
  12. ^ "Yavuz Çetin - İlk..." Discogs. 21 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2024. 
  13. ^ "Propaganda, oyuncular ve ekip". MUBI. 28 Temmuz 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2024. 
  14. ^ "Ömer Ahunbay, Hakan Özer – "Karışık" Pizza". Discogs. 14 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2024. 
  15. ^ "Yavuz Çetin - Satılık". Discogs. 27 Mart 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2024. 
  16. ^ "Yavuz Çetin - Yaşamak İstemem (Official Video)". Youtube. 31 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mart 2024. 
  17. ^ "Yavuz Çetin - Oyuncak Dünya (Official Video)". Youtube. 31 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mart 2024. 
  18. ^ "Yavuz Çetin hakkında". anlatmazsamdelirecektim.com. 22 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2024. 
  19. ^ "Efsane gitarist anısına…". www.gazetekadikoy.com.tr. 28 Temmuz 2016. 26 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2021. 
  20. ^ "Gitarist Çetin alkışlarla uğurlandı". Milliyet. 18 Ağustos 2001. 13 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2024. 
  21. ^ "Blues'cu 'mavi ölüm'ü seçti". Hürriyet. 17 Ağustos 2001. 13 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2024. 
  22. ^ "Yavuz Çetin kimdir? Yavuz Çetin neden öldü? Yavuz Çetin ölümü… | GAZETE VATAN". www.gazetevatan.com. 16 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2021. 
  23. ^ "Kendi istekleriyle ölüme yürüyen ünlüler". Sabah. 13 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2021. 
  24. ^ a b "Blues'cu 'mavi ölüm'ü seçti". Hürriyet. 17 Ağustos 2001. 13 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2021. 
  25. ^ Akıner, Nurdan (18 Ağustos 2001). "Gitarist Çetin alkışlarla uğurlandı". Milliyet. 13 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2021. 
  26. ^ a b Gzt (5 Eylül 2016). "Her şey nasıl başladıysa öyle biter: Yavuz Çetin". Gzt. 13 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2021. 
  27. ^ "Bir günlük festival: Yavuzfest". 20 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ağustos 2018. 
  28. ^ "Arşivlenmiş kopya". www.biletix.com. 16 Ağustos 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ağustos 2022. 
  29. ^ "Yavuz Çetin: Bonus II". 30 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2022. 
  30. ^ beyazperde.com 22 Nisan 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Blue (belgesel)

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Yavuz_Çetin&oldid=34261418" sayfasından alınmıştır