İçeriğe atla

Türklere yapılan katliamlar listesi

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Tarih boyunca Türklere ve Kıbrıs Türklerine yönelik yapılmış katliamlar ve pogromlar listesi.

Liste

[değiştir | kaynağı değiştir]
İsim Tarih Günümüz konum Failler Kurbanlar
Müslüman-Türk katliamları 1683–1922 Balkanlar ve Kafkasya Gayrimüslimler 5.500.000 (3 milyonu Türk)[1][2][3][4][5]
Ermeni İsyanları sırasında ve öncesinde Türklere yönelik katliamlar 1905-1922 Doğu Anadolu Bölgesi ve Kafkasya Hınçak, Taşnak ve Armenakan partizanları 523.000-3.000.000[6][7][8][9]
93 Harbi sırasında yapılan katliamlar Nisan 1877–Mart 1878 Balkanlar ve Kafkasya Rus Koalisyonu Orduları, özellikle Rus ordusu 250.000–400.000[10][11][12]
Kazıklı Voyvoda'nın katliamları 1460-1462 RomanyaEflak, Romanya Rumenler (Eflak Prensliği) 25.000 civarı Türk ve Bulgar kazıklara geçirildi[13][Not 1]
Budin Katliamı Eylül 1686 Macaristan Budin, Macaristan Kutsal ittifak ordusu +3.000
Mistra Katliamı 1770 Yunanistan Mistra, Yunanistan Rus ve Yunan askerler 400[14][Not 2]
Galaç katliamı 20 Şubat 1821 Romanya Galaç Romanya Yunan isyancılar 50 - 300[15]
Kale Katliamı Mart 1811 MısırMısır,Kahire Mısır Hidivliği 400 veya 1000'den fazla[16]
Navarin Katliamı 19 Ağustos 1821 Yunanistan Pilos, Yunanistan Yunan isyancılar 3.000[17]
Monemvasia katliamı Ağustos 1821 Yunanistan Monemvasia, Yunanistan Yunanlar 60 ölüm ve tahmini 500 Türk, Ege denizinde ıssız bir adaya terk edildi.[18]
Tripoliçe Katliamı 23 Eylül 1821 Yunanistan Tripoliçe, Yunanistan Yunan isyancılar 6.000–30.000[19][20][21]
Agrinio katliamı 1821 Yunanistan Agrinio, Yunanistan Yunanlar 500 Türk ve 200 Yahudi
Bulgar isyanları sırasında Türklere yapılan katliamlar Nisan-Mayıs 1876 Bulgaristan Bulgaristan Bulgar isyancılar 200–1.000[22]
Harmanlı Katliamı 16–17 Ocak 1878 Bulgaristan Harmanlı, Bulgaristan Rus ordusu 2.000[23]
Kızanlık Katliamları 1877-1878 Bulgaristan Kızanlık Rus ordusu ve Bulgarlar 1.751[24][daha iyi kaynak gerekli]
Yukarı İssova yangını Ocak 1878 Bulgaristan Bulgaristan Rus ordusu ve Bulgar çeteleri Köydeki 170 evden 96'sı ve okul yakıldı.[25]
Lassithi Katliamları 1897 Yunanistan Girit, Yunanistan Hristiyan çeteler 850–1.000[26][27]
Sarakina Katliamı Şubat 1897 Yunanistan Girit Hristiyan çeteler 104 (61 çoçuk, 23 kadın ve 20 erkek)[28]
Kisamu katliamı Şubat 1897  Yunanistan, Girit Hristiyan çeteler 23[29]
Sitya katliamı Şubat 1897  Yunanistan, Girit Hristiyan çeteler 300[30]
Demirkajria katliamı 1903  Bulgaristan Bulgar, Sırp ve Yunanlar 20 Türk köyü yakıldı[3]
Kırçova katliamı Ağustos 1903  Kuzey Makedonya Bulgar isyancılar 8[31]
Kılkış Katliamı Sonbahar 1912 Kuzey Makedonya Raionovo, Planitsa ve Kukurtevo, Kuzey Makedonya Bulgar komitacılar +700[32][33][34][Not 3]
Edeköy katliamı Kasım 1912 Türkiye Edirne Yunan ve Bulgar ordusu 1.659[35]
Serez katliamı 1912 Yunanistan Serez Bulgarlar 600[36]
Dedeağaç katliamı 1912 Yunanistan Dedeağaç Ermeniler 20[36]
Bulgar mektebi katliamı 1912 Kuzey Makedonya Çayır, Üsküp Sırplar 18[36]
Ohri katliamı 1912 Kuzey Makedonya Ohri Sırplar 500 Türk ve Arnavut[36]
Ustrumca katliamı 1912 Kuzey Makedonya Ustrumca Yunanlar 3.000[36]
Petrovo katliamı 1912 Bulgaristan Petrovo Bulgarlar bilinmiyor[37]
Yaylacık katliamı 1912 Yunanistan Yaylacık, Selanik Yunanlar 15[36]
Selanik katliamı 1912 Yunanistan Selanik Yunanlar 27[37]
Avrethisar katliamları 1912-1913 Yunanistan Avrethisar Bulgarlar 451[38]
Pravişte katliamları 1912-1913 Yunanistan Pravişte Yunanlar 195[34]
Kaz Olayı Mart 1913 Türkiye Yukarı Kılıçlı Bulgarlar 43[39]
Karasatı katliamı Haziran 1913 Türkiye Karasatı Bulgarlar ve Yunanlar 29[40]
Doksato'da Katliam Ekim 1914 Yunanistan Doksat, Yunanistan Yunanlar Bilinmiyor[41][Not 4]
Van İsyanı (1915) sırasında yapılan katliamlar Nisan-Mayıs 1915 Türkiye Van Ermeniler 6000[42]
Çoruh Nehri vadisinde katliamlar 1916 Türkiye Artvin Kozak alayları 45.000[13]
Yunanların İzmir'e çıkması 15 Mayıs 1919 Türkiye İzmir Yunan ordusu ve yerel Yunanlar 400–600[43]
Menemen Katliamı 17 Haziran 1919 Türkiye Menemen, İzmir Yunan ordusu ve yerel Yunanlar 200[44]
Erbeyli Baskını 20–21 Haziran 1919 Türkiye Erbeyli, Aydın Yunan ordusu 72[45]
Maraş katliamı 1920 Türkiye Kahramanmaraş Fransız ordusu ve Ermeni Lejyonu (Fransa) 4.500[46][47]
Antep katliamı 1920-1921 Türkiye Gaziantep Fransız ordusu ve Ermeni Lejyonu 6.000-7.000[48][49]
Yalova Katliamı 1920–1921 Türkiye Armutlu Yarımadası Yunan ordusu, yerel Hristiyanlar ve Çerkesler[50] 5.500–9.100[51]
Birecik katliamı 11–24 Şubat 1920 Türkiye Birecik, Şanlıurfa Fransız ordusu 280 ve 70 yaralı,[52] birçok kadına tecavüz edildi[53]
Kahyaoğlu Katliamı 11 Haziran 1920 Türkiye Yeşiloba, Adana Fransız ordusu ve Ermeni lejyonu 64–200[54]
Bilecik katliamı Mart–Nisan 1921 Türkiye Bilecik, Sögüt, Bozüyük Yunan ordusu ve yerel Yunanlar 208[55]
İzmit katliamı[56] 24 Haziran 1921 Türkiye İzmit Yunan ordusu 300[57]
Karatepe köyü katliamı 14 Şubat 1922 Türkiye Karatepe, Köşk Yunan ordusu 385
Kocatarla katliamı 15 Nisan 1922 Türkiye Kocatarla, Kırklareli Yunan ordusu Köydeki bütün erkekler[58]
Sazara katliamı Nisan 1922 Türkiye Sazara, Kırklareli Yunan ordusu 12+[58]
Uşak katliamı 1 Eylül 1922 Türkiye Uşak Yunan ordusu ve yerel Yunanlar 200[59]
Alaşehir yangını 3–4 Eylül 1922 Türkiye Alaşehir, Manisa Yunan ordusu 3.000
Turgutlu katliamı 4–6 Eylül 1922 Türkiye Turgutlu, Manisa Yunan ordusu 1.000
Salihli katliamı 5 Eylül 1922 Türkiye Salihli, Manisa Yunan ordusu +76[60][Not 5]
1922 Manisa yangını[61] 6–7 Eylül 1922 Türkiye Manisa Yunan ordusu ve yerel Hristiyanlar 4.355[62][Not 6]
Levi Baskını 4 Mayıs 1924 Irak Kerkük, Irak Irak +200[63]
Suşiçe katliamı Nisan 1941 Kuzey Makedonya Novo Selo Bulgaristan Krallığı 7[64]
Blatec katliamı Eylül 1944 Kuzey Makedonya Vinica Bulgaristan Krallığı 15[64]
Istibanje-Teranci katliamları Ekim 1944 Kuzey Makedonya Vardar Nazi Almanya 17[64]
Ahıska Türkleri Sürgünü 14–15 Kasım 1944 Gürcistan Mesheti, Gürcistan NKVD 12.589–50.000
Gavurbağı katliamı 12 Temmuz 1946 Irak Kerkük, Irak Irak polisi 20
1959 Kerkük katliamı 15 Temmuz 1959 Irak Kerkük, Irak Kürt askerler 31-79[63]
Limasol katliamı 13 Şubat 1963 Kıbrıs Cumhuriyeti Limasol, Kıbrıs Cumhuriyeti Kıbrıslı Yunanlar 16[65]
Kanlı Noel[66] 21–31 Aralık 1963 Kıbrıs Cumhuriyeti Lefkoşa, Kıbrıs Kıbrıslı Yunanlar 364[67][68]
Gazimağusa katliamı 11 Mayıs 1964 Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti KKTC, Gazimağusa Kıbrıs polisi 10–17[69][70]
Ağrotur ve Dikelya katliamları 13 Mayıs 1964 Birleşik Krallık Ağrotur ve Dikelya Kıbrıs polisi ve yerel Kıbrıslılar 11
Köfünye katliamı 14–15 Kasım 1967 Kıbrıs Cumhuriyeti Köfünye, Kıbrıs Kıbrıslı Yunanlar 26
Alaminos katliamı 20 Temmuz 1974 Kıbrıs Cumhuriyeti Alaminos, Kıbrıs Millî Muhafız Ordusu 13–14
Taşpınar katliamı Ağustos 1974 Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Taşpınar, Lefke, KKTC Millî muhafız ordusu 5
Muratağa, Sandallar ve Atlılar Katliamı 14 Ağustos 1974 Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Muratağa, Sandallar ve Atlılar Kıbrıs EOKA B 126[71]
Taşkent Katliamı 15 Ağustos 1974 Kıbrıs Cumhuriyeti Taşkent, Kıbrıs EOKA B 84
Bulgaristan'da Türklerin Bulgarlaştırılması 1984-1989 Bulgaristan Bulgaristan Bulgarlar 300-1.500 [72]
Fergana Olayları 3–12 Haziran 1989 Özbekistan Fergana Vadisi, Özbekistan Özbek çeteler 97[73]
Altınköprü Katliamı 28 Mart 1991 Irak Altınköprü, Irak Irak ordusu 135[74]
Lübeck'te Saldırı 23 Kasım 1992 Almanya Almanya, Lübeck Neonaziler 3 (Türk göçmenler)
1993 Bingöl saldırısı 24 Mayıs 1993 Türkiye Bingöl, Türkiye PKK 38
Solingen Faciası 29 Mayıs 1993 Almanya Almanya Neonaziler 5
Başbağlar Katliamı 5 Temmuz 1993 Türkiye Başbağlar, Türkiye PKK 33
Neonazi seri cinayetleri 2000-2006 Almanya Almanya Neonaziler 10 (Türk ve Yunan göçmenler)
Dürümlü katliamı 12 Mayıs 2016 Türkiye Sur, Diyarbakır, Türkiye PKK 16 (23 yaralı)
Irak Türkmenleri Soykırımı 2014-2017 Irak Irak IŞİD 3.500[75]

Notlar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Voyvoda 1459 yılından itibaren Osmanlı İmparatorluğu'na vergi ödemeyi reddetti ve Macaristan Krallığı'yla ittifak yaptı. 1460-1461 yılları arasında Tuna nehrini geçerek Sırbistan'a ve Karadeniz kıyısına kadar ilerledi. Kendi ifadesiyle 23.884 Türk ve Bulgar'ı öldürdü. 20.000 Osmanlı savaş esirini kazığa geçirdi. Bu gelişmeler karşısında Osmanlı ordusu 1462 yılında padişah II. Mehmet komutasında Eflak voyvodasına karşı sefere çıktı. Mahmut Paşa'nın hatıratına göre çok uzun mesafeler boyunca Osmanlı askerleri içilecek bir damla bile su bulamadı. Sıcak dayanılır gibi değildi. Türk askeri Eflak'ın başkenti Târgovişte'ye ulaştığında Fatih Sultan Mehmet'in gördüğü manzara yaklaşık 5 kilometre boyunca kazıklarla dizili bir alandan geçiyordu. Alan yaklaşık üç kilometre boyunda bir kilometre enindeydi. Yerde uzun kazıklar dikiliydi. Yaklaşık 20 bin kadar insan erkek, kadın ve çocuk olmak üzere kazığa geçirilmiş durumdaydı. Bu kadar çok insanı kazıkta gören Osmanlı askerinin moralleri bozuldu, aklını kaçıracak duruma geldi. Ancak Osmanlı ordusu 4 Haziran 1462'de Târgovişte kalesini aldı. Vlad, II. Mehmet'e başarısız bir suikast girişiminde bulunduktan sonra kaçtı ancak bulunduğu yerde taş üstünde taş bırakmadı, terk ettiği topraklardaki kuyuları zehirledi, ekinleri yaktı, tüm hayvanları bile öldürttü. Hapishanelerdeki mahkûmları, cüzzamlı ve vebalıları salıverdi ve Türklerin arasına karışmaya teşvik etti
  2. ^ Türk çocuklar, minarelere çıkarılıp oradan aşağıya atılmışlardır.
  3. ^ Toplamda 345 ev yakıldı. Erkekler camilere toplanarak ve diri diri yakıldı; kadınlar ahırlara toplanarak cinsel tacize uğradı; çocuklar duvarlara fırlatılarak öldürüldü. Tanıklar bunu görmedi, ancak Hıristiyan komşularından duydu. 300 kişiden sadece yirmi iki Müslüman aile Kılkış'ta kaldı; geri kalanlar Selanik'e kaçtı.
  4. ^ I. Dünya Savaşı sırasında, Ekim 1914'te Doksat (Doksato)'daki Yunanlar bölgedeki Türklere karşı katliamlar yaptı, mallarını yağmaladı ve sahibi oldukları arazileri Yunanlara bıraktıklarına dair belgeler imzalattı.
  5. ^ Şehir geri çekilen Yunan ordusu tarafından yakıldı, binaların %35'i yok oldu.
  6. ^ Şehir geri çekilen Yunan ordusu tarafından yakıldı, binaların %90'ı (~10.300 ev, 15 camii, 2 hamam, 2.278 dükkân, 19 otel, 26 villa) yok oldu. Yangın sırasında kurbanların toplam sayısı tam olarak bilinmemektedir. Türk kaynakları 855 kişinin vurularak ve 3.500 kişinin alevler içinde öldüğünü tahmin ediyor. Yaralı sayısı da bilinmiyor, Türk kaynakları üç yüz kızın Yunanlar tarafından kaçırıldığını ve tecavüz edildiğini belirtiyorlar. Birçok tecavüz mağdurunun korkusundan ya da utancından bu konuda sessiz kaldığı düşünülüyor. Esir alınan Yunan askerlerinin bazıları tecavüz ettikleri Türk kadınları tarafından linç edildi.

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ McCarthy, Justin Death and Exile: The Ethnic Cleansing of Ottoman Muslims, 1821–1922 22 Haziran 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Darwin Press Incorporated, 1996, 0-87850-094-4, Chapter one, The land to be lost, p. 1
  2. ^ Biondich, Mark (17 Şubat 2011). The Balkans: Revolution, War, and Political Violence Since 1878 (İngilizce). Oxford University Press. ISBN 978-0-19-929905-8. 15 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2022. 
  3. ^ a b Gibney, Matthew J.; Hansen, Randall (2005). Immigration and asylum : from 1900 to the present. Internet Archive. Santa Barbara, Calif. : ABC-CLIO. ISBN 978-1-57607-796-2. 
  4. ^ Howard, Douglas A. (Douglas Arthur) (2001). The history of Turkey. Internet Archive. Westport, Conn. : Greenwood Press. ISBN 978-0-313-30708-9. 
  5. ^ Paul Mojzes. "Ethnic cleansing in the Balkans" (PDF). 9 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 12 Kasım 2022. 
  6. ^ Hüdavendigar Onur: Milleti Sadıkadan Hayk’ın Çocuklarına, İstanbul, 1999, s.126.
  7. ^ Yusuf Halaçoğlu (2006). Sürgünden Soykırıma Ermeni İddiaları. Babıali Kültür Yayıncılığı. s. 26. 
  8. ^ Justin McCarthy (2002). Ataöv Türkkaya (Ed.). "Osmanlı Ermeni Nüfusu", "Osmanlı'nın Son Döneminde Ermeniler". TBMM Yayınları. s. 65. 
  9. ^ Ovanes Kaçaznuni. Taşnak Partisi'nin Yapacağı Bir Şey Yok. Acaloğlu, Arif tarafından çevrildi. Kaynak Yayınları-Çukurova Ünviersitesi. ss. 32-33. ISBN 975-343-438-3. 
  10. ^ Ouoman Population. ss. 72-5. 
  11. ^ Library Information and Research Service. The Middle East, abstracts and index, Part 1 (1999), Northumberland Press, sf. 493, During that war nearly 400000 Rumelian Turks were massacred. About a million of them who fled before the invading Russian armies took refuge in the Thrace, lstanbul and Westem Anatolia
  12. ^ Karpat, Kemal. Ouoman Population. pp. 72–5.
  13. ^ a b "Death of Vlad the Impaler - News" (İngilizce). Philippa Gregory. 17 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2021. 
  14. ^ Creasy, Edward Shepherd (1858). History of the Ottoman Turks: From the Beginning of Their Empire to the Present Time. Chiefly Founded on Von Hammer (İngilizce). Richard Bentley. 7 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2022. 
  15. ^ Ardeleanueanu, Constantin (2013). "Military Aspects of the Greek War of Independence in the Romanian Principalities: The Battle of Galati (1821)". Harlaftis, G.; Paun, R. (Ed.). Greeks in Romania in the Nineteenth Century. Atina. ss. 141-166. 
  16. ^ Selda Güner. Abdurrahman El-Caberti ve Giovanni Reggio’nun Anlatı- larında “Kahire Kale Katliamı” (Mart 1811) ve Memlüklerin Mısır’dan Tasfiyesi. 
  17. ^ St. Clair, William (1972). That Greece might still be free; the Philhellenes in the War of Independence. London,: Oxford University Press. ISBN 0-19-215194-0. OCLC 370109. 
  18. ^ Clair, William St (2008). That Greece Might Still be Free: The Philhellenes in the War of Independence (İngilizce). Open Book Publishers. ISBN 978-1-906924-00-3. 9 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2022. 
  19. ^ "The War of Greek Independence, 1821 to 1833. Londra. 1897". 
  20. ^ "http://www.bouboulinamuseum-spetses.gr/English/Museum_Bouboulina.htm".  |başlık= dış bağlantı (yardım);
  21. ^ Millas, Hercules (1991). "History Textbooks in Greece and Turkey". History Workshop Journal. 31 (1): 21-33. doi:10.1093/hwj/31.1.21. ISSN 1477-4569. 
  22. ^ Turkish Atrocities in Bulgaria, Letters of the Special Commissioner of the "Daily News", J.A. MacGahan, Esq. Londra: Bradbury Agnew and Co. 1876. s. 13. Erişim tarihi: 29 Eylül 2013. 
  23. ^ Congress of Berlin and After (İngilizce). Routledge. 28 Ekim 2013. s. 157. ISBN 9781136243172. 24 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mart 2021. 
  24. ^ Irkıçatal, Eftal. İngiliz Belgelerinde 1877-78 Osmanlı-Rus Harbi Sırasında Yaşanan Kızanlık Katliamları. 7 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ocak 2024. 
  25. ^ British Documents on Foreign Affairs--reports and Papers from the Foreign Office Confidential Print: The Ottoman Empire and the war with Russia, 1877-1878. The powers and the Treaty of San Stefano, 1878 (İngilizce). University Publications of America. 1984. ISBN 978-0-89093-602-3. 
  26. ^ International Humanitarian Law. BRILL. 2005. ss. 68 69. ISBN 9781571052674. 
  27. ^ Barchard. "THE FEARLESS AND SELF-RELIANT SERVANT" (PDF): 27 28 29 30 31. 9 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 2 Mart 2021. 
  28. ^ "Crete - Hansard - UK Parliament". 2 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ocak 2024. 
  29. ^ "Mussulmans In Crete". 4 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2022. 
  30. ^ "Mussulmans In Crete". 4 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2022. 
  31. ^ Korkmaz, Ender (28 Haziran 2020). "OSMANLI ARŞİV EVRAKLARINA GÖRE İLİNDEN İSYANINDA YAŞANAN BAŞLICA OLAYLAR". International Journal of Current Approaches in Language, Education and Social Sciences. 2 (1): 304-333. doi:10.35452/caless.2020.15. ISSN 2687-2528. 17 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2022. 
  32. ^ "2.1 - The War and the noncombatant population". macedonia.kroraina.com. 31 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Kasım 2020. 
  33. ^ "Report of the International Commission to inquire into the Causes and Conduct of the Balkan Wars". Oxford academic. 18 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2023. 
  34. ^ a b "Carnegie Report - Appendix A". macedonia.kroraina.com. 7 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Kasım 2023. 
  35. ^ "Balkan Harbi Tefrikaları: Edeköy". 2 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ocak 2024. 
  36. ^ a b c d e f "Carnegie Report - Appendix A". 7 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2023. 
  37. ^ a b Papaioannou, Stefan. BALKAN WARS BETWEEN THE LINES: VIOLENCE AND CIVILIANS IN MACEDONIA, 1912-1918 (PDF). 9 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 14 Ocak 2024. 
  38. ^ "BELGELERİYLE 1912 BALKAN HARBİNDE, KILKIŞ ve KÖYLERİNDE BULGARLAR TARAFINDAN YAPILAN KIRIMLAR ve KIYIMLAR". www.pikovamubadilleri.com. 9 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ocak 2024. 
  39. ^ "Süleymanpaşa Belediyesi". www.suleymanpasa.bel.tr. 17 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ocak 2024. 
  40. ^ "Balkan Savaşları ve Keşan (2) KARASATI KATLİAMI". MEDYA KEŞAN. 14 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ocak 2024. 
  41. ^ "Report of the International Commission to Inquire Into the Causes and Conduct of the Balkan Wars". 
  42. ^ "FRANSIZ DİPLOMATİK BELGELERİNDE ERMENİ OLAYLARI - I". 7 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2021. 
  43. ^ Stavros T. Stavridis : The Greek-Turkish War, 1918-23: an Australian press perspective, Gorgias Press, 2008, 1593339674, page 117 2 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  44. ^ "Greek occupation of İzmir" (PDF). 18 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2020. 
  45. ^ Aydınel, Sıtkı (2008). Güneybatı Anadolu'da Kuvâ-yı Milliye harekâtı. Vadi Yayınları. ISBN 978-975-6768-91-4. 12 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2022. 
  46. ^ Devastation. Oxford University Press. 2013. ss. 217, 218. ISBN 9780191505546. 
  47. ^ The Lions of Marash. SUNY Press. 1973. s. 195. ISBN 9781438408828. 
  48. ^ "ADANA VE ÇEVRESİNDE ERMENİ MEZALİMİ". Yeni Çağ Gazetesi. 30 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2020. 
  49. ^ "Özgür bir adam", Kaçan Adam, New York: Routledge, 2019.: Routledge, 16 Ekim 2019, ss. 74-75, doi:10.4324/9780429261862-24, ISBN 978-0-429-26186-2 
  50. ^ Ionian vision : Greece in Asia Minor, 1919–1922. New edition, 2nd impression. Londra: C. Hurst. 1999. s. 209. ISBN 9781850653684. 15 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mart 2021. At the same time bands of Christian irregulars, Greek Armenian, and Circassian, looted, burned and murdered in the Yalove-Gemlik peninsula. 
  51. ^ Arnold J. Toynbee: A Life. Oxford University Press. 1989. ISBN 9780199923397. 28 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mart 2021. To protect their flanks from harassment, Greek military authorities then encouraged irregular bands of armed men to attack and destroy Turkish populations of the region they proposed to abandon. By the time the Red Crescent vessel arrived at Yalova from Constantinople in the last week of May, fourteen out of sixteen villages in that town's immediate hinterland had been destroyed, and there were only 1500 survivors from the 7000 Moslems who had been living in these communities. 
  52. ^ "ADANA VE ÇEVRESİNDE ERMENİ MEZALİMİ". Yeni Çağ Gazetesi. 19 Nisan 2012. 5 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mayıs 2022. 
  53. ^ "OSMANLI BELGELERİNDE ERMENİ-FRANSIZ İLİŞKİLERİ (1920-1922) III" (PDF). 
  54. ^ Katliamın Tanığı Yeşiloba. 2015. ss. 4-22. 
  55. ^ "Atatürk Araştırma Merkezi | Bilecik ve Çevresinde Yunan Mezalimi". Atam.gov.tr. 6 Kasım 1917. 3 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Haziran 2013. 
  56. ^ Letter, Turkey, 6 Nisan 1922 [9 March 1922] .
  57. ^ The Western Question in Greece and Turkey:A Study in the Contact of Civilizations (PDF). H. Fertig, originally: University of California. 1970. s. 553. 29 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 2 Mart 2021. ‘ But at 1 P.M. on Friday the 24th June, three and a half days before the Greek evacuation, the male inhabitants of the two Turkish quarters of Baghcheshmé and Tepekhané, in the highest part of the town, away from the sea, had been dragged out to the cemetery and shot in batches. On Wednesday the 29th I was present when two of the graves were opened, and ascertained for myself that the corpses were those of Moslems and that their arms had been pinioned behind their backs. There were thought to be about sixty corpses in that group of graves, and there were several others. In all, over 300 people were missing—a death-roll probably exceeding that at Smyrna on the 15th and 16th May 1919. 
  58. ^ a b "Doğu Trakya'da Yunan Mezalimi (1918-1922)" (PDF). [ölü/kırık bağlantı]
  59. ^ The Turkish Ordeal: Being the Further Memoirs of Halidé Edib. Century Company, University of Virginia. 1928. s. 363. 16 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mart 2021. 
  60. ^ The Atlantic Monthly, Volume 132. Atlantic Monthly Co. 1923. s. 829. Two thirds of Salihli, with a population of 10,000, only a tenth of whom were Greeks, had been burned over, seventy-six people were known to have burned to death, and a hundred young girls were said to have been taken away by Greek 
  61. ^ "1922 Manisa yangını - Vikipedi". tr.m.wikipedia.org. 14 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Şubat 2020. 
  62. ^ Su, Kamil (1986). Manisa ve yöresinde işgal acıları. Kültür ve Turizm Bakanlığı. 17 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2022. 
  63. ^ a b Anderson & Stansfield 2009
  64. ^ a b c Türksoylu, Ercan (2020). Yücel Teşkilatı. ISBN 9786055010515. 
  65. ^ The Cyprus Question (İngilizce). British-Northern Cyprus Parliamentary Group. 1997. 29 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mart 2021. 
  66. ^ Displacement in Cyprus Consequences of Civil and Military Strife Report 2 Life Stories: Turkish Cypriot Community (PDF). Oslo: PRIO Cyprus Centre. 2012. ss. 5-15. 27 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 2 Mart 2021. 
  67. ^ The road to Bellapais: The Turkish Cypriot exodus to northern Cyprus. 1982. s. 120. ISBN 978-0880330008. 
  68. ^ "Wayback Machine" (PDF). web.archive.org. 18 Aralık 2018. 18 Aralık 2018 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2022. 
  69. ^ "Katliam emrini Rum Genelkurmay'ı vermiş". CNN Türk. 9 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2020. 
  70. ^ "'Kill 10 Turks for each slain Greek,' Greek Cypriot forces told amid pre-division violence". Daily Sabah (İngilizce). 8 Ağustos 2018. 8 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2020. 
  71. ^ "Muratağa and Sandallar problem is being taken to the European Court of Human Rights". BRT - Kıbrıs Postası. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2011. 
  72. ^ Laber, Jeri. Destroying Ethnic Identity: The Turks of Bulgaria. 
  73. ^ "POPULATION TRANSFER: The Tragedy of the Meskhetian Turks". Cultural Survival. March 1992. 20 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  74. ^ Kerkuklu, Mofak Salman. "Altunköprü the ancient name of Türkmen Township" (PDF). 20 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 18 Ocak 2023. 
  75. ^ "IŞİD'ın Irak'ta Türkmen Coğrafyasındaki Katliamları". 21yyte.org. 12 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ocak 2024. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Türklere_yapılan_katliamlar_listesi&oldid=33671961" sayfasından alınmıştır