Mârid
Mârid, "isyancı" anlamına gelen. Kur'an'da, melekleri dinlemeye çalışan şeytanları tanımlamak için kullanılır. Bununla bir falcıya yardım etmek için cennetten haber çalmaya çalışırlar. Cinlerin aksine cennetin kapılarına ulaşmayı başarabilirler. Ama melekler tarafından hep kovalanırlar.
Asi şeytanlar (mârid), İblis'in cennetteki isyanıyla ilişkilendirilir.[1]
Bir tür cin olarak "mârid" kavramı İngilizceden gelmektedir. Orijinal olarak Arap dilinde İslami literatürde devlere atıfta bulunur.[2]
Wahb ibn Munabbih'e göre Allah, meleklerden ve cinlerden önce mâridleri yaratmıştır. Onlar Allah'ın ilk yaratıklarıydı. Ancak Allah, cinlerin atası ve hükümdarı olan el-Cân'ı yarattığında bunların yerini aldı.[3] Adem yaratıldığında, Allah cinler ve mâridler ile Ademoğulları arasına bir perde (berzah) koydu. Onların yeri dünyanın uhrevi gökyüzüdür.[4] Genellikle diğer şeytanlar gibi mâridlerin de kendi alemlerinden insanları etkileyebileceğine inanılır.
Bununla birlikte, Tufan'dan önce, hala tezahür edeceklerdi (aşkar), ama şimdi varoluşun sınırına getirildiler.[3]
Mevlana, bu tür şeytani varlıkların, Allah'ın korkunç şeyler yaratma gücünü göstermek için Allah tarafından yaratıldığını anlatır. Bir sanatçı sadece güzeli değil aynı zamanda dehşeti de yarattığı için övüleceği için, Allah kötülüğü de yaratmıştır.[5] Bu tür varlıkların zıttı Huri'dir.
Tasavvuf maneviyatında varlığın en düşük mertebesi olan nefs-i emmaere'dir.[6] Bu, mâridlerin sınırlı olduğu aynı dürtülerdir. Birinin sadece bencil dürtüleri takip ettiği aşamadır. Bu nedenle yerlerini cinler alana kadar sürekli birbirleriyle savaştıklarına ve sadece kendi türlerinin en güçlülerine itaat ettiklerine inanılır. Bu halde ölen bir ruh, kabirde mârid dönüşür.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Bianquis, Th., “Mārid”, in: Encyclopaedia of Islam, Second Edition, Edited by: P. Bearman, Th. Bianquis, C.E. Bosworth, E. van Donzel, W.P. Heinrichs. Consulted online on 20 January 2023 <http://dx.doi.org/10.1163/1573-3912_islam_SIM_8815> First published online: 2012 First print edition: ISBN 9789004161214, 1960-2007
- ^ Alderbashi, Bilal, and Haslina Haroon. "Translating Jinns in Naguib Mahfouz's Layali Alf Layla into English." 3L: Southeast Asian Journal of English Language Studies 26.4 (2020).
- ^ a b Persian literature as world literature. Mostafa Abedinifard, Omid Azadibougar, Amirhossein Vafa. New York, NY. 2021. ISBN 978-1-5013-5421-2. OCLC 1240366522.
- ^ Neufeldt, Ronald. "Compte rendu / Review of book: The Qur'an and its Interpreters Mahmoud M. Ayoub Albany, NY: State University of New York Press, 1984. xii + 290 p". Studies in Religion/Sciences Religieuses. 17 (1): 121-122. doi:10.1177/000842988801700120. ISSN 0008-4298.
- ^ Haig, J. S. "The Masnavī. By Jalālu'd-Dān Rūmī. Book II, translated for the first time into English prose by ProfessorC. E. Wilson, University College, London. 2 vols. Vol. I, Translation; Vol. II, Commentary. Cr. 8vo. Probsthain & Co., 1910." Journal of the Royal Asiatic Society. 43 (3): 858-860. doi:10.1017/s0035869x00042143. ISSN 1356-1863.
- ^ Çakin, Mehmet Burak year=2019 Süleymân-Nâme'de mİtolojİk bİr unsur olarak dîvler* trans-title=Devs as a mythological element in the ''Solomon-Name'' epic journal=Turkish Studies, Language and Literature volume=14 issue=3 pages=1137-1158, esp. 1138 doi=10.29228/TurkishStudies.22895 |s2cid=213381726 issn=2667-5641 place=Skopje, [North] Macedonia / Ankara, Turkey