İçeriğe atla

Çılgın Max 2: Savaşçı

Vikipedi, özgür ansiklopedi
(Mad Max 2 sayfasından yönlendirildi)
Çılgın Max 2: Savaşçı
Mad Max 2
Çılgın Max 2: Savaşçı film posteri
YönetmenGeorge Miller
YapımcıByron Kennedy
Yazar
Uyarlama
Characters
by
OyuncularMel Gibson
MüzikBrian May
Görüntü yönetmeniDean Semler
Kurgu
  • David Stiven
  • Tim Wellburn
  • Michael Balson
StüdyoKennedy Miller Entertainment
DağıtıcıRoadshow Film Distributors
Çıkış tarih(ler)i24 Aralık 1981 (1981-12-24)
Süre96 dakika[1]
ÜlkeAvustralya
Dilİngilizce
BütçeA$4.5 milyon[2]
HasılatUS$36 milyon

Çılgın Max 2: Savaşçı (İngilizce özɡün adıylaː Mad Max 2) (Amerika Birleşik Devletleri'nde The Road Warrior adıyla ɡösterime ɡirdi), Terry Hayes ve Brian Hannant'la birlikte yazan George Miller tarafından yönetilen, 1981 Avustralya yapımı kıyamet sonrası distopik aksiyon filmidir. Mad Max serisinin ikinci filmidir. Filmde Mel Gibson, "Mad Max" Rockatansky rolünü yeniden canlandırıyor ve bir yerleşimci topluluğunun başıboş bir yağmacı çetesine karşı kendilerini savunmasına yardım eden sert bir adamı konu alıyor.[3]

Çekimler New South Wales'in taşra bölgesindeki Broken Hill civarındaki mekanlarda gerçekleştirildi.[4]

Mad Max 2, 24 Aralık 1981'de Avustralya'da gösterime girdi ve Gibson'ın performansına, müzik notalarına, sinematografiye, aksiyon sahnelerine, kostüm tasarımına ve diyalogların dikkatli kullanımına özellikle övgüler yağdırıldı. Aynı zamanda bir gişe başarısı da yakaladı ve filmin kıyamet sonrası ve punk estetiği, türün film ve kurgu yazımında popülerleşmesine yardımcı oldu Film, 10. Saturn Ödülleri'nde En İyi Uluslararası Film ödülünü kazandı ve beş ödüle daha aday gösterildi: En İyi Yönetmen, Gibson için En İyi Erkek Oyuncu, Bruce Spence için En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu, En İyi Senaryo ve Norma Moriceau için En İyi Kostüm.

Mad Max 2, hem tüm zamanların en iyi aksiyon filmlerinden biri hem de şimdiye kadar yapılmış en iyi devam filmlerinden biri olarak büyük beğeni topluyor.[5] ve filmin hayran kulüpleri ve "yol savaşçısı" temalı etkinlikler 21. yüzyılda da devam ediyor.

1979'da Mad Max'in ardından gelen filmi, 1985'te Mad Max Beyond Thunderdome, 2015'te Mad Max: Fury Road ve 2024'te Furiosa: A Mad Max Saga izledi.

Konusu

[değiştir | kaynağı değiştir]

Yaygın petrol kıtlığı ve çevre katliamıyla sonuçlanan küresel bir savaşın ardından medeniyet çökmüş ve dünya barbarlığa sürüklenmiştir.[6] Şimdi, ailesinin ölümünün peşini bırakmayan eski polis Max Rockatansky[a], süperşarjlı siyah V-8 Pursuit Special'ını Avustralya'nın vahşi çöllerinde dolaştırmakta ve Avustralya sığır çobanı köpeği ile yiyecek ve benzin aramaktadır. Sürüş becerilerini ve Kesik namlulu pompalı tüfeğini kullanarak, dengesiz motorcu Wez'in liderliğindeki küçük bir yağmacı grubuna üstünlük sağlar Takipçilerinden birinin harap olmuş araçlarından biraz benzin çalar ve harap olmuş bir yarı römorku ve çekiciyi inceler.

Daha sonra Max, görünüşte terk edilmiş bir jiroskopun yakıtını toplamaya çalışır, ancak pilot tarafından pusuya düşürülür. Max, köpeğinin yardımıyla adamı alt eder ve pilotun keşfettiği çalışan bir petrol rafinerisine götürülme karşılığında hayatını bağışlar Aralarında Wez'in de bulunduğu karışık motorlu bir çetenin tesise günlük saldırısı sırasında gelirler.

Ertesi gün Max, birkaç arabanın kuşatma altındaki yerleşkeden ayrıldığına ve yağmacılar tarafından kovalandığına tanık olur. Bir arabadan hayatta kalan tek kişi olan Nathan'ı kurtarır ve yakıt karşılığında onu komplekse geri götürmek için bir anlaşma yapar, ancak adam Max onu geri aldıktan kısa bir süre sonra ölür ve yerleşimcilerin lideri Pappagallo anlaşmanın sona erdiğini söyler. Yağmacılar pazarlık yapmak için geri döndüğünde, yerleşimciler Max'in arabasına el koymak ve onu yerleşim yerlerinden atmak üzeredir. Rafineri yerleşkesinde yaşayan vahşi bir çocuk, metal bir bumerangla Wez'in ortağını öldürür ve Wez intikam almak ister, ancak "Lord Humungus" adında kaslı maskeli bir adam olan çetenin lideri, yakıt tedarikleri karşılığında yerleşimcilerin hayatlarını bağışlamayı teklif eder ve gün için ayrılır Ancak yerleşimciler Humungus'a güvenip güvenemeyecekleri konusunda bölünmüş durumdadırlar.

Max kendi anlaşmasını teklif eder: Onlara daha önce gördüğü yarı kamyonu getirecek, böylece arabasını geri verip ona taşıyabileceği kadar yakıt verirlerse, petrol dolu tankerlerini alıp götürebileceklerdir. Yerleşimciler denemesine izin vermeyi kabul eder ve o gece Max, kamyona yakıt taşıyarak yağmacıların yanından gizlice geçer. Gyro Kaptanıyla karşılaşır ve adamı, onu çalıştırabileceği kamyona uçurmaya zorlar Max rafineriye dönerken yağmacıların kampından geçerken bir miktar hasar gör, ancürak başarır ve ardından jiroskop gelir.

Max, Pappagallo'nun yerleşimcilere efsanevi kuzey cennetine kadar eşlik etme isteğini reddeder[b] bunun yerine yakıtını toplayıp ayrılmayı tercih eder Wez, onu Humungus'un nitro oksit donanımlı aracını kullanırken yakalar ve çarpmasına neden olur. Bir Çapulcu, Max'in köpeğini öldürür ve ciddi şekilde yaralanan Max'i öldürmek üzereyken Toadie adlı bir Çapulcu, Pursuit Special'ın tanklarından yakıtı çekmeye çalışarak arabanın kendi kendini imha etmesini tetikler Ölüme terk edilen Max, Gyro Kaptanı tarafından kurtarılır ve yerleşkeye geri döner.

Max, yaralarına rağmen kaçış sırasında onarılan kamyonu kullanmakta ısrar eder Desteğini Gyro Kaptanı, ayrı bir araçtaki Pappagallo, zırhlı tankerin dışındaki üç yerleşimci ve kamyon ayrılırken üzerine atlayan Feral Kid oluşturmaktadır. Yağmacılar tankeri takip ederek geri kalan yerleşimcilerin rafineriyi patlattıktan sonra daha küçük araçlardan oluşan bir karavanla yerleşkelerinden kaçmalarına izin verir.

Pappagallo ve üç yerleşimci öldürülür ve Gyro Kaptanı vurulur Max kamyonu döndürür ve Wez ile kavga ederken Humungus kamyonla çarpışarak Wez'i ve kendisini öldürür Kamyon yoldan çıkar ve hayatta kalan yağmacılar olay yerini araştırır, ancak tankerin gaz değil kum sızdırdığını gördüklerinde kovalamacalarını bırakırlar. Max, Feral Kid'i enkaz halindeki tankerden taşırken dışarı dökülen kumları inceler Gyro Kaptanı arabaya biner ve Max, tankerin her zaman oyalanma amaçlı olduğunu fark ederken ikisi de aynı şekilde sırıtır Akaryakıtı araçlarının içinde petrol varillerinde taşıyan yerleşimcilerle buluşurlar.

Gyro Kaptanı, Pappagallo'nun yerine yerleşimcilerin lideri olur ve onları kuzeye götürür. Kendisini filmin anlatıcısı olarak gösteren Feral Kid, büyüdüğünde "Büyük Kuzey Kabilesinin Şefi" olduğunu anlatır Yol Savaşçısını bir daha hiç görmediğini söyleyerek bitirir.

Yapım

[değiştir | kaynağı değiştir]

Çekimler

[değiştir | kaynağı değiştir]
Çekimler Yeni Güney Galler'deki uzak maden kasabası Broken Hill'i çevreleyen çölde gerçekleşti.

Ana çekimler 1981 kışında, Yeni Güney Galler'deki Broken Hill yakınlarında on iki hafta boyunca çekildi.[7] Pursuit Special'ın takla attığı ve patladığı sahne, Silverton'un hemen dışında, Mundi Mundi Plains gözetleme noktası yakınındaki Wilangee Yolu'nda çekildi.[8][9] Çekimler ayrıca petrol rafinerisi kompleksinin inşa edildiği Pinnacles'te de yapıldı.[10]

Bir sahnede, dublör koordinatörü Guy Norris motosikletinden uçup bacağı arabaya çarptığında uyluk kemiğini kırdı. Yaralanması vizyona giren filmde görülüyor.[11]

24. Avustralya Film Enstitüsü Ödülleri'nde En İyi Yönetmenlik, En İyi Kurgu, En İyi Yapım Tasarımı, En İyi Ses ve En İyi Kostüm Tasarımı ödüllerini kazanan film, En İyi Görüntü Yönetmeni ve En İyi Özgün Müzik Müzik dallarında aday gösterildi; Törende en çok aday gösterilen ve ödül alan film oldu ancak En İyi Film dalında aday gösterilmedi. Bilimkurgu, Fantazi ve Korku Filmleri Akademisi'nin 10. Saturn Ödülleri'nde En İyi Uluslararası Film ödülünü kazanan film, En İyi Yönetmen, En İyi Erkek Oyuncu (Mel Gibson ), En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu (Bruce Spence), En İyi Senaryo, En İyi Senaryo dallarında adaylık elde etti. ve En İyi Kostümler . Ayrıca film, Los Angeles Film Eleştirmenleri Birliği En İyi Yabancı Film Ödülü'nü kazandı ve En İyi Dramatik Sunum dalında Hugo Ödülü'ne aday gösterildi; George Miller, filmdeki çalışmasıyla Avoriaz Fantastik Film Festivali'nde Büyük Ödül'ü kazandı.[12]

Miras

[değiştir | kaynağı değiştir]

Filmin kıyamet sonrası bir geleceği tasvir etmesi, diğer film yapımcılarını ve bilimkurgu yazarlarını o kadar geniş çapta etkiledi ki, "geleceğin hurdalık toplumu ... modern bilimkurgu aksiyon filminde neredeyse sorgusuz sualsiz kabul ediliyor."[3] Mad Max film serisindeki distopik, kıyamet ve kıyamet sonrası temalar ve görüntüler, bazı sanatçılara çalışmalarında serinin bazı yönlerinin görünüşünü ve hissini yeniden yaratma konusunda ilham verdi ve hayran kulüpleri ve "yol savaşçısı" temalı etkinlikler 21. yüzyılda da devam ediyor.

Mad Max 2, 2008 yılında Empire dergisi tarafından "Tüm Zamanların En İyi 500 Filmi"nden biri olarak seçildi.[13] Benzer şekilde The New York Times da filmi "Şimdiye Kadarki En İyi 1000 Film" listesine yerleştirdi[14] Entertainment Weekly, 1999'daki "Tüm Zamanların En İyi 100 Filmi" listesinde Mad Max 2'yi 93'üncü, 2013'teki güncellenmiş "Tüm Zamanların En İyi 100 Filmi" listesinde ise 41'inci sırada yer aldı ve yayın, Mad Max karakterini sıraladı. "Pop Kültürün Tüm Zamanların En Harika Kahramanları" listesinde 11. sıradadır.[15] 2016 yılında Playboy'dan James Charisma, filmi "Orijinallerden Çok Daha İyi 15 Devam Filmi" listesinde 11. sırada yer aldı[16]

Not listesi

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ As depicted in Mad Max (1979)
  2. ^ Revealed by a set of postcards to be the Sunshine Coast.

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "Mad Max 2 (18)". British Board of Film Classification. 19 Ocak 1982. 24 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mart 2015. 
  2. ^ Stratton, David (1990). The Avocado Plantation: Boom and Bust in the Australian Film Industry. Pan MacMillan. ss. 81-84. 
  3. ^ a b Scheib, Richard (1990). "Mad Max 2 aka The Road Warrior". Moria. 20 Mayıs 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2010. 
  4. ^ Mad Max 2 / The Road Warrior Filming Locations 17 Aralık 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
  5. ^ "Readers polls". Rolling Stone. 19 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2017. 
  6. ^ Valls Oyarzun, Eduardo, (Ed.) (2020). "17". Avenging nature: the role of nature in modern and contemporary art and literature. Ecocritical theory and practice. Lanham Boulder NewYork London: Lexington Books. ISBN 978-1-7936-2144-3. 
  7. ^ Das, Abhimanyu (8 Mayıs 2015). "The Craziest Stories About The Making of Mad Max and the Road Warrior". io9. Gawker Media. 9 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2015. 
  8. ^ "Silverton Sights". Discover Silverton. Silverton Village Committee. 12 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2015. 
  9. ^ Bennett, Adrian (21 Mayıs 2012). "Directions from George, Menindee Rd". ABC Online. Australian Broadcasting Corporation. 18 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2015. 
  10. ^ Ratcliffe, Jenia (27 Temmuz 2012). "A step back in time with Mad Max 2". ABC Online. Australian Broadcasting Corporation. 18 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2015. 
  11. ^ Austin, Henry (20 Ağustos 2022). "Mad Max 2's Coolest Stunt Was A Total Accident". ScreenRant (İngilizce). 20 Ağustos 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2024. 
  12. ^ "Mad Max 2: Award Wins and Nominations". IMDb.com. 22 Haziran 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2010. 
  13. ^ "Empire's The 500 Greatest Movies of All Time". Empire. 19 Kasım 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2010. 
  14. ^ "The Best 1,000 Movies Ever Made". The New York Times. 29 Nisan 2003. 22 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2010. 
  15. ^ "Entertainment Weekly's 20 All Time Coolest Heroes in Pop Culture". Entertainment Weekly. 6 Ocak 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2010. 
  16. ^ Charisma, James (15 Mart 2016). "Revenge of the Movie: 15 Sequels That Are Way Better Than The Originals". Playboy. 26 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2016. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Çılgın_Max_2:_Savaşçı&oldid=34238544" sayfasından alınmıştır