ข้ามไปเนื้อหา

เถ้า

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: เถา

ภาษาไทย

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์เท่า
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงtâo
ราชบัณฑิตยสภาthao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/tʰaw˥˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงเฒ่า
เท่า

รากศัพท์ 1

[แก้ไข]

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *dawᴮ; ร่วมเชื้อสายกับลาว ເທົ່າ (เท็่า), ไทลื้อ ᦑᧁᧈ (เท่า), ไทใหญ่ တဝ်ႈ (ต้ว), อาหม 𑜄𑜧 (ตว์) หรือ 𑜄𑜨𑜧 (ตอ̂ว์), จ้วง daeuh; เทียบเบดั้งเดิม *ɗəwᴮꟲ²; เป็นไปได้ว่าเกี่ยวข้องกับ เทา

รูปแบบอื่น

[แก้ไข]

คำนาม

[แก้ไข]

เถ้า

  1. สิ่งที่เป็นผงละเอียดของสิ่งที่เหลือจากไฟเผามอดแล้ว, ขี้เถ้า ก็ว่า

คำแปลภาษาอื่น

[แก้ไข]

รากศัพท์ 2

[แก้ไข]

คำคุณศัพท์

[แก้ไข]

เถ้า

  1. รูปที่เลิกใช้ของ เฒ่า

ภาษาอีสาน

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *crawꟲ; ร่วมเชื้อสายกับไทย เฒ่า, คำเมือง ᨳᩮᩢ᩶ᩣ (เถั้า), ลาว ເຖົ້າ (เถ็้า), ไทลื้อ ᦏᧁᧉ (เถ้า), ไทใหญ่ ထဝ်ႈ (ถ้ว), อาหม 𑜌𑜧 (ถว์) หรือ 𑜌𑜨𑜧 (ถอ̂ว์) ,ภาษาจ้วงใต้ taeuz(โต ใหญ่ หลวง)

การออกเสียง

[แก้ไข]
  • เถ่า

คำคุณศัพท์

[แก้ไข]

เถ้า (คำอาการนาม ความเถ้า)

  1. เฒ่า