ปูรณฆฏะ
ปูรณฆฏะ (ปูรฺณฆฏ [ปูรณะฆะฏะ]; อักษรเทวนาครี: पूर्णघट) หรือ กลศะ (कलश) บางทีอาจเรียกว่า ปูรณกลศะ (पूर्णकलश) หรือ ปูรณกุมภะ (पूर्णकुम्भ) เป็นสัญลักษณ์แห่งความอุดมสมบูรณ์ในภูมิภาคเอเชียใต้ ปรากฏในงานศิลป์ของศาสนาฮินดู เชน และพุทธ[1] เชื่อว่าพระเป็นเจ้าจะดลบันดาลให้เจ้าของประสบความสำเร็จสมดังปรารถนา และบันดาลสมบัติทั้งปวงให้[2]
ในไทยเรียกว่า หม้อดอก เป็นหม้อที่น้ำเต็มเปี่ยม เป็นสัญลักษณ์แห่งความร่มเย็น ความสมบูรณ์พูนสุข และน้ำพระทัยที่เปี่ยมพระเมตตาของพระพุทธเจ้าที่มีต่อชาวโลก ส่วนภาพไม้เลื้อยแผ่ออกมาทั้งสองข้าง เป็นสัญลักษณ์แห่งความงอกงาม ชีวิต และการสร้างสรรค์[3] ในคติล้านนาจะมีการจัดหม้อดอกเป็นสิ่งบูชาพระพุทธรูปตามหิ้งพระ เพื่อความรุ่งเรืองและสมบูรณ์[2]
ดูเพิ่ม
[แก้]อ้างอิง
[แก้]- ↑ Students' Britannica India by Dale Hoiberg,ani p. 183 Published 2000, Popular Prakashan, ISBN 0-85229-760-2
- ↑ 2.0 2.1 "พุทธสัญลักษณ์ล้านนา". สถาบันวิจัยสังคม มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. สืบค้นเมื่อ 2 สิงหาคม 2563.
{{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=(help)[ลิงก์เสีย] - ↑ สำนักหอจดหมายเหตุแห่งชาติ (2553). จดหมายเหตุงานพระศพ สมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์ (PDF). กรุงเทพฯ: สำนักหอจดหมายเหตุแห่งชาติ. p. 451.[ลิงก์เสีย]
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ หม้อปูรณฆฏะ
เทวดาตามความเชื่อของคนไทย | ||
|---|---|---|
| เทวดาคติพุทธเถรวาท | .JPG) | |
| เทวดาคติฮินดู | ||
| เทวดาคติพื้นเมืองไทย | ||
| เทพารักษ์ | ||
เทพและคัมภีร์ในศาสนาฮินดู | ||
|---|---|---|
| มหาเทพ |  | |
| เทพเจ้าชั้นรอง | ||
| นพเคราะห์ | ||
| เทวี | ||
| คัมภีร์ | ||
 | บทความความเชื่อนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |