Marko Emilije Lepid (konzul 78. pne.)

Marko Emilije Lepid (Marcus Aemilius Lepidus, 120. pne. - 77. pne.) bio je Rimska Republika|rimski političar iz doba kasne Republike.

Za vrijeme građanskog rata se priklonio optimatima i Suli te tako stekao bogatstvo i uticaj. Nakon što je Sula podnio ostavku na mjesto diktatora, Lepid je uz podršku Pompeja izabran za konzula. Na tom se mjestu počeo okretati prema popularima, predloživši niz mjera s ciljem da s ukinu Suline upravne i ustavne reforme. Tako je predložio da se nekadašnjim pobunjenim italijanskim saveznicima vrati konfiscirana zemlja. Te su mjere izazvale duboko nezadovoljstvo optimatskog Rimski Senat|Senata, ali i njegovog kolege Kvinta Lutacija Katula. Neprijateljstvo dvojice konzula je eskaliralo do te mjere da su obojica morala dati zakletvu kako neće ratovati jedan protiv drugog.

Senat je privremeno otklonio napetosti tako što je Lepida poslao da kao konzul upravlja Transalpinskom Galijom. Prije odlaska je predložio da se prognani populari vrate u Rim, što je dodatno uznemirilo Senat. Procijenivši kako u Transalpinskoj Galiji planira novi marš na Rim, Senat ga je odatle opozvao. Lepid se vratio u Rim, ali s vojskom. Međutim, tamo ga je spremno dočekao Katul sa senatskim snagama. Došlo je do bitke u kojoj je Lepid poražen. Nakon nje se sklonio na Sardiniju gdje je umro.

Jedan od Lepidovih pristaša bio je Marko Junije Brut Stariji, otac Cezarovog ubice. On je za vrijeme pobune zauzeo Mutinu, ali se predao nakon vijesti o Lepidovom porazu.

Sam Lepid je imao dvojicu sinova: Lucija Emilija Lepida Paula koji je postao konzul 50. pne. te Marko Emilije Lepid|Marka, poznatog kao člana Drugog trijumvirata.

Izvori

Prethodi: Appius Claudius Pulcher i Publius Servilius Vatia	Konzul Rimske Republike zajedno sa Kvintom Lutacijem Katulom 78. pne.	Slijedi: Mamercus Aemilius Lepidus Livianus i Decimus Junius Brutus