Francuski novi val
Francuski novi val (francuski La Nouvelle Vague) je skupni naziv za skupinu francuskih filmskih režisera koji su djelovali razdoblju od kasnih 1950-ih do 1960-ih. Iako nije bio formalno organizirani pokret, filmaši "novog vala" su bili povezani svjesnim odbijanjem književnih djela u Francuskoj koje su pisali romanopisci, zajedno uz duh mladog ikonoklazma, želje za snimanjem društveno relevantnih tema za svoje razdoblje i namjere da eksperimentiraju sa filmskom formom. "Novi val" je primjer europskog art filma. Mnogi su eksperimentirali sa političkim porukama, montažom, vizualnim stilom i naracijom, kao i napuštanjem konzervativnih paradigmi filma tog razdoblja. Spoj objektivnog i subjetkivnog realizma, te autorovog komentara stvorio je narativnu podijeljenost u smislu da pitanja koja postavlja film ne moraju biti nužno odgovorena na kraju.
Časopis Cahiers du cinéma je postavio temelje za pokret kada su se polovicom 1950-ih mladi kritičari, koji su pisali za isti, zauzimali za temeljite promjene u shvaćanju filma, poglavito na učinkovitiju i jeftiniju proizvodnju filma, što se može povezati sa nezavisnim filmom. Najznačajniji režiseri tog razdoblja su André Bazin, Jean-Luc Godard, François Truffaut, Éric Rohmer, Claude Chabrol, Jacques Rivette, Agnès Varda, Louis Malle i Jacques Demy.
- Le Beau Serge (1958)
- Les Quatre Cents Coups (1959)
- Les Cousins (1959)
- Hiroshima mon amour (1959)
- À bout de souffle (1960)
- L'Année dernière à Marienbad (1961)