Dragan Stojnić
| Dragan Stojnić | |
|---|---|
Dragan Stojnić (Beograd, 10. 11. 1937 — Beograd, 19. 3. 2003) jedan je od najznačajnijih srpskih i jugoslovenskih šansonjera.
Živio je u Sarajevu, Banja Luci, Skoplju i Beogradu, gradovima koji su obilježili njega i njegovo muzičko stvaralaštvo, no gdje god da je došao u srcu je uvijek nosio pjesmu. Oduvijek je želio da postane pjevač, a na sceni je proveo skoro 40 godina. Studirao je francuski jezik, da bi kasnije ipak završio Višu turističku školu.
Njegovi počeci se vezuju za tada čuveni sarajevski ansambl „Prijatelji“, a prvi veliki uspjeh postigao je 1964. godine pobjedom na festivalu u Kraljevu „Mikrofon je vaš“ sa pjesmom „Bila je tako lijepa“, tadašnjim evrovizijskim hitom, pjesmom predstavnicom Francuske 1963. godine. Sljedeće godine takođe dobija prvu nagradu na festivalu u Opatiji sa evergreenom „Zašto dolaziš samo sa kišom“. Poslije toga 1966. godine gostuje pariskoj Olmpiji, internacionalnom hramu muzike, a njegove ploče su počele da se prodaju u ogromnim tiražima.
Svoj najplodniji stvaralački period Dragan Stojnić je imao u Sarajevu, gdje je tokom 1960-ih snimio više francuskih šansona, a kroz prevode tekstova jugoslovenska publika je dobila priliku da upozna smisao i duh francuske šansone. Osim tekstova na francuskom jeziku, on je koristio i tekstove B. Stojadinovića i N. Vražalice. Uspješno je sarađivao sa sarajevskim orkestrom Esada Arnautalića koji je bio i aranžer više njegovih pjesama. Istih godina povremeno je nastupao i na jugoslovenskim festivalima zabavne muzike (Opatijski festival, Vaš šlager sezone, Beogradsko proleće), par puta je predstvaljao i Radioteleviziju Sarajevo na nacionalnim izborima za Pjesmu Evrovizije, no sve u svemu Dragan Stojnić ipak nije bio festivalski pjevač.
1984. godine počeo je sa serijom tradicionalnih solističkih koncerata povodom 8. 3. u Beogradu, kojima je održavao neraskidivu vezu sa publikom. Održao je mnogobrojne koncerte i nastupe širom Jugoslavije, a zahvaljujući pjesmi obišao je i gotovo cijeli svijet. Bio je dugogodišnji saradnik PGP RTB-a, a 1998. godine dobio je nagradu „Zlatni Beočug“ Kulturno-prosvetne zajednice Beograda. 1991. otpjevao je gotovo cjelokupni materijal za soundtrack filma „Moj brat Aleksa,“ koji govori o životnom djelu Alekse Šantića.
"Još juče" ,“Moj život”, “Ja to znam”, “Zasto dolaziš samo s kišom”, “Soliteri”, “Stare slike”, “Maestro i violina”, “Moj svet”, “La mere”, “La boheme”, “Jedna gitara, hiljadu snova”, “Bila je tako lijepa”, “Doviđenja ljubavi”, “Iluzija”, “Biće dana”, “Ide, ide život”, “Adagio”, “Još si tu”, “Barbara”, “Vino i gitare”, “Jedan čovek i jedna žena” i brojne druge.
Jedan od najpoznatijih jugoslovenskih šansonjera umro je 19. 3. 2003. posle duge i teške bolesti u Gradskoj bolnici u Beogradu. Sahranjen je 21. 3. 2003. godine u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu.