Cuneo
Cuneo
Città di Cuneo | |||
|---|---|---|---|
 | |||
|
|||
| Koordinate: 44°23′N 7°32′E / 44.383°N 7.533°E | |||
| Država |  Italija
| ||
| Regija | Pijemont | ||
| Provincija | Cuneo | ||
| Vlast | |||
| - Gradonačelnik | Federico Borgna | ||
| Površina | |||
| - Ukupna | 119 km² | ||
| Visina | 534 m | ||
| Stanovništvo (2011) | |||
| - Grad | 55.013 | ||
| Vremenska zona | UTC+1 (UTC+2) | ||
| Poštanski broj | 12100 | ||
| Pozivni broj | 0171 | ||
| Službene stranice www.comune.cuneo | |||
| Karta | |||
  Cuneo | |||
Cuneo je grad od 55.013 stanovnika u Italiji,[1] glavni grad istoimene provincije Cuneo u Pijemontu.
Cuneo se prostire na ušću rijeka Stura di Demonte i Gesso, na jezičku ravne zemlje u obliku klina (talijanski: cuneo),[2] okružen planinama Primorskih Alpi. Udaljen je oko 85 km južno od regionalnog centra Torina. Stari i novi dio Cunea spojeni su velikim vijaduktom Soleri preko kanjona rijeke Stura di Demonte.[2]
Cuneo je nastao 1198. kao naselje bjegunaca od lokalnih feudalaca i izbjeglica iz Lombardije nakon razaranja Milana od strane cara Fridrika Barbarosse.[2] Cuneo je 1259. postao vlasništvo feudalaca iz kuće Anžu koji su ga pretvorili u svoje sjedište, a od 1382. njime vlada savojska dinastija. Cuneo je bio jako dobro utvrđen jer je izdržao sedam opsada, od 16. do 18. vijeka.[2] Mirovnim ugovorom iz Cherasca 1796. dat je Francuskoj, ali je nakon sloma Napoleona 1814. vraćen Savojcima.[2]
Najveća znamenitost Cunea je gotička katedrala Santa Maria del Bosco, izgrađena u 10. vijeku i restaurirana u 18. i 19. vijeku. Gradska atrakcija je i crkva San Francesco iz 1227. te Gradska vijećnica i Palazzo Audiffredi iz 18. vijeka, u kome je danas gradski muzej.[2]
Cuneo je značajno željezničko čvorište i centar trgovine sirovom svilom i kestenima. Grad je i industrijski centar, s predionicama svile, destilerijama i tvornicama metalnih i prehrambenih artikala.[2]
- Službene stranice grada Arhivirano 2012-05-19 na Wayback Machine-u (it)
- Cuneo na portalu Encyclopædia Britannica (en)
