Bacchiglione
Rijeka Bacchiglione | |
---|---|
Lokacija | |
Kontinenti | Evropa |
Regije | Južna Evropa |
Države | Italija |
Pokrajine | Veneto Provicija Vicenza, Provicija Padova |
Gradovi | Vicenza, Padova, Chioggia |
Hidrografija | |
Izvor – aps. visina | Dueville 60 m |
Ušće – aps. visina | kod Brondola (Chioggia) u Venecijanski zaljev 0 m |
Dužina | 94,39[1] km |
Pritoke | Timonchio, Retrone, Astichello, Tèsina, Ceresone, Orolo |
Hidrologija | |
Protok – srednji | 30 m³/s |
Sliv – površina | jadranski 1400[2] km² |
Ulijeva se u | Venecijanski zaljev |
Karta | |
Karta sliva |
Bacchiglione (latinski: Medoacus Minor) je rijeka u Sjevernoj Italiji u Venetu - Provicija Vicenza, duga 94,39 km.[1]
Bacchiglione se formira na terenu općine Dueville kod lokaliteta Vivaro, sjeverno od Vicenze gdje se spajaju potoci Bacchiglioncello i Timonchio. Od tamo rijeka teče prema jugoistoku do ušća u Venecijanski zaljev kod Chioggie.[2]
U svom prvom dijelu u Proviciji Vicenza jako meandrira, tako je nekad proticala i u donjem dijelu preko Provicije Padova, ali je još od 12. vijeka njen tok kanalima nastoji urediti da ne šteti Padovi. Kanali su prokapani i prema rijeci Brenti radi plovnosti, tako da je njen tok sada miran i ravan.[2]
Najstariji kanal Bisatto kod Longare dug 35,65 km[1], prokopan je još u 12. vijeku da zaštiti Padovu. I mali kanal Battaglia, dug 17,69 km[1], južno od Padove prokopan je u 12. vijeku. Kanal Brentella do Brente dug 11,24 km[1], prokopan je 1314., a Kanal Scaricatore 2,93 km[1], prokopan je u drugoj polovici 19. vijeka.
Po teoriji nekih naučnika rijeka je dobila ime od iskrivljenog glagola bacaliare, što znači neprekidno brbljati, a to je bio opis rijeke u Vicenzi, koja je sa svojim kaskadama vrlo bučna.[2]
Rijeka najviše vode ima u novembru i maju, a najmanje u august i januaru.[2]