Przejdź do zawartości

mieszkalny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

mieszkalny (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[mʲjɛˈʃkalnɨ], AS[mʹi ̯eškalny], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j  ?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) przeznaczony do mieszkania, nadający się do zamieszkania
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Obok biura znajduje się pomieszczenie mieszkalne.
składnia:
kolokacje:
(1.1) dom mieszkalny
synonimy:
antonimy:
(1.1) niemieszkalny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mieszkanie n, mieszkanko n, mieszkaniec m, mieszkanka ż, mieszkaniówka ż
czas. mieszkać ndk., pomieszkiwać ndk., zamieszkać dk., pomieszkać dk.
przym. mieszkaniowy, niemieszkalny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

mieszkalny (język kaszubski)

[edytuj]
wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) mieszkalny[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mieszkanié n, mieszkańc m
forma żeńska mieszkańcka ż, mieszkónka ż
czas. mieszkac
przym. mieszkaniowi
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Eugeniusz Gołąbek, Wielki słownik polsko-kaszubski, t. II, Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie, Gdańsk 2012–2013, s. 175.