kulawy

kulawy (język polski)

wymowa:

IPA: [kuˈlavɨ], AS: [kulavy]

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) utykający na nogę

(1.2) przen. źle zorganizowany lub źle funkcjonujący

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) człowiek utykający na nogę

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	kulawy		kulawa	kulawe	kulawi	kulawe
dopełniacz	kulawego		kulawej	kulawego	kulawych
celownik	kulawemu		kulawej	kulawemu	kulawym
biernik	kulawego	kulawy	kulawą	kulawe	kulawych	kulawe
narzędnik	kulawym		kulawą	kulawym	kulawymi
miejscownik	kulawym		kulawej	kulawym	kulawych
wołacz	kulawy		kulawa	kulawe	kulawi	kulawe
stopień wyższy bardziej kulawy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bardziej kulawy bardziej kulawa bardziej kulawe bardziej kulawi bardziej kulawe dopełniacz bardziej kulawego bardziej kulawej bardziej kulawego bardziej kulawych celownik bardziej kulawemu bardziej kulawej bardziej kulawemu bardziej kulawym biernik bardziej kulawego bardziej kulawy bardziej kulawą bardziej kulawe bardziej kulawych bardziej kulawe narzędnik bardziej kulawym bardziej kulawą bardziej kulawym bardziej kulawymi miejscownik bardziej kulawym bardziej kulawej bardziej kulawym bardziej kulawych wołacz bardziej kulawy bardziej kulawa bardziej kulawe bardziej kulawi bardziej kulawe
stopień najwyższy najbardziej kulawy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najbardziej kulawy najbardziej kulawa najbardziej kulawe najbardziej kulawi najbardziej kulawe dopełniacz najbardziej kulawego najbardziej kulawej najbardziej kulawego najbardziej kulawych celownik najbardziej kulawemu najbardziej kulawej najbardziej kulawemu najbardziej kulawym biernik najbardziej kulawego najbardziej kulawy najbardziej kulawą najbardziej kulawe najbardziej kulawych najbardziej kulawe narzędnik najbardziej kulawym najbardziej kulawą najbardziej kulawym najbardziej kulawymi miejscownik najbardziej kulawym najbardziej kulawej najbardziej kulawym najbardziej kulawych wołacz najbardziej kulawy najbardziej kulawa najbardziej kulawe najbardziej kulawi najbardziej kulawe

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kulawy	kulawi
dopełniacz	kulawego	kulawych
celownik	kulawemu	kulawym
biernik	kulawego	kulawych
narzędnik	kulawym	kulawymi
miejscownik	kulawym	kulawych
wołacz	kulawy	kulawi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) kulawy człowiek / mężczyzna • kulawy koń

(1.2) kulawa polszczyzna • kulawe prawo

synonimy:

(1.1) okulały; przest. chromy; gw. (Górny Śląsk) szpotlawy

(1.2) kiepski

(2.1) pot. kulawiec, kulas; przest. chromy

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) kaleki

hiponimy:

(1.1) szpotawy

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kulawka ż, kulawiec m, kulas m

czas. kuleć ndk.

przysł. kulawo

związki frazeologiczne:

pies z kulawą nogą • prowadził ślepy kulawego • wiódł ślepy kulawego

etymologia:

czes.

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) lame
• baskijski: (1.1) herren; (2.1) herren
• białoruski: (1.1) кульгавы
• bułgarski: (1.1) куц, хром
• esperanto: (1.1) lama
• gudźarati: (1.1) અપંગ (apaṅga)
• hiszpański: (1.1) cojo; (2.1) cojo m
• kaszubski: (1.1) kùlawi
• łaciński: (1.1) claudus
• rosyjski: (1.1) хромой
• ukraiński: (1.1) кульгавий; (2.1) кульгавий
• wilamowski: (1.1) łom, łomy
• włoski: (1.1) sciancato, zoppo; (2.1) zoppo m

źródła: