drzewce

drzewce (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈḍʒɛft͡sɛ], AS: [ḍžefce], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• udziąs. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) drewniana część broni drzewcowej i obuchowej; zob. też drzewce (broń) w Wikipedii

(1.2) drewniany drążek, do którego mocuje się flagę lub sztandar; zob. też drzewce (sztandar) w Wikipedii

(1.3) belka, będąca częścią omasztowania; zob. też drzewce (żeglarstwo) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	drzewce	drzewca
dopełniacz	drzewca	drzewc / drzewców
celownik	drzewcu	drzewcom
biernik	drzewce	drzewca
narzędnik	drzewcem	drzewcami
miejscownik	drzewcu	drzewcach
wołacz	drzewce	drzewca

przykłady:

(1.1) Głowę zdrajcy wetknięto na drzewce i wystawiono ponad murem zamkowym.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) żeleźce

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. drzewny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

niepoprawna jest forma M. lp drzewiec

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) shaft; (1.3) spar
• duński: (1.2) skaft n, stang w
• esperanto: (1.2) flagstango; (1.3) stango, mastaro
• francuski: (1.3) espar m
• ido: (1.3) esparo
• interlingua: (1.?) fuste
• rosyjski: (1.2) древко n

źródła: