Przejdź do zawartości

bromek

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bromek (język polski)

[edytuj]
bromek (1.1) sodu
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. związek bromu jednowartościowego, sól kwasu bromowodorowego; zob. też bromki w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikbromekbromki
dopełniaczbromkubromków
celownikbromkowibromkom
biernikbromekbromki
narzędnikbromkiembromkami
miejscownikbromkubromkach
wołaczbromkubromki
przykłady:
(1.1) Problem szkodliwości dla zdrowia resztkowych pozostałości bromku metylu w produktach dezynsekowanych musi być rozpatrywany w dwu aspektach[1].
składnia:
(1.1) bromek + D. • bromek + przym.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) związek chemiczny, sól
hiponimy:
(1.1) dwubromek, tribromek, czterobromek, pięciobromek, sześciobromek, bromek organiczny
holonimy:
meronimy:
(1.1) brom
wyrazy pokrewne:
rzecz. brom m, bromian m, bromin m, bromowanie n, debromowanie n
czas. bromować ndk., debromować ndk.
przym. bromowy, bromianowy, bromkowy
tem. słow. bromo-
związki frazeologiczne:
bromek aktynu • bromek amonu • bromek benzylowy • bromek berylu • bromek bizmutu • bromek cezu • bromek cynku • bromek etydyny • bromek glinu • bromek hafnu • bromek jodu • bromek kamforowy • bromek ksylylu • bromek litu • bromek magnezu • bromek metanu • bromek metylu • bromek miedzi • bromek neptunu • bromek potasu • bromek propylowy • bromek rtęci • bromek sodu • bromek srebra • bromek tionylu • bromek uranu • bromek wapnia • bromek winylu • bromek złota • bromek żelaza
etymologia:
pol. brom + -ek
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ „Przemysł spożywczy”, t. 21, s. 29
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=bromek&oldid=8284055”