Wrostek (językoznawstwo)

Wrostek, śródrostek (rzad.), infiks (łac. infixus od in „w” i fixus „umocowany”)^[a] – każdy morfem umiejscowiony wewnątrz rdzenia wyrazu (podstawy słowotwórczej)^[1].

Wrostki (infiksy) wraz z przedrostkami (prefiksami) i przyrostkami (sufiksami) są zrostkami (afiksami), czyli morfemami słowotwórczymi odpowiadającymi za tworzenie wyrazów pochodnych.

Przykłady

W języku praindoeuropejskim istniał wrostek -n- (z postaciami obocznymi -ne-, -no-). Jego ślady to na przykład:
- w łacinie: frango 'łamię' (fregi 'złamałem'), vinco 'zwyciężam' (vici 'zwyciężyłem')
- w sanskrycie: yunájmi 'łączę' (1. osoba liczby pojedynczej czasu teraźniejszego) z rdzenia yuj- (wrostek -na- oznacza czynność teraźniejszą w klasie VII czasowników^[2]).
W języku angielskim bloody, blooming i inne słowa nacechowane emocjonalnie^[3] mogą być wstawiane jako wrostek, na przykład abso-bloomin'-lutely (z My Fair Lady).
W języku fińskim cechą liczby mnogiej (oprócz mianownika) jest wrostek -i-: talossa 'w domu', taloissa 'w domach'^[4].

Zobacz też

międzyrostek

Uwagi

↑ Wrostka (infiksu) nie należy mylić z międzyrostkiem (interfiksem).

Przypisy

↑ Milewski 1967 ↓, s. 87.
↑ Michael Coulson: Sanskrit Teach Yourself Books ISBN 0-340-05982-6, s. 294
↑ Michael Swan Practical English Usage Oxford University Press 2005
↑ The Finnish Teacher. [dostęp 2017-12-04]. (ang.).

Bibliografia

Tadeusz Milewski: Językoznawstwo. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967.

[1] Wrostka (infiksu) nie należy mylić z międzyrostkiem (interfiksem).

[CITEREFMilewski196787-2] Milewski 1967 ↓, s. 87.

[3] Michael Coulson: Sanskrit Teach Yourself Books ISBN 0-340-05982-6, s. 294

[4] Michael Swan Practical English Usage Oxford University Press 2005

[5] The Finnish Teacher. [dostęp 2017-12-04]. (ang.).

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]