Przejdź do zawartości

Wielkoszczur

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wielkoszczur
Cricetomys
Waterhouse, 1840[1]
Ilustracja
Wielkoszczur leśny (C. emini)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

malgaszomyszowate

Podrodzina

wielkoszczury

Rodzaj

wielkoszczur

Typ nomenklatoryczny

Cricetomys gambianus Waterhouse, 1840

Gatunki

4 gatunki – zobacz opis w tekście

Wielkoszczur[2] (Cricetomys) – rodzaj ssaków z podrodziny wielkoszczurów (Cricetomyinae) w obrębie rodziny malgaszomyszowatych (Nesomyidae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce (Mauretania, Senegal, Gambia, Gwinea Bissau, Gwinea, Sierra Leone, Liberia, Wybrzeże Kości Słoniowej, Burkina Faso, Ghana, Togo, Benin, Niger, Nigeria, Kamerun, Sudan, Republika Środkowoafrykańska, Gwinea Równikowa, Gabon, Kongo, Demokratyczna Republika Konga, Rwanda, Burundi, Uganda, Kenia, Tanzania, Malawi, Zambia, Angola, Botswana, Zimbabwe, Mozambik i Południowa Afryka)[3][4][5].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 284–413 mm, długość ogona 247–449 mm, długość ucha 32–45 mm, długość tylnej stopy 62–78 mm; masa ciała 0,5–2,8 kg[4][6].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1840 roku angielski przyrodnik George Robert Waterhouse w artykule poświęconym opisowi nowego rodzaju gryzonia z rodziny myszowatych, opublikowanym w czasopiśmie Proceedings of the Zoological Society of London[1]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) wielkoszczur gambijski (C. gambianus).

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]

Cricetomys: rodzaj Cricetus Leske, 1779 (chomik); gr. μυς mus, μυος muos ‘mysz’[7].

Nazwa zwyczajowa

[edytuj | edytuj kod]

W polskiej literaturze zoologicznej nazwa „wielkoszczur” była używana dla oznaczenia gatunku Cricetomys gambianus[8]. W wydanej w 2015 roku przez Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk publikacji „Polskie nazewnictwo ssaków świata” gatunkowi temu przypisano oznaczenie wielkoszczur gambijski, rezerwując nazwę „wielkoszczur” dla rodzaju Cricetomys[2].

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[9][6][3]:

Grafika Gatunek Autor i rok opisu Nazwa zwyczajowa[2] Podgatunki[4][3][6] Rozmieszczenie geograficzne[4][3][6] Podstawowe wymiary[4][6][a] Status
IUCN[10]
Cricetomys emini Wroughton, 1910 wielkoszczur leśny gatunek monotypowy tropikalna Afryka od Sierra Leone na wschód do Ugandy, Rwandy i Burundi, na południe do Demokratycznej Republiki Konga i Angoli; również wyspa Bioko DC: 30–35 cm
DO: 32–43 cm
MC: 0,5–1,3 kg
 LC 
Cricetomys gambianus Waterhouse, 1840 wielkoszczur gambijski gatunek monotypowy Senegal na wschód do południowego Senegalu i Ugandy, na południe do rzeki Kongo (Demokratyczna Republika Konga) DC: 28–39 cm
DO: 25–40 cm
MC: 0,5–1,5 kg
 LC 
Cricetomys kivuensis Lönnberg, 1917 wielkoszczur górski gatunek monotypowy Wielki Rów Zachodni we wschodniej części Demokratycznej Republiki Konga, południowo-zachodniej Ugandzie, zachodniej Rwandzie i Burundi DC: około 32 cm
DO: około 34 cm
MC: brak danych
 NE 
Cricetomys ansorgei O. Thomas, 1904 wielkoszczur południowy 6 podgatunków Demokratyczna Republika Konga na południe od rzeki Kongo na wschód do Kenii i Tanzanii (włącznie z wyspą Zanzibar), na południe do Angoli, Zambii, Zimbabwe i północno-wschodniej Afryki Południowej DC: 29–41 cm
DO: 34–45 cm
MC: 0,9–2,8 kg
 LC 

Kategorie IUCN:  LC gatunek najmniejszej troski;  NE gatunki niepoddane jeszcze ocenie.

  1. DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b G.R. Waterhouse. On a new Genus of the Family Muridæ and Order Rodentia. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 8, s. 2, 1840. (ang.). 
  2. a b c Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 232. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  3. a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 334. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  4. a b c d e S. Goodman & A. Monadjem: Family Nesomyidae (Pouched Rats, Climbing Mice and Fat Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 195–196. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
  5. D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Cricetomys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-20].
  6. a b c d e Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 217. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  7. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 203, 1904. (ang.). 
  8. Z. Kraczkiewicz: SSAKI. Wrocław: Polskie Towarzystwo Zoologiczne – Komisja Nazewnictwa Zwierząt Kręgowych, 1968, s. 81, seria: Polskie nazewnictwo zoologiczne.
  9. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, J. Zijlstra & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.13) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2024-08-23]. (ang.).
  10. Taxonomy: Cricetomys – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-08-22]. (ang.).