Wacław Ostrowski
| Data i miejsce urodzenia |
25 września 1907 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
16 maja 1990 |
| profesor doktor inżynier nauk technicznych | |
| Specjalność: architektura | |
| Alma Mater | |
| Profesura |
1955 (ndzw.) 1967 (zw.) |
| Odznaczenia | |
| |
Wacław Ostrowski (ur. 25 września 1907 w Warszawie, zm. 16 maja 1990 w Aix-en-Provence) – polski architekt i historyk architektury.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się jako Wacław Leyberg[1]. W 1929 ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Gdańskiej. W 1933 wspólnie z Brunonem Heinem (1900–1993) uczestniczył w konkursie na rozplanowanie dzielnicy przy dworcu Łódź Fabryczna, ich projekt otrzymał II nagrodę.
Po II wojnie światowej był zaangażowany w prace Biura Odbudowy Stolicy[2], należał do twórców Planu Sześcioletniego Odbudowy Stolicy. W 1949 był współorganizatorem Instytutu Urbanistyki i Architektury, w którym rok później dzięki jego inicjatywie powstał Zakład Historii Urbanistyki. W tym czasie obronił doktorat, w 1955 został mianowany profesorem nadzwyczajnym, a w 1967 profesorem zwyczajnym. Kierował Katedrą Urbanistyki na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej[3], od 1970 był związany zawodowo z Instytutem Planowania Przestrzennego PW. Członek warszawskiego oddziału SARP i Towarzystwa Urbanistów Polskich (od 1963 członek honorowy)[4].
Pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera K-III-51)[5].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Złoty Krzyż Zasługi (27 kwietnia 1946)[6]
Dorobek
[edytuj | edytuj kod]Publikacje
[edytuj | edytuj kod]Wacław Ostrowski jest autorem publikacji z zakresu urbanistyki historycznej i współczesnej, a także ochrony historycznych ośrodków miejskich. Wśród jego licznych publikacji znane są m.in.:
- Wprowadzenie do historii budowy miast;
- Lokalizacja i planowanie terenów przemysłowych (1953),
- L’urbanisme contemporain (1968),
- Zespoły zabytkowe a urbanistyka (1980),
- Kompozycja zespołów architektonicznych barokowego Rzymu
Konkursy architektoniczne
[edytuj | edytuj kod]- Rozplanowanie dzielnicy przy dworcu Łódź Fabryczna, współautor Brunon Hein - II nagroda (1932);
- Zabudowa Istebnej, współautor Brunon Hein - I nagroda (1933);
- Projekt zagospodarowania przestrzennego wyspy Tronchetto w Wenecji, współautorzy: Kalina Eibl, Zdzisław Hryniak, Janusz Matyjaszkiewicz - I nagroda ex aequo (1964).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ostrowski Wacław, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2020-06-11].
- ↑ Tomasz Fudala, Spór o odbudowę (II), Autoportret 27 stycznia 2017
- ↑ Historia wydziału, Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej
- ↑ Wacław Ostrowski, In memoriam, Pamięci Architektów Polskich
- ↑ Andrzej Liczbiński, Wykaz profesorów Politechniki Warszawskiej zmarłych w latach 1988–2000"
- ↑ M.P. z 1946 r. nr 73, poz. 137 „w uznaniu zasług położonych przy organizacji służby zdrowia i opieki, odbudowie przemysłu m. st. Warszawy i za pracę konspiracyjną”.