Vauxhall Victor

Vauxhall Victor III
Vauxhall VX4/90 II
	; Vauxhall Victor III
Inne nazwy	Envoy Custom; Envoy Sherwood; Envoy Standard; Envoy Special
Producent	Vauxhall
Zaprezentowany	grudzień 1963
Okres produkcji	1963 – 1967
Miejsce produkcji	Luton; Antwerpia; Biel
Poprzednik	Vauxhall Victor II
Następca	Vauxhall Victor IV
	Dane techniczne
Segment	D
Typy nadwozia	4-drzwiowy sedan; 5-drzwiowe kombi
Skrzynia biegów	3 i 4-biegowa manualna
Napęd	przedni
Długość	4437 mm
Szerokość	1651 mm
Wysokość	1402 mm
Rozstaw osi	2540 mm
Liczba miejsc	5
	Dane dodatkowe
Konkurencja	Ford Cortina; Hillman Hunter
	Multimedia w Wikimedia Commons

Vauxhall Victor II
Vauxhall VX4/90 I
	; Vauxhall Victor II
Inne nazwy	Envoy Custom; Envoy Sherwood; Envoy Standard; Envoy Special
Producent	Vauxhall
Zaprezentowany	wrzesień 1960
Okres produkcji	1960 – 1964
Miejsce produkcji	Luton; Adelaide; Antwerpia; Kopenhaga; Azambuja; Port Elizabeth; Auckland
Poprzednik	Vauxhall Victor I
Następca	Vauxhall Victor III
	Dane techniczne
Segment	D
Typy nadwozia	4-drzwiowy sedan; 5-drzwiowe kombi
Skrzynia biegów	4-biegowa manualna
Napęd	przedni
Długość	4394 mm
Szerokość	1626 mm
Wysokość	1500 mm
Rozstaw osi	2540 mm
Liczba miejsc	5
	Dane dodatkowe
Konkurencja	Ford Consul Classic
	Multimedia w Wikimedia Commons

Vauxhall Victor I
	; Vauxhall Victor z 1958 roku
Inne nazwy	Envoy Custom; Envoy Sherwood; Envoy Standard; Envoy Special
Producent	Vauxhall
Zaprezentowany	luty 1957
Okres produkcji	1957 – 1961
Miejsce produkcji	Luton; Adelaide; Antwerpia; Biel
Poprzednik	Vauxhall Wyvern
Następca	Vauxhall Victor II
	Dane techniczne
Segment	D
Typy nadwozia	4-drzwiowy sedan; 5-drzwiowe kombi
Silniki	R4: 1,5 l, 48 KM
Skrzynia biegów	3-biegowa manualna
Napęd	przedni
Długość	4242 mm
Szerokość	1600 mm
Wysokość	1499 mm
Rozstaw osi	2489 mm
Liczba miejsc	5
	Dane dodatkowe
Konkurencja	Ford Consul; Hillman Minx Series II/III
	Multimedia w Wikimedia Commons

Vauxhall Victor – samochód osobowy klasy średniej, a następnie klasy wyższej produkowany pod brytyjską marką Vauxhall w latach 1957 – 1978.

Pierwsza generacja

Vauxhall Victor I został zaprezentowany po raz pierwszy w 1957 roku.

Model Victor pojawił się w ofercie Vauxhalla jako średniej wielkości model mający zastąpić dotychczasową linię modelową Wyvern^[1]. Przy tym, w związku z rosnącą popularnością samochodów europejskich na amerykańskim rynku, mniejszych od typowych amerykańskich samochodów, macierzysty koncern Vauxhalla General Motors zdecydował skonstruować nowy brytyjski samochód w sposób bardziej dostosowany do amerykańskich gustów^[2]. Był on także nieco mniejszy od Wyverna^[2]. Nowy samochód został oznaczony fabrycznie jako projekt F^[2].

Pierwsza generacja pojazdu charakteryzowała się stylistyką typową dla samochodów amerykańskich drugiej połowy lat 50., wyróżniając się spośród europejskich konstrukcji mocno wygiętą na boki panoramiczną szybą przednią, niewielkimi płetwami z tyłu i ozdobnymi wybrzuszeniami na zderzakach^[2]. Typowo dla samochodów tego okresu, spłaszczona maska była wysoko poprowadzona, opadając do przodu pomiędzy reflektorami w okrągłych oprawach osadzonymi na przedłużeniach błotników^[2]. Pudełkowate nadwozie przypominało pomniejszonego Chevroleta z 1955 roku, z kratą atrapy chłodnicy na prawie całą szerokość przodu poniżej reflektorów^[2]. Autorem stylistyki był projektant Vauxhalla David Jones^[2]. W odróżnieniu od samochodów amerykańskich, nadwozie było samonośne^[2]. Początkowo samochody miały też na wzór amerykański wylot rury wydechowej w zderzaku, lecz szybko zmieniono ją na klasyczną pod zderzakiem^[2]. Silnik o pojemniści 1508 cm³ miał moc 48 KM, lecz w USA mierzono ją jako moc brutto 55 KM^[2]. Skrzynia biegów była trzybiegowa synchronizowana, a od 1958 roku opcjonalnie półautomatyczna Newtondrive^[2].

W lutym 1958 roku doszła wersja pięciodrzwiowego kombi^[2]. W lutym 1959 roku samochód poddano liftingowi, tworząc jego serię 2^[2]. Poszerzono atrapę chłodnicy na całą szerokość, zastosowano proste zderzaki, zrezygnowano z przetłoczenia na tylnych drzwiach i zmieniono ozdoby^[2]. W sierpniu 1960 roku (model 1961 roku) powiększono jeszcze tylną szybę i zmodyfikowano tablicę przyrządów^[2]. Produkcja pierwszej generacji zakończyła się w sierpniu 1961 roku^[2].

Sprzedaż

W Wielkiej Brytanii samochód wszedł do sprzedaży w marcu 1957 roku, a w USA pod koniec tego roku jako model 1958 roku^[2]. Wyprodukowano 390 747 Victorów pierwszej generacji, w tym około 145 tysięcy 1. serii i 245 tysięcy 2. serii^[2]. Pomimo rezerwy ze strony brytyjskiej prasy z powodu jego amerykańskiego stylu, samochód okazał się popularny i stał się najlepiej sprzedającym się modelem Vauxhalla w historii^[2]. Był też eksportowany, zwłaszcza do USA, gdzie był sprzedawany przez dealerów Pontiaca^[2]. Kosztował początkowo 729 funtów lub w USA 1988 dolarów, a 2400 dolarów za kombi^[2]. W ankiecie amerykańskiego magazynu „Popular Mechanics” użytkownicy doceniali przede wszystkim jego prowadzenie się i manewrowość, ekonomię eksploatacji i stylistykę, w tym mniejsze rozmiary od amerykańskich samochodów, natomiast zastrzeżenia mieli do słabego przyspieszenia – przy czym 81% oceniło samochód jako doskonały, a tylko jedna osoba jako „kiepski”^[3].

Vauxhall Victor pierwszej generacji był eksportowany także do Kanady pod tamtejszą marką Envoy^[4], gdzie oferowano go pod kilkoma różnymi nazwami uzależnionymi od wariantu wyposażeniowego (Custom, Standard, Special) czy nadwozia (Sherwood dla wersji kombi)^[5].

Silnik

L4 1,5 l OHV

Dane:

Prędkość maksymalna: 121 km/h^[3]
Przyspieszenie: od 0 do 97 km/h – 26,5 s^[3]

Druga generacja

Vauxhall Victor II został zaprezentowany po raz pierwszy w 1960 roku.

Druga generacja Victora przeszła obszerną metamorfozę w stosunku do poprzednika. Samochód stał się nie tylko większy i przestronniejszy, ale i zyskał nowe proporcje nadwozia - stało się ono smuklejsze, ze znacznie niżej osadzonymi reflektorami objętymi przez dużą, chromowaną atrapę chłodnicy dominującą pas przedni. Projekt nadwozia miał lepiej pasować do europejskich gustów^[6]. Samochód miał oznaczenie fabryczne FB^[2].

Warianty

Oferta Vauxhalla Victora drugiej generacji, poza odmianą standardową, została poszerzona także o topowy wariant VX4/90^[7]. Poza mocniejszym, 1,6-litrowym silnikiem benzynowym, pojazd wyróżniał się też innym malowaniem i detalami nadwozia.

Sprzedaż

Podobnie jak poprzednik, druga generacja Vauxhalla Victora była eksportowana do Kanady pod marką Envoy^[8] jako kolejna odsłona gamy Custom/Standard/Special oraz Sherwood w przypadku odmiany 5-drzwiowej.

Silniki

L4 1,5 l OHV
L4 1,6 l OHV

Trzecia generacja

Vauxhall Victor III został zaprezentowany po raz pierwszy w 1963 roku.

Przy okazji trzeciej generacji modelu Victor, samochód kontynuował zakres zmian znany już z poprzednika. Samochód ponownie stał się przestronniejszy, a także większy. Sylwetka zachowała charakterystyczny podłużny tył, a także bardziej oszczędnie nałożone przetłoczenia nawiązujące do modelu Opel Diplomat^[9]. Samochód miał oznaczenie fabryczne FC lub Victor 101^[2].

Warianty

Gamę odmian Vauxhalla Victora ponownie poszerzyła topowa, sportowa odmiana VX4/90^[10]. Samochód otrzymał dwubarwne malowanie nadwozia, z charakterystycznym czarnym pasem biegnącym przez nadwozie, a także sportowym ogumieniem i innym wzorem alufelg.

Sprzedaż

Na rynku kanadyjskim Vauxhall Victor oferowany był pod marką Envoy^[8], a jego gamę utworzyła nie tylko odmiana sedan i kombi, jak i topowy sportowy wariant.

Silnik

L4 1,6 l OHV

Czwarta generacja

Vauxhall Victor IV
Vauxhall VX4/90 III
Vauxhall Ventora I

Vauxhall Victor IV

Inne nazwy

Envoy Custom
Envoy Sherwood
Envoy Standard
Envoy Special

Producent

Vauxhall

Zaprezentowany

październik 1967

Okres produkcji

1967 – 1974

Miejsce produkcji

Luton
Antwerpia
Biel

Poprzednik

Vauxhall Victor III

Następca

Dane techniczne

4-drzwiowy sedan
5-drzwiowe kombi

Skrzynia biegów

3 i 4-biegowa manualna

Napęd

przedni

Długość

4496 mm

Szerokość

1702 mm

Wysokość

1334 mm

Rozstaw osi

2591 mm

Liczba miejsc

5

Dane dodatkowe

Konkurencja

Ford Cortina
Hillman Hunter

Multimedia w Wikimedia Commons

Vauxhall Victor IV został zaprezentowany po raz pierwszy w 1967 roku.

Czwarta generacja Victora była zarazem ostatnią w tej linii modelowej, która pełniła funkcję samochodu klasy średniej. Przestronniejsze i bardziej pakowne nowe wcielenie pojazdu utrzymano w nowej estetyce Vauxhalla, wyróżniając się wyraźnie zaznaczonym przetłoczeniem tylnego nadkola, podłużną bryłą bagażnika i masywnymi błotnikami przednimi^[11].

W 1975 roku Vauxhall Victor został zastąpiony przez nowy model klasy średniej, Cavalier^[12].

Warianty

Poza topowym wariantem VX4/90^[13], Vauxhall Victor IV oferowany był także w nowym, topowym wariancie Ventora wyróżniającym się bardziej luksusowym wyposażeniem i większą ilością chromowanych ozdobników nadwozia^[14].

Sprzedaż

Po raz ostatni w historii, Vauxhall Victor był sprzedawany w Kanadzie jako Envoy^[8], znikając z tamtejszego rynku w 1970 roku wraz z likwidacją tamtejszej filii z portfolio General Motors.

Silniki

L4 1,6 l OHC
L4 2,0 l OHC
L6 3,3 l OHV

Piąta generacja

Vauxhall Victor V
Vauxhall VX4/90 IV
Vauxhall Ventora II

Vauxhall Victor V

Inne nazwy

Hindustan Contessa

Producent

Vauxhall

Zaprezentowany

marzec 1972

Okres produkcji

1972 – 1978

Miejsce produkcji

Luton
Adelaide
Antwerpia
Biel

Poprzednik

Następca

Dane techniczne

4-drzwiowy sedan
5-drzwiowe kombi

Skrzynia biegów

4-biegowa manualna
4-biegowa automatyczna

Napęd

przedni

Długość

4540 mm

Szerokość

1700 mm

Wysokość

1400 mm

Rozstaw osi

2667 mm

Liczba miejsc

5

Dane dodatkowe

Modele
bliźniacze

GMK Rekord
Opel Rekord
Ranger

Konkurencja

Ford Granada

Multimedia w Wikimedia Commons

Vauxhall Victor V został zaprezentowany po raz pierwszy w 1972 roku.

Piąta i ostatnia generacja Vauxhalla Victora stała się znacznie większa od poprzednika, powstając tym razem w ścisłej współpracy z Oplem. Po debiucie modelu Cavalier, Victor przyjął postać topowego^[15] modelu klasy wyższej, wyróżniając się przez to przestronniejszą i lepiej wyposażoną kabiną pasażerską. Pas przedni zdobiła charakterystyczna, prostokątna atrapa chłodnicy.

Warianty

Podobnie jak mniejszy poprzednik, także i Victor piątej generacji oferowany był w dwóch dodatkowych, droższych wariantach wyposażeniowych. Poza odmianą VX4/90 o sportowym profilu, była też wersja Ventora o luksusowy charakterze^[16].

Koniec produkcji i następca

Produkcja Vauxhalla Victora zakończyła się definitywnie w 1978 roku wraz z zakończeniem się cyklu rynkowego bliźniaczych modeli Opel Rekord i Ranger, kiedy to także i piątą, większą generację zastąpił model o nowej nazwie – Carlton^[17].

Pojazd był jednym z elementów polityki stopniowego odchodzenia Vauxhalla od konstruowania samodzielnych konstrukcji.

Silniki

L4 1,7 l OHC
L4 2,2 l OHC
L6 2,7 l OHV
L6 3,3 l OHV

Przypisy

↑ AFTER THE WAR – THE VAUXHALL WYVERN WELCOMES THE FIFTIES. [dostęp 2020-10-01]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r ^s ^t ^u ^v ^w 1957-1961 Vauxhall Victor. howstuffworks?. [dostęp 2020-09-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-29)]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c Vauxhall owners praise handling and economy. „Popular Mechanics”. 110 (3), s. 82-86, 246-248, wrzesień 1958. (ang.).
↑ Unrestored Driver w/ 18K Miles: 1960 Envoy Special. [dostęp 2020-10-01]. (ang.).
↑ 1957-'61 Vauxhall Victor. [dostęp 2020-09-30]. (ang.).
↑ Carshow Classics: 1961-1972 Vauxhall Victor – Luton Salutes The Victor. [dostęp 2020-10-01]. (ang.).
↑ The Vauxhall VX 4/90. [dostęp 2020-10-01]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c This British Envoy to Canada is For Sale. [dostęp 2020-10-01]. (ang.).
↑ Vauxhall Victor FC. [dostęp 2020-10-01]. (ang.).
↑ UK’s rarest cars: 1965 Vauxhall VX 4/90, one of only 44 FC-series left on British roads. [dostęp 2020-10-01]. (ang.).
↑ HISTORY OF THE FD SERIES. [dostęp 2020-10-01]. (ang.).
↑ Vauxhall Cavalier the car that saved GM in Britain. [dostęp 2020-10-01]. (ang.).
↑ The cars : Sporting Vauxhalls – Part 1. [dostęp 2020-10-01]. (ang.).
↑ Vauxhall Victor FD. [dostęp 2020-10-01]. (ang.).
↑ Vauxhall Victor FE. [dostęp 2020-10-01]. (ang.).
↑ Vauxhall Victor FE. [dostęp 2020-10-01]. (ang.).
↑ Vauxhall Victor. [dostęp 2020-10-01]. (ang.).

[1] AFTER THE WAR – THE VAUXHALL WYVERN WELCOMES THE FIFTIES. [dostęp 2020-10-01]. (ang.).

[stuff-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r ^s ^t ^u ^v ^w 1957-1961 Vauxhall Victor. howstuffworks?. [dostęp 2020-09-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-29)]. (ang.).

[pop58-3] Vauxhall owners praise handling and economy. „Popular Mechanics”. 110 (3), s. 82-86, 246-248, wrzesień 1958. (ang.).

[4] Unrestored Driver w/ 18K Miles: 1960 Envoy Special. [dostęp 2020-10-01]. (ang.).

[5] 1957-'61 Vauxhall Victor. [dostęp 2020-09-30]. (ang.).

[6] Carshow Classics: 1961-1972 Vauxhall Victor – Luton Salutes The Victor. [dostęp 2020-10-01]. (ang.).

[7] The Vauxhall VX 4/90. [dostęp 2020-10-01]. (ang.).

[:0-8] This British Envoy to Canada is For Sale. [dostęp 2020-10-01]. (ang.).

[9] Vauxhall Victor FC. [dostęp 2020-10-01]. (ang.).

[10] UK’s rarest cars: 1965 Vauxhall VX 4/90, one of only 44 FC-series left on British roads. [dostęp 2020-10-01]. (ang.).

[11] HISTORY OF THE FD SERIES. [dostęp 2020-10-01]. (ang.).

[12] Vauxhall Cavalier the car that saved GM in Britain. [dostęp 2020-10-01]. (ang.).

[13] The cars : Sporting Vauxhalls – Part 1. [dostęp 2020-10-01]. (ang.).

[14] Vauxhall Victor FD. [dostęp 2020-10-01]. (ang.).

[15] Vauxhall Victor FE. [dostęp 2020-10-01]. (ang.).

[16] Vauxhall Victor FE. [dostęp 2020-10-01]. (ang.).

[17] Vauxhall Victor. [dostęp 2020-10-01]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]