Przejdź do zawartości

Struktury dyssypatywne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Struktura dyssypatywna – jedno z podstawowych pojęć termodynamiki układów nierównowagowych. Są to dalekie od stanu równowagi stabilne stany stacjonarne, których powstaniu towarzyszy wzrost uporządkowania. Do utrzymania tych struktur (stanów) niezbędna jest ciągła nieodwracalna wymiana energii z otoczeniem. Taka wymiana prowadzi do dyssypacji. Pojęcie struktur dyssypatywnych wiąże się z pojęciem samoorganizacji.

Teorię struktur dyssypatywnych zainicjował belgijski fizyk i fizykochemik pochodzenia rosyjskiego, Ilya Prigogine[1].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ilya Prigogine. Time, Structure and Fluctuations. „Science”. 201 (4358), s. 777–785, 1978. DOI: 10.1126/science.201.4358.777. PMID: 17738519. Bibcode1978Sci...201..777P.