Przejdź do zawartości

Stomiopera

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stomiopera[1]
Reichenbach, 1852[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – kantarowiec żółty (S. flava)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

miodojady

Rodzaj

Stomiopera

Typ nomenklatoryczny

Ptilotis unicolor Gould, 1843

Synonimy
Gatunki

2 gatunki – zobacz opis w tekście

Stomioperarodzaj ptaków z rodziny miodojadów (Meliphagidae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Australii[6].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 18–22 cm; masa ciała 16–40 g (samce są nieco cięższe od samic)[7].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1852 roku niemiecki przyrodnik Ludwig Reichenbach w publikacji swojego autorstwa Handbuch der speziellen Ornithologie[2]. Gatunkiem typowym jest kantarowiec jednobarwny (Stomiopera unicolor).

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Stomiopera (Stomiopara, Stomioptera): gr. στομιον stomion „usta, ozdoba na szyi”, zdrobnienie od στομα stoma, στοματος stomatos „usta”; πηρα pera „torba, sakwa”[8].
  • Broadbentia: Kendall Broadbent (1837–1911), angielski wypychacz, ornitolog polowy, osiedlił się w Australii w 1853 roku[9]. Typ nomenklatoryczny: Ptilotis flava addenda[b] Mathews, 1912.

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Taksony wyodrębniony z Lichenostomus[10][11]; w takim ujęciu do rodzaju należą następujące gatunki[12]:

  1. a b Niepoprawna późniejsza pisownia Stomiopera Reichenbach, 1852.
  2. Podgatunek S. flava.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Stomiopera, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Meropineae. The Bee-eaters.–Les Guêpiers.-Die Bienenfresser. W: H.G.L. Reichenbach: Handbuch der speziellen Ornithologie: beschreibender Text zu der vollständigsten Kupfersammlung der Vögel aller Welttheile. Dresden & Leipzig: Expedition der Vollständigsten Naturgeschichte, 1852, s. 109. (niem.).
  3. Ch.-L. Bonaparte. Notes sur les collections rapportées en i853, par M.A. Delattre, de son vojage en Californie et dans le Nicaragua. „Comptes Rendus Hebdomadaires des Séances de l’Académie des Sciences”. 38, s. 263, 1854. (fr.). 
  4. G.R. Gray: Catalogue of the genera and subgenera of birds contained in the British Museum. London: Printed by order of the Trustees, 1855, s. 24. (ang.).
  5. G.M. Mathews. New genera and species. „Austral avian record”. 2 (2&3), s. 60, 1913–1915. (ang.). 
  6. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Honeyeaters. IOC World Bird List (v13.1). [dostęp 2023-05-29]. (ang.).
  7. D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Honeyeaters (Meliphagidae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2021, DOI10.2173/bow.meliph3.01 [dostęp 2023-05-29] (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  8. The Key to Scientific Names, Stomiopera [dostęp 2023-05-29].
  9. The Key to Scientific Names, Broadbentia [dostęp 2023-05-29].
  10. J.L. Gardner, J.W.H. Trueman, D. Ebert, L. Joseph & R.D. Magrath. Phylogeny and evolution of the Meliphagoidea, the largest radiation of Australasian songbirds. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 55 (3), s. 1087–1102, 2010. DOI: 10.1016/j.ympev.2010.02.005. (ang.). 
  11. Á.S. Nyári & L. Joseph. Systematic dismantlement of Lichenostomus improves the basis for understanding relationships within the honeyeaters (Meliphagidae) and the historical development of Australo-Papuan bird communities. „Emu”. 111 (3), s. 202–211, 2011. DOI: 10.1071/MU10047. (ang.). 
  12. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Meliphagidae Vigors, 1825 – miodojady – Honeyeaters (wersja: 2023-01-01). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2023-05-29].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).