Przejdź do zawartości

Stefania Krzysztofowicz-Kozakowska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Stefania Krzysztofowicz-Kozakowska (ur. 1939[1]) – historyk sztuki, absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego, na którym doktoryzowała się w 1978 roku. Do 2000 roku pracowała w Muzeum Narodowym w Krakowie, gdzie była kustoszem i kierownikiem w Dziale Nowoczesnego polskiego Malarstwa i Rzeźby i autorka szeregu wystaw. Zajmuje się sztuką polską przełomu XIX i XX wieku.

W czerwcu 2014 otrzymała nagrodę Krakowska Książka Miesiąca za publikację Sztuka II RP[2].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Książki

[edytuj | edytuj kod]

Artykuły

[edytuj | edytuj kod]
  • Mieszczańscy malarze leżajscy XIX w.PSL, R. 17, nr 3-4, s. 157-164, (wraz z Ewą Śnieżyńską)
  • Ikonografia ludowych obrazów Matki Boskiej Saletyńskiej, PSL, R. 18, 1964 nr 1 (wraz z Ewą Śnieżyńską)
  • Źródła ikonograficzne przedstawienia Oka Opatrzności, PSL, R. 22, 1968 nr 4.
  • Upadek Chrystusa pod krzyżem - źródła ikonograficzne i ich interpretacja w sztuce ludowej, PSL, t. 24, 1970 nr 2, s. 81-90.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Stefania Krzysztofowicz-Kozakowska, Franciszek Stolot, Historia malarstwa polskiego, wyd. Kluszczyński, Kraków 2000.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]