Przejdź do zawartości

Sojusznicze Dowództwo Operacji

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sojusznicze Dowództwo Operacji
Allied Command Operations
ilustracja
Historia
Organizacja

 NATO

Sformowanie

2002

Tradycje
Rodowód

Naczelne Dowództwo Połączonych Sił Sojuszniczych NATO w Europie ACE

Organizacja
Dyslokacja

Mons

Strona internetowa

Sojusznicze Dowództwo Operacji, ACO (od ang. Allied Command Operations) – jedno z dwóch dowództw strategicznych Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego, które zajmuje się kierowaniem wszystkich operacji wojskowych. Siedzibą ACO jest SHAPE w Mons w Belgii[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Dowództwo zostało powołane do życia w ramach reform strukturalnych NATO na mocy decyzji podjętych na zjeździe OTP w Pradze w 2002 roku. Nowa struktura ma na celu odejście od geograficznego podziału dowództw na rzecz struktur podzielonych według sprawowanych funkcji.

Struktura

[edytuj | edytuj kod]

Na czele ACO stoi naczelny dowódca sojuszniczy w Europie (Supreme Allied Commander Europe), któremu podlegają trzy dowództwa (Joint Force Commands, JFC), rozmieszczone w Brunssum w Holandii, Neapolu we Włoszech i Lizbonie w Portugalii. Każde z dowództw może samodzielnie lub we współdziałaniu z pozostałymi prowadzić operacje połączone. JFC w Portugalii skoncentrowane jest w znacznej mierze na operacjach morskich.

Struktura w 2014[2]

Zadania dowództwa

[edytuj | edytuj kod]

Podstawowym zadaniem Sojuszniczego Dowództwa Operacji jest planowanie oraz prowadzenie działań wojskowych w celu zapewnienia bezpieczeństwa w obszarze odpowiedzialności NATO oraz poza tym obszarem. W przypadku wystąpienia kryzysu militarnego lub wojny Sojusznicze Dowództwo ds. Działań odpowiada za użycie środków wojskowych w celu zademonstrowania solidarności i gotowości do utrzymania integralności terytorium Sojuszu. Odpowiada za następujące obszary funkcjonowania[3]:

  • przygotowanie planów operacji, tworzenie sił i prowadzenie działań sojuszniczych
  • opracowanie strategicznych koncepcji rozwoju sił zbrojnych, określanie priorytetów planowania obronnego i polityki wojskowej oraz opracowywanie koncepcji i dyrektyw w odniesieniu do pełnego zakresu zadań Sojuszu
  • tworzenie połączonych struktur dowodzenia i sił.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]