Przejdź do zawartości

Semele (mitologia)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gustave Moreau: Semele

Semele (stgr. Σεμέλη Semélē, łac. Semele), także Tyone (stgr. Θυώνη Thyṓnē, łac. Thyone) – w mitologii greckiej królewna tebańska, bogini.

Uchodziła za córkę króla Kadmosa i Harmonii[1]. Z bogiem Zeusem, który był jej kochankiem, miała syna Dionizosa[1].

Pewnego razu zazdrosna żona Zeusa, Hera, pod postacią śmiertelniczki namówiła Semele, aby ta wystawiła swego kochanka na próbę – jeśli naprawdę jest bogiem, niech ukaże się jej w swej boskiej postaci. Uproszony Zeus wreszcie zgodził się spełnić życzenie i pojawił się przed ukochaną pod postacią piorunów. Rażona piorunem Semele zginęła, ale Zeus uratował jej sześciomiesięczny płód. Zaszył go w swym udzie i wydał na świat małego Dionizosa – przyszłego boga wina i płodności. Semele po śmierci trafiła do Hadesu, ale gdy Dionizos dorósł, zabrał ją stamtąd na Olimp jako boginię Tyone[1].


Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2008, s. 319. ISBN 83-04-04673-3.