Przejdź do zawartości

Pawieł Kuliżnikow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pawieł Kuliżnikow
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 kwietnia 1994
Workuta

Dorobek medalowy
Rosyjski Związek Łyżwiarski
MŚ na dystansach
srebro Heerenveen 2021 500 m
srebro Heerenveen 2021 1000 m
Reprezentacja  Rosja
MŚ w wieloboju sprinterskim
złoto Astana 2015 wielobój
złoto Seul 2016 wielobój
złoto Heerenveen 2019 wielobój
MŚ na dystansach
złoto Heerenveen 2015 500 m
złoto Kołomna 2016 500 m
złoto Kołomna 2016 1000 m
złoto Salt Lake City 2020 500 m
złoto Salt Lake City 2020 1000 m
srebro Heerenveen 2015 1000 m
brąz Inzell 2019 Sprint druż.
Puchar Świata
1. miejsce
2014/2015
3. miejsce
2015/2016
Puchar Świata (500 m)
1. miejsce
2014/2015
1. miejsce
2015/2016
1. miejsce
2018/2019
Puchar Świata (1000 m)
1. miejsce
2014/2015
2. miejsce
2015/2016
3. miejsce
2018/2019

Pawieł Aleksandrowicz Kuliżnikow (ros. Павел Александрович Кулижников; ur. 20 kwietnia 1994 w Workucie) – rosyjski łyżwiarz szybki, wielokrotny medalista mistrzostw świata i czterokrotny zdobywca Pucharu Świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy raz na arenie międzynarodowej Pawieł Kuliżnikow pojawił się podczas mistrzostw świata juniorów w Moskwie w 2010 roku. Jego najlepszym wynikiem na tej imprezie było dwunaste miejsce wywalczone na dystansie 1000 m. Startował także na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata juniorów w Obihiro, jednak został zdyskwalifikowany, a jego wyniki anulowano. Podczas dystansowych mistrzostw świata w Heerenveen w 2015 roku zwyciężył w biegu na 500 m, a na dwukrotnie dłuższym dystansie był drugi za Shanim Davisem z USA.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 14 listopada 2014 roku w Obihiro, zajmując drugie miejsce w biegu na 500 m. W biegu tym wyprzedził go tylko Holender Jan Smeekens, a trzecie miejsce zajął kolejny Rosjanin, Rusłan Muraszow. Dzień później Kuliżnikow odniósł swoje pierwsze zwycięstwo w zawodach PŚ, wygrywając bieg na 1000 m. W sezonie 2014/2015 jeszcze kilkukrotnie stawał na podium, w tym zwyciężał: na 500 m 16 listopada w Obihiro, 23 listopada w Seulu i w dniach 12 i 14 grudnia w Heerenveen oraz na 1000 m 22 listopada w Seulu i 13 grudnia w Heerenveen. W sezonie 2014/2015 triumfował w klasyfikacji generalnej oraz na dystansach 500 i 1000 m. W kolejnym sezonie był najlepszy na 500 m, drugi na 1000 m oraz trzeci w klasyfikacji generalnej.

Nie wziął udziału w olimpiadzie 2018 za doping[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]