Otchłań (film 1989)

Otchłań (Głębia)

The Abyss

Gatunek	SF
Rok produkcji	1989
Data premiery	9 sierpnia 1989
Kraj produkcji	Stany Zjednoczone
Język	angielski
Czas trwania	138 min
Reżyseria	James Cameron
Scenariusz	James Cameron
Główne role	Ed Harris Mary Elizabeth Mastrantonio Michael Biehn
Muzyka	Alan Silvestri
Zdjęcia	Mikael Salomon
Scenografia	Leslie Dilley
Kostiumy	Deborah Everton
Montaż	Conrad Buff IV Joel Goodman Howard E. Smith
Produkcja	Gale Anne Hurd
Wytwórnia	20th Century Fox
Dystrybucja	20th Century Fox
Budżet	43-47 mln dolarów
Nagrody
1 Oscar 1 nagroda Saturn

Otchłań (inne tłumaczenie: Głębia) – amerykański film SF z 1989 roku w reżyserii Jamesa Camerona.

Główne role

• Ed Harris – Virgil „Bud” Brigman
• Mary Elizabeth Mastrantonio – Lindsey Brigman
• Michael Biehn – porucznik Hiram Coffey
• Leo Burmester – Catfish De Vries
• Todd Graff – Alan „Hippy” Carnes
• John Bedford Lloyd – Jammer Willis
• J.C. Quinn – Arliss „Sonny” Dawson
• Kimberly Scott – Lisa „One Night” Standing

i inni

Fabuła

Okręt podwodny „Montana” spotyka na swej drodze tajemniczy obiekt. Próbując go ścigać, zderza się z podwodną skałą i tonie. Wierząc, że można wyciągnąć załogę, marynarka wojenna prosi o pomoc załogę podwodnej stacji „Deepcore” pod dowództwem Virgila Brigmana. Dołącza do nich czterech marines, wraz z byłą żoną Brigmana – Lindsey. „Deepcore” dociera do „Montany”. Na miejscu okazuje się, że nikt z załogi nie przeżył. Jeden z członków załogi stacji – Vries – przez chwilę widzi tajemnicze kolorowe światło, po czym traci przytomność. Pozostali biorą go na pokład i odpływają.

W międzyczasie na powierzchni, szalejący tajfun niszczy na statku-matce stacji dźwig, który, tonąc, omal jej nie niszczy. Kilku członków załogi ginie, pozostali cudem unikają śmierci. W czasie próby usunięcia resztek dźwigu Lindsey widzi dziwne światła, ale nikt jej nie wierzy. W pewnym momencie na pokładzie stacji pojawia się tajemnicza „wstęga wodna”: dziwny przezroczysty stwór potrafiący naśladować mimikę ludzkiej twarzy. Nie robi on załodze żadnej krzywdy, ale przerażony por. Coffey widząc zjawisko zamyka grodzie, które niszczą wodny twór.

Wkrótce Coffey i jego wspólnik zaczynają terroryzować resztę załogi. Zamykają ich w oddzielnym pomieszczeniu, po czym Coffey zaczyna przygotowywać kapsułę do odpłynięcia wraz z głowicami jądrowymi. Brigmanowi i drugiemu członkowi załogi – Dawsonowi – udaje się wydostać, po czym docierają do Coffeya. Dochodzi do potyczki. Coffeyowi udaje się wskoczyć do kapsuły. Zaczyna uciekać. Wkrótce Vries odzyskuje przytomność i uwalnia pozostałych. Lindsey ściga Coffeya drugim batyskafem. Obie kapsuły lądują na skale. Pojazd Coffeya spada i w wyniku implozji żołnierz ginie. Tam Brigman postanawia znaleźć głowicę, która została na dnie. Opuszcza się na dół w specjalnym eksperymentalnym kombinezonie. Wkrótce odnajduje głowicę i rozbraja ją. Okazuje się jednak, że powietrza nie wystarczy już na powrót. Samotnego w głębinach Brigmana ratują obcy zamieszkujący otchłań oceanu od eonów. Ponieważ ludzie eksperymentowali z głowicami, obcy nosili się z zamiarem zgładzenia ludzkości. Dzięki Brigmanowi zmieniają zdanie o świecie na powierzchni. Wkrótce uszkodzona „Deepcore” wypływa na powierzchnię uniesiona wynurzającym się miastem obcych. Z jego wnętrza wychodzi uważany za zmarłego Virgil.

Nagrody i nominacje

Oscary za rok 1989

• Najlepsze efekty specjalne – John Bruno, Dennis Muren, Hoyt Yeatman, Dennis Skotak
• Najlepsze zdjęcia – Mikael Salomon (nominacja)
• Najlepszy dźwięk – Don J. Bassman, Kevin F. Cleary, Richard Overton, Lee Orloff (nominacja)
• Najlepsza scenografia i dekoracje wnętrz – Leslie Dilley, Anne Kuljian (nominacja)

Nagrody Saturn 1989/90

• Najlepszy reżyser – James Cameron
• Najlepszy film science fiction (nominacja)
• Najlepszy aktor – Ed Harris (nominacja)
• Najlepsza aktorka – Mary Elizabeth Mastrantonio (nominacja)
• Najlepszy scenarzysta – James Cameron (nominacja)
• Najlepsza muzyka – Alan Silvestri

Linki zewnętrzne

• Otchłań w bazie IMDb (ang.)
• Otchłań w bazie Filmweb