Nowa Uszyca
Kościół w Nowej Uszycy | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||
Rejon | |||||
Populacja (2020) • liczba ludności |
| ||||
Nr kierunkowy |
+380 3847 | ||||
Kod pocztowy |
32600 | ||||
Położenie na mapie obwodu chmielnickiego | |||||
Położenie na mapie Ukrainy | |||||
48°50′06″N 27°16′17″E/48,835000 27,271389 | |||||
Strona internetowa |
Nowa Uszyca (ukr. Нова Ушиця, do 1829 Letniowce) – osiedle typu miejskiego na Ukrainie, nad rzeczką Kalus w obwodzie chmielnickim, siedziba władz rejonu nowouszyckiego. 4001 mieszkańców (2020)[1], dla porównania spis powszechny w 2001 zanotował ich 4557[2].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Letniowce były miastem królewskim Korony Królestwa Polskiego[3].
Miejscowość założona w 1439 roku.
Stanisław Stempowski w swoich pamiętnikach tak pisał o krajobrazie okolic:
…Już za Letniowcami kończyły się nasze lessy i lasy, a zaczynała się lekko ku południowi pochylona, bezleśna, jak okiem sięgnąć, równina czarnej, aż granatowej ziemi z gdzieniegdzie obnażonymi skałami wapiennymi. Olbrzymie łany kukurydzy i słonecznika z wydętymi baniami arbuzów, stada owiec na zboczach jarów, słodki zapach anyżu unoszący się nad wsiami przypominały mi Krym i Wschód.
Status osiedla typu miejskiego posiada od roku 1924.
W 1909 roku w Nowej Uszycy urodził się Jan Malczewski, prawnik i porucznik 24 pułku piechoty, zamordowany przez Rosjan w Katyniu w 1940 roku.
Podczas okupacji hitlerowskiej, we wrześniu 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 3000 osób. 16 października 1942 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowali[4].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2020 року. (ukr.).
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu chmielnickiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 5 grudnia 2001 roku. (ukr.).
- ↑ Magazin für die neue Historie und Geographie Angelegt, t. XVI, Halle, 1782, s. 13.
- ↑ Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1434 .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Uszyca (3), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 859 .
- Nowa Uszyca na stronie Rady Najwyższej Ukrainy