Najwyższy Naczelnik Siły Zbrojnej Narodowej

Najwyższy Naczelnik Siły Zbrojnej Narodowej – tytuł Wodza Naczelnego i dyktatora insurekcji kościuszkowskiej, nadany 24 marca 1794 w Krakowie Tadeuszowi Kościuszce.

Kompetencje

Sprawował on najwyższą władzę wojskową nad wojskiem powstańczym. Przysługiwało mu prawo nominowania na wszystkie stopnie wojskowe. Sprawował także najwyższą władzę wykonawczą, swoje decyzje miał konsultować z utworzoną dopiero 10 maja Radą Najwyższą Narodową. Radzie przysługiwało też prawo do wyznaczania następcy Naczelnika w razie jego śmierci lub dostania się do niewoli. 12 października nowym Naczelnikiem został wybrany Tomasz Wawrzecki.

Najwyżsi Naczelnicy Siły Zbrojnej Narodowej

Tadeusz Kościuszko (od 24 marca do 10/12 października 1794)^[1]
Tomasz Wawrzecki (od 12 października do 16 listopada 1794)

Przypisy

↑ De facto do momentu pojmania w ramach bitwy pod Maciejowicami w dniu 10 października 1794 r. Nowy naczelnik został ogłoszony dwa dni później, tj. 12 października.

[1] De facto do momentu pojmania w ramach bitwy pod Maciejowicami w dniu 10 października 1794 r. Nowy naczelnik został ogłoszony dwa dni później, tj. 12 października.

[1]