Nałokcica

Nałokcica (nałokietek, nałokietnik) – część zbroi (najczęściej płytowej) służąca do ochrony łokcia. Nałokcica wchodziła w skład naręczaka.

Źródła ikonograficzne świadczą o pojawieniu się takiej ochrony, jako przywiązywanego na wierzchu wzmocnienia kolczugi, w połowie XIII w.^[1] Początkowo miała formę okrągłej tarczki, przytwierdzonej przed łokciem^[2]. W latach 1320. pojawiły się ochrony w postaci wklęsłych blach otaczających łokieć i łączonych z sąsiednimi, chroniącymi ramiona i przedramiona (wczesne formy opach i zarękawi). Sto lat później, często przyjmowały rozbudowane i ozdobne formy; pod koniec XV w. na lewą nałokcicę montowano czasem dodatkową, dużą tarczę metalową dla wzmocnienia ochrony^[3].

Zobacz też

nakolanek

Przypisy

↑ Andrzej Nadolski: Broń i strój rycerstwa polskiego w średniowieczu. Warszawa: Ossolineum, 1979, s. 89. ISBN 83-04-00108-X.
↑ Jean-Denis Lepage: Medieval armies and weapons in western Europe: an illustrated history. Jefferson, N.C.: McFarland Company, 2005, s. 206. ISBN 0-7864-1772-2.
↑ R. Ewart. Oakeshott: The archaeology of weapons : arms and armour from prehistory to the age of chivalry. Woodbridge, Suffolk, UK ; Rochester, NY: Boydell Press, 1994, s. 258 i 290. ISBN 0-85115-559-6.

[nadolski-1] Andrzej Nadolski: Broń i strój rycerstwa polskiego w średniowieczu. Warszawa: Ossolineum, 1979, s. 89. ISBN 83-04-00108-X.

[lepege-2] Jean-Denis Lepage: Medieval armies and weapons in western Europe: an illustrated history. Jefferson, N.C.: McFarland Company, 2005, s. 206. ISBN 0-7864-1772-2.

[oakeshott-3] R. Ewart. Oakeshott: The archaeology of weapons : arms and armour from prehistory to the age of chivalry. Woodbridge, Suffolk, UK ; Rochester, NY: Boydell Press, 1994, s. 258 i 290. ISBN 0-85115-559-6.

[1]

[2]

[3]