Murenoszczukowate
Muraenesocidae[1] | |||
Kaup, 1864[2] | |||
Cynoponticus savanna | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Rodzina |
murenoszczukowate | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Muraenesox McClelland, 1843 | |||
Synonimy | |||
| |||
Rodzaje | |||
|
Murenoszczukowate[4] (Muraenesocidae) – rodzina morskich ryb węgorzokształtnych (Anguilliformes). Mają dużą wartość użytkową.
Występowanie
[edytuj | edytuj kod]Strefa tropikalna Oceanu Indyjskiego, Spokojnego i Atlantyckiego[5], również w wodach słonawych lagun, zalewów i estuariów; spotykane w dolnym biegu rzek[4].
Cechy charakterystyczne
[edytuj | edytuj kod]Ciało bardzo wydłużone, bez łusek, w przedniej części okrągłe w przekroju, w pozostałej cylindryczne, w części ogonowej bocznie ścieśnione. Bardzo długi otwór gębowy, sięgający poza oczy. Dobrze rozwinięte zęby, szczególnie kłowe – ostre i mocne, ułożone w różnych ugrupowaniach na szczęce i przy końcu żuchwy[4][5]. Płetwy piersiowe dobrze rozwinięte, osadzone tuż za głową. Podstawa płetwy grzbietowej rozpoczyna się nad lub nieco przed podstawą płetw piersiowych. Widoczna linia boczna. Liczba kręgów: 120–216[5].
Klasyfikacja
[edytuj | edytuj kod]Rodzina Muraenesocidae jest słabo zdiagnozowana pod względem taksonomicznym[6][5]. Zaliczono do niej wiele różnych gatunków ryb węgorzokształtnych o dobrze rozwiniętym uzębieniu, ale część z nich (np. Gavialiceps spp.) przeniesiono do innych rodzin lub ich pozycja jest dyskutowana (np. Oxyconger). Grupa ta wymaga dokładniejszych badań[6]. Na podstawie prac ogłoszonych do stycznia 2019 do tej rodziny zalicza się około 10 gatunków zgrupowanych w rodzajach[6][7]:
- Congresox Gill, 1890
- Cynoponticus Costa, 1845
- Muraenesox McClelland, 1843
- Oxyconger Bleeker, 1864 – jedynym przedstawicielem jest Oxyconger leptognathus (Bleeker, 1858)
- Sauromuraenesox Alcock, 1889 – jedynym przedstawicielem jest Sauromuraenesox vorax Alcock, 1889
Rodzajem typowym rodziny jest Muraenesox.
Etymologia nazw
[edytuj | edytuj kod]Naukowa nazwa rodziny Muraenesocidae i jej typu nomenklatorycznego Muraenesox pochodzi od połączenia łacińskiego słowa muraena (murena) i greckiego esox (szczupak), co ma wskazywać, podobnie jak nazwa zwyczajowa murenoszczukowate, na podobieństwo do muren i szczupaków, dawniej nazywanych szczukami[8].
Znaczenie gospodarcze
[edytuj | edytuj kod]Murenoszczukowate mają mięso tłuste i bardzo cenione, o dużej wartości użytkowej. W krajach Azji Południowo-Wschodniej mają spore znaczenie gospodarcze[4].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Typ nomenklatoryczny: Sauromuraenesox Alcock, 1889.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Muraenesocidae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b J.J. Kaup. Neue aalaehnliche Fische des Hamburger Museums, beschrieben und abgebildet. „Abhandlungen aus dem Gebiete der Naturwissenschaften herausgegeben vom Naturwissenschaftlichen Verein in Hamburg”. 4 (2), s. 6, 19, 1859. (niem.).
- ↑ D.S. Jordan. A classification of fishes including families and genera as far as known. „Stanford University Publications, University Series, Biological Sciences”. 3 (2), s. 130, 1923. (ang.).
- ↑ a b c d Stanisław Rutkowicz: Encyklopedia ryb morskich. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1982, s. 58. ISBN 83-215-2103-7.
- ↑ a b c d J. S. Nelson, T. C. Grande, M. V. H. Wilson: Fishes of the World. Wyd. 5. John Wiley & Sons, 2016. ISBN 978-1-118-34233-6. (ang.).
- ↑ a b c Smith, D.G., Jawad, L. & Al-Kharusi, L.H.. New records and new information on four eel species from Oman (Teleostei: Anguilliformes: Congridae, Muraenesocidae). „Journal of the Ocean Science Foundation”. 28, s. 34–46, 2017. DOI: 10.5281/zenodo.996846. (ang.).
- ↑ Ron Fricke , William Neil Eschmeyer, Richard van der Laan (red.), SEARCH, [w:] Eschmeyer’s Catalog of Fishes, California Academy of Sciences, 11 maja 2024 [dostęp 2024-06-11] (ang.).
- ↑ Krzysztof Kluk: Zwierząt domowych i dzikich, osobliwie krajowych, potrzebnych i pożytecznych, domowych, chowanie, rozmnożenie, chorób leczenie, dzikich łowienie, oswojenie, zażycie, szkodliwych zaś wygubienie. Warszawa: 1780, s. 121.