Mikrosporangium
Mikrosporangium – zarodnie męskie, w których powstają mikrospory u roślin różnozarodnikowych, czyli u wymarłych przedstawicieli skrzypowych, niektórych widłaków i paproci oraz u wszystkich roślin nasiennych. Mikrosporangia powstają na liściach zarodnionośnych, zwanych mikrosporofilami[1].
Marsylia czterolistna ma sporokarpia homologiczne do całych liści zarodnionośnych (sporofili). U salwinii pływającej mikrosporangia znajdują się w sporokarpium, które jest całkowicie otoczone podwójną zawijką i stanowi organ homologiczny jednej kupce zarodni u paproci lądowych[2]. W mikrosporangium po mejozie powstają 64 mikrospory[3]. W mikrosporangiach przedstawicieli rodzaju widliczka powstaje od około 100 do kilkuset mikrospor, u poryblinów – do miliona[2].
U roślin nasiennych homologiem mikrosporangium jest komora pyłkowa (woreczek pyłkowy). Sagowcowe mają mikrosporangia (woreczki pyłkowe) na dolnej stronie łuski pręcika, tylko jej szczytowa część jest ich pozbawiona. U iglastych na spodniej stronie łuski pręcika znajdują się dwa woreczki pyłkowe. W kwiecie roślin okrytonasiennych mikrosporangium stanowi komora pyłkowa w pylniku[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Szweykowska A., Szweykowski J. (red.): Słownik botaniczny. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003, s. 520. ISBN 83-214-1305-6.
- ↑ a b c Irena Rejment-Grochowska: Cykle rozwojowe roślin. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1977, s. 72, 97, 181, 185.
- ↑ Janina Jasnowska, Mieczysław Jasnowski, Jan Radomski, Stefan Friedrich, Wojciech W. A. Kowalski: Botanika. Szczecin: Brasika, 2008, s. 322-323. ISBN 978-83-902821-6-9.