Przejdź do zawartości

Lewis Hamilton

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lewis Hamilton
Ilustracja
Lewis Hamilton (2022)
Imię i nazwisko

Lewis Carl Davidson Hamilton

Państwo

 Wielka Brytania

Data i miejsce urodzenia

7 stycznia 1985
Stevenage

Sezon 2024
Seria

Formuła 1

Zespół

Mercedes-AMG Petronas Formula One Team

Samochód

Mercedes-AMG F1 W14 E Performance

Nr startowy

44

Partnerzy

George Russell

Sukcesy

2003: złoto Brytyjska Formuła Renault 2.0
2005: złoto Formuła 3 Euro Series
2006: złoto Seria GP2
2007: srebro Formuła 1
2008: złoto Formuła 1
2014: złoto Formuła 1
2015: złoto Formuła 1
2016: srebro Formuła 1
2017: złoto Formuła 1
2018: złoto Formuła 1
2019: złoto Formuła 1
2020: złoto Formuła 1
2021: srebro Formuła 1
2023: brąz Formuła 1

Faksymile
Odznaczenia
Odznaka Rycerza Kawalera (Wielka Brytania) Kawaler Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Sir Lewis Carl Davidson Hamilton, MBE[1] (ur. 7 stycznia 1985 w Stevenage) – brytyjski kierowca wyścigowy, startujący w mistrzostwach świata Formuły 1 od sezonu 2007. Od sezonu 2025 kierowca zespołu Scuderia Ferrari, siedmiokrotny mistrz świata Formuły 1 (2008, 2014, 2015, 2017, 2018, 2019, 2020) i trzykrotny wicemistrz w tej samej serii (2007, 2016, 2021), wcześniej zwycięzca Serii GP2 (2006) oraz innych serii wyścigowych.

Powszechnie uważany za jednego z najlepszych, a przez niektórych najlepszego kierowcę w historii Formuły 1[2][3]. Już podczas debiutanckiego sezonu w Formule 1 ustanowił mnóstwo rekordów, zdobywając wicemistrzostwo tracąc jedynie punkt do Kimiego Räikkönena. W 2021 roku przekroczył barierę stu zwycięstw, stając się pierwszym kierowcą który tego dokonał[4].

Hamiltonowi przypisuje się zwiększenie globalnej rzeszy fanów Formuły 1 poprzez przyciągnięcie szerszej publiczności spoza świata sportu, częściowo ze względu na jego "głośny" styl życia, aktywizm społeczny i ekologiczny oraz działalność w świecie muzyki i mody. Stał się również orędownikiem wspierania aktywizmu w walce z rasizmem i dążenia do zwiększenia różnorodności w sportach motorowych[5]. Znalazł się w gronie 100 najbardziej wpływowych ludzi na świecie według magazynu Time w 2020 roku[6][7]. Rok później otrzymał tytuł szlachecki[8].

Współrekordzista (wraz z Michaelem Schumacherem) w liczbie zdobytych tytułów mistrza Formuły 1 (siedem) oraz rekordzista w ilości zwycięstw (105), podiów (201) oraz pole position (104) w tej samej serii[9].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Dzieciństwo i edukacja

[edytuj | edytuj kod]

Lewis Carl Davidson Hamilton urodził się 7 stycznia 1985 roku w Stevenage w hrabstwie Hertfordshire[10]. Jego ojciec Anthony Hamilton pochodzi z Grenady[10][11], a matka Carmen Larbalestier jest brytyjką urodzoną w Birmingham[11]. Rodzice Hamiltona rozstali się, gdy chłopiec miał zaledwie dwa lata[10]. Do dziesiątego roku życia mieszkał z matką i starszymi przyrodnimi siostrami - Samanthą i Nicolą[10]. Następnie zamieszkał z ojcem i macochą Lindą, oraz młodszym przyrodnim bratem Nicolasem, który również jest kierowcą wyścigowym[12] [10]. Hamilton wychowywał się w rodzinie katolickiej[10].

Gdy miał pięć lat ojciec kupił mu zdalnie sterowany samochód, co sprawiło że od tego czasu mocno zaczął interesować się motoryzacją, oraz wyścigami[10]. Pierwszym sukcesem było zajęcie drugiego miejsca w krajowych mistrzostwach BRCA, rywalizując z dorosłymi. Jako jedyne czarnoskóre dziecko ścigające się w swoim klubie, był ofiarą rasistowskich obelg[13] [14]. Na Boże Narodzenie w wieku siedmiu lat dostał gokarta[10] od swojego ojca, który obiecał wspierać jego karierę wyścigową, o ile będzie osiągał dobre wyniki w nauce. Aby pomóc w dalszym rozwoju kariery swojego syna, Anthony zdecydował się podjąć pracę na cztery etaty[15]. Pozostawał menedżerem Lewisa do początku 2010 roku[16][17].

Hamilton kształcił się w John Henry Newman School, katolickiej szkole średniej w Stevenage[18]. Oprócz ścigania się, również grał w piłkę nożną w swojej szkolnej drużynie z późniejszym reprezentantem Anglii, Ashleyem Youngiem[19]. Jest fanem Arsenalu i stwierdził, że gdyby nie zamiłowanie do wyścigów i Formuły 1, prawdopodobnie zostałby piłkarzem lub krykiecistą[20]. W lutym 2001 roku rozpoczął naukę w Cambridge Arts and Sciences (CATS), prywatnej szkole średniej w Cambridge[19].

Początki kariery

[edytuj | edytuj kod]
"To kierowca wysokiej klasy, jest bardzo zdolny mając zaledwie 16 lat. Jeśli tak dalej pójdzie, jestem pewien, że kiedyś będzie się ścigał w Formule 1. To coś niesamowitego zobaczyć dzieciaka w jego wieku na torze. Widać wyraźnie, że ma odpowiednią mentalność wyścigową."
—Michael Schumacher, mówiąc o Hamiltonie w 2001 roku[21].

Hamilton zaczął jazdę w kartingu w 1993 roku[22]. Po zwycięstwach w kilku mistrzostwach kartingowych, w wieku 12 lat, jego talent dostrzegli szefowie McLarena, co zaowocowało przyjęciem go do programu rozwojowego młodych kierowców ekipy z Woking[22]. Wcześniej brał udział w Brytyjskiej Formule Renault, w 2000 roku był także europejskim mistrzem w kartingu[22].

W 2005 roku zwyciężył w serii Formuły 3 Euro Series, jeżdżąc dla zespołu ASM[22]. Rok wcześniej reprezentował barwy Manor Motorsport[22]. W sezonie 2006 startował w Serii GP2 w barwach zespołu ART, zajmując miejsce ubiegłorocznego mistrza serii, Nico Rosberga, który rozpoczął starty w Formule 1. Jego największym rywalem był Nelson Ângelo Piquet, syn trzykrotnego mistrza Formuły 1 – Nelsona Piqueta, który ostatecznie stracił szanse na tytuł po przedostatnim wyścigu sezonu na torze Monza we Włoszech[22]. Sukces Hamiltona zbiegł się w czasie z odejściem z zespołu McLarena obydwu kierowców - Juana Pablo Montoi do serii wyścigowej NASCAR, oraz Kimiego Räikkönena do Ferrari. Po wielu miesiącach spekulacji, kto będzie jeździł u boku Fernando Alonso, potwierdzono że to Brytyjczyk zostanie kierowcą tej drużyny w 2007 roku[23].

Formuła 1

[edytuj | edytuj kod]

2007–2012: McLaren

[edytuj | edytuj kod]
2007
[edytuj | edytuj kod]
"Hamilton jest najlepszą rzeczą, jaka przytrafiła się Formule 1 od czasu Michaela Schumachera. Jego dotychczasowe osiągnięcia są zaskoczeniem dla każdego. To prawdziwy kierowca. Nie sądzę, aby jego kariera potoczyła się tak, jak chociażby w przypadku Jensona Buttona."
—John Watson (były kierowca F1) wypowiedź na temat Hamiltona[24].

Po ogłoszeniu Hamiltona jako kierowcy McLarena z młodym zawodnikiem wiązane były duże nadzieje. Wśród dziennikarzy i ekspertów zajmujących się Formułą 1, brytyjski kierowca był jednym z kandydatów do zdobycia mistrzowskiego tytułu w debiutanckim sezonie[24]. Lewis został pierwszym czarnoskórym kierowcą ścigającym się w F1[25], a jego partnerem w ekipie był broniący tytułu mistrza świata Fernando Alonso. Zespół z Wielkiej Brytanii korzystał wówczas z fabrycznych silników Mercedesa i w 40% należał do niemieckiego producenta[26]. W swoim debiucie w F1, podczas Grand Prix Australii w ramach kwalifikacji wywalczył czwartą pozycję na starcie do niedzielnego wyścigu, w którym to zajął 3. miejsce[27]. Został pierwszym kierowcą od 1996 roku, który w swoim debiucie stanął na podium Grand Prix. Natomiast ostatni kierowca z Wielkiej Brytanii osiągnął taki wynik 41 lat temu. W swoich następnych 3 startach nie schodził z podium (trzykrotnie drugi), po Grand Prix Hiszpanii (swoim zaledwie czwartym wyścigu za kierownicą bolidu Formuły 1) został najmłodszym w historii liderem mistrzostw świata, mając 22 lata, 4 miesiące i 6 dni. W zaledwie szóstym wyścigu w F1 (Grand Prix Kanady) przekroczył linię mety jako pierwszy[28].

Hamilton odniósł swoje pierwsze zwycięstwo podczas Grand Prix Kanady (2007).

Sukces ten powtórzył tydzień później w Grand Prix USA, odpierając ataki partnera z zespołu[29]. Do końca sezonu odniósł jeszcze dwa zwycięstwa, w zmaganiach o Grand Prix Węgier[30], oraz deszczowym Grand Prix Japonii[31], po raz kolejny pokazując swoje umiejętności ścigania się na mokrym torze, a także przewagę nad Alonso w tym aspekcie, który podczas tego wyścigu wypadł z toru i rozbił swój bolid. Na dwie rundy przed końcem sezonu Hamilton prowadził w klasyfikacji, wyprzedzając o 12 punktów hiszpańskiego zawodnika, oraz o 17 oczek Kimiego Räikkönena. Wydawało się że walka o mistrzowski tytuł jest już rozstrzygnięta, tym bardziej że w przedostatnich zmaganiach o Grand Prix Chin pole position wywalczył Hamilton[32], jednak w wyniku serii błędów popełnionych na torze w dwóch ostatnich wyścigach ostatecznie zajął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej mistrzostw świata, wyprzedzając tym samym Alonso, który został sklasyfikowany na trzeciej pozycji[33].

 Osobny artykuł: Afera szpiegowska w Formule 1.

W wyniku afery szpiegowskiej zespół McLarena został ukarany odjęciem wszystkich punktów za cały sezon[34].

2008: Pierwszy tytuł Mistrza Świata
[edytuj | edytuj kod]
Lewis Hamilton podczas Grand Prix Australii (2008).

Przed rozpoczynającym się sezonem 2008, McLaren poinformował o podpisaniu kontraktu z Finlandczykiem - Heikkim Kovalainenem[35], po tym jak Alonso rozwiązał kontrakt[36], twierdząc że Hamilton jest faworyzowany[37][38]. Obydwaj kierowcy pozytywnie wypowiadali się o nowym bolidzie - McLarenie MP4-23[39][40]. Podczas inauguracji sezonu na torze Albert Park Hamilton odniósł zwycięstwo[41][42], jednak kolejne wyścigi przyniosły słabsze rezultaty – w Malezji dojechał do mety na piątej pozycji[43], natomiast podczas GP Bahrajnu popełnił błąd na starcie i wyścig zakończył na 13. miejscu[44]. Drugie zwycięstwo odniósł w deszczowych warunkach w Grand Prix Monako. Dwa tygodnie później, podczas GP Kanady wyeliminował siebie i Kimiego Räikkönena z wyścigu podczas kolizji w alei serwisowej, za co ukarany został cofnięciem o 10 pozycji na starcie do GP Francji[45]. Pozostałe z dotychczasowych czterech zwycięstw odniósł w kolejnych dwóch Grand Prix – w swoim domowym wyścigu w Wielkiej Brytanii[46] i w Niemczech[47]. Podczas Grand Prix Belgii dojechał do mety na pierwszej pozycji, jednak już po wyścigu została na niego nałożona 25-sekundowa kara za ścięcie szykany podczas manewru wyprzedzania, przez co stracił zwycięstwo na rzecz Felipe Massy i został sklasyfikowany na 3. miejscu[48][49].

Hamilton wraz z drużyną świętuje zdobycie swojego pierwszego tytułu Mistrza Świata (2008).

Do ostatniego wyścigu nie było wiadomo kto sięgnie po mistrzowski tytuł, ponieważ przewaga Hamiltona po Grand Prix Chin (w którym triumfował) nad Massą wynosiła 7 punktów. 2 listopada po pełnym dramaturgii ostatnim wyścigu sezonu o GP Brazylii Hamilton zapewnił sobie pierwszy tytuł mistrzowski[50]. Wszystko rozstrzygnęło się na ostatnim okrążeniu, gdy Brytyjczyk wyprzedził Timo Glocka i awansował z szóstej na piątą pozycję, co łącznie dało mu 4 punkty, wyprzedzając tym samym o zaledwie 1 punkt w klasyfikacji generalnej Felipe Massę, który po dojechaniu do mety świętował zwycięstwo, nie wiedząc o tym że jego rywal wyprzedził na ostatnich metrach jednego z kierowców. Dzięki temu Hamilton został pierwszym brytyjskim kierowcą, który zdobył Mistrzostwo Świata od czasów Damona Hilla w 1996 roku, i stał się wówczas najmłodszym zdobywcą tytułu w historii F1[51] [52]. Rekord ten jednak został później pobity przez Sebastiana Vettela w 2010 roku[53]. McLaren w klasyfikacji konstruktorów uplasował się na drugiej pozycji, ustępując Ferrari.

2009
[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 2009 doszło do zmiany przepisów[54]. Do Formuły 1 powróciły opony typu slick a aerodynamika bolidów została ograniczona[55]. W pierwszych dziewięciu wyścigach zdobył 11 punktów. Podczas rozpoczynającego sezon Grand Prix Australii został wykluczony z wyników, ponieważ wprowadził sędziów w błąd przy wyjaśnianiu kontrowersyjnego manewru wyprzedzania Jarna Trullego pod koniec wyścigu[56]. Podczas Grand Prix Wielkiej Brytanii zajął 16. miejsce[57]. Hamilton odniósł zwycięstwo w Grand Prix Węgier[58]. Był to pierwszy triumf samochodu wyposażonego w system KERS, sprawiającego w tamtym sezonie potężne problemy zespołom, które zdecydowały się zainstalować go w samochodach. Pierwsze symptomy znaczącej poprawy formy McLarena pojawiły się już dwa tygodnie wcześniej, podczas Grand Prix Niemiec, gdzie Hamilton startował z piątego miejsca, ale w pierwszym zakręcie w trakcie walki z Markiem Webberem wyjechał za szeroko i przebił oponę[59]. Hamilton odniósł jeszcze jedno zwycięstwo podczas Grand Prix Singapuru[60]. Nie ukończył wyścigów w wyniku karambolu w Belgii[61], wypadku we Włoszech i awarii hamulców w ostatnim wyścigu w Abu Zabi. W sumie mistrzostwa zakończył na piątym miejscu z 49 punktami, pięciokrotnie zająwszy miejsce na podium i czterokrotnie zdobywszy pole position[62]. McLaren uplasował się na trzeciej pozycji w klasyfikacji konstruktorów. Po odejściu z zespołu Heikkiego Kovalainena nowym partnerem zespołowym Hamiltona został mistrz świata z sezonu 2009, Brytyjczyk Jenson Button[63].

2010
[edytuj | edytuj kod]
Rozbity bolid Hamiltona - Grand Prix Hiszpanii (2010)

Sezon 2010 rozpoczął od zajęcia trzeciego miejsca w Grand Prix Bahrajnu[64], za dwoma bolidami Ferrari. Pod koniec Grand Prix Australii, przy próbie wyprzedzania Fernando Alonso został uderzony w tył przez Marka Webbera, w wyniku czego wypadł z toru zajął szóstą pozycję[65]. W Grand Prix Hiszpanii na dwa okrążenia przed końcem w bolidzie Hamiltona eksplodowała opona, a Brytyjczyk uderzył w barierę tracąc drugie miejsce w wyścigu. Pierwsze zwycięstwo w sezonie odniósł w Grand Prix Turcji[66], gdzie przez większość wyścigu jechał na trzeciej pozycji, za Webberem i Sebastianem Vettelem, jednak na 39. okrążeniu obaj kierowcy Red Bull Racing zderzyli się ze sobą, dzięki czemu Brytyjczyk awansował na pierwszą pozycję, którą utrzymał do mety[66]. Dwa tygodnie później odniósł zwycięstwo w Grand Prix Kanady i awansował na pozycję lidera klasyfikacji generalnej Mistrzostw Świata. W Grand Prix Europy otrzymał karę przejazdu przez boksy za wyprzedzanie samochodu bezpieczeństwa. Pod koniec sierpnia wygrał deszczowe Grand Prix Belgii. Był to jego ostatni triumf w sezonie 2010. Dwóch kolejnych wyścigów we Włoszech i Singapurze nie ukończył z powodu kolizji. Do ostatniego wyścigu zachował teoretyczną szansę na zdobycie tytułu. Ostatecznie dwa ostatnie wyścigi należały do Sebastiana Vettela, który zwyciężając w nich został Mistrzem Świata. Hamilton tegoroczne zmagania zakończył na czwartym miejscu z dorobkiem 240 punktów, tracąc do Niemca zaledwie 16 punktów[67], dziewięciokrotnie stając na podium i raz startując z pole position. Punkty zdobywał w piętnastu wyścigach.

2011
[edytuj | edytuj kod]

Rok 2011 upłynął pod znakiem dominacji zespołu Red Bull, oraz jego kierowcy - Sebastiana Vettela, jednak w pierwszych wyścigach Lewis Hamilton prezentował konkurencyjne tempo. Zwyciężył w wyścigu o Grand Prix Chin[68]. W Grand Prix Monako został uznany winnym kolizji z Felipe Massą, za co otrzymał karę przejazdu przez boksy. Dodatkowo został także ukarany doliczeniem dwudziestu sekund do końcowego rezultatu, za incydent z Pastorem Maldonado, przez co ukończył wyścig na 6. pozycji[69]. W Kanadzie z wyścigu wyeliminował go jego zespołowy partner Jenson Button[70]. 24 lipca odniósł drugie w sezonie zwycięstwo w wyścigu o Grand Prix Niemiec[71]. Nie ukończył zmagań o Grand Prix Belgii z powodu kolizji z Kamui Kobayashim[72]. W Sinagpurze po raz kolejny doprowadził do kolizji z Felipe Massą za co został ukarany przejazdem przez aleję serwisową. W Grand Prix Indii doszło do kolejnej kolizji z udziałem Hamiltona i Massy, za którą Brazylijczyk otrzymał karę. Do Grand Prix Korei Południowej ruszał z pole position. Były to jedyne kwalifikacje w tym sezonie, w których pierwsze pole startowe wywalczył reprezentant innej drużyny niż Red Bull. Pod koniec sezonu wygrał wyścig o Grand Prix Abu Zabi. W końcowej klasyfikacji Mistrzostw Świata zajął piąte miejsce[73]. Zgromadził 227 punktów, sześć razy stawał na podium, szesnaście razy zdobywał punkty. Po raz pierwszy w karierze przegrał rywalizację zespołową, wówczas z Jensonem Buttonem, który został wicemistrzem świata.

2012: ostatni sezon w barwach McLarena
[edytuj | edytuj kod]
Hamilton celebrujący zwycięstwo w Grand Prix Kanady (2012).

Swój szósty sezon w Formule 1 rozpoczął od wizyt na podium w trzech pierwszych wyścigach. Do Grand Prix Australii i Grand Prix Malezji startował z pierwszego pola[74][75]. W Grand Prix Bahrajnu dojechał do mety na ósmej pozycji, podczas gdy Button nie ukończył tego wyścigu z powodu defektu silnika[76]. Pierwsze zwycięstwo w sezonie odniósł w Grand Prix Kanady, startując z pierwszego rzędu[77] i znalazł się w gronie siedmiu różnych zwycięzców w siedmiu pierwszych wyścigach. Dwa tygodnie później w wyścigu na ulicznym torze w Walencji na dwa okrążenia przed końcem uderzył w niego Pastor Maldonado, eliminując go z wyścigu[78]. Kolejne zwycięstwo odniósł w Grand Prix Węgier[79]. Z wyścigu o Grand Prix Belgii odpadł zaraz po starcie, po kolizji spowodowanej przez Romaina Grosjeana[80]. Tydzień później wygrał Grand Prix Włoch[81]. W Grand Prix Singapuru startował z pole position, jednak nie ukończył wyścigu z powodu awarii skrzyni biegów[82]. 26 września zespół Mercedes poinformował, że podpisał kontrakt z Hamiltonem na przyszłoroczny sezon.

Problemy z niezawodnością bolidu na przestrzeni lat sprawiły, że Hamilton nie był w stanie walczyć o tytuł mistrzowski. Na zdjęciu wycofanie się Brytyjczyka z Grand Prix Brazylii w swoim ostatnim wyścigu w zespole McLarena (2012)

Swoje ostatnie zwycięstwo w barwach zespołu Mclarena odniósł w Grand Prix USA[83]. W ostatnim wyścigu sezonu podczas Grand Prix Brazylii jechał na prowadzeniu, jednak zderzył się z Nico Hulkenbergiem. W bolidzie Brytyjczyka doszło do uszkodzenia zawieszenia i musiał wycofać się z wyścigu[84]. W klasyfikacji generalnej zajął czwarte miejsce, zdobywając 190 punktów[85]. Na podium meldował się siedmiokrotnie, tyle samo razy ustawiał swój bolid na pierwszym polu startowym. W punktowanej dziesiątce ukończył czternaście wyścigów. Łącznie za kierownicą McLarena wziął udział w 110 wyścigach, w których zwyciężał 21 razy, 49 z nich zakończył na podium, a najlepszy czas sesji kwalifikacyjnej (Q3) zdobywał 26-krotnie.

2013-2024: Mercedes

[edytuj | edytuj kod]
2013-2016
[edytuj | edytuj kod]

Od sezonu 2013 jeździ w barwach Mercedesa, z którym podpisał 3-letni kontrakt[86]. Jak się okazało dołączenie do ekipy z Brackley było bardzo dobrą decyzją podjętą przez Lewisa, ponieważ McLaren z którym nie przedłużył kontraktu zaprojektował mało konkurencyjny bolid na ten sezon, a Mercedes zanotował znaczącą poprawę. Partnerem w drużynie był Nico Rosberg, czyli kolega z dzieciństwa z którym startował w kartingu w jednej drużynie[87]. W pierwszym sezonie jazdy dla Mercedesa bardzo dobrze spisywał się głównie w kwalifikacjach, które to zwyciężał pięciokrotnie, a dziewięciokrotnie zapewniał sobie start z pierwszego rzędu. Bolid nie dorównywał jednak czołówce w sesji wyścigowej, i zwycięstwo odniósł tylko w Grand Prix Węgier[88]. Na podium stawał łącznie pięć razy, a dorobek 189 punktów dał mu czwarte miejsce w końcowej klasyfikacji kierowców.

Lewis Hamilton podczas Grand Prix Singapuru w bolidzie Mercedes F1 W05 Hybrid (2014)

Na sezon 2014 doszło do zapowiadanej już zmiany z silników wolnossących na turbodoładowane jednostki hybrydowe. Jak się okazało najlepszy silnik zaprojektowali Niemieccy konstruktorzy, co przełożyło się na dominację Srebrnych Strzał. Hamilton stał się jednym z dwóch faworytów w walce o mistrzowski tytuł. Wydawałoby się, że jedenaście triumfów (w porównaniu z pięcioma wygranymi Rosberga) powinno zapewnić Brytyjczykowi pewne zwycięstwo ze znaczną przewagą punktową, jednak to w bolidzie Hamiltona częściej niż u Niemca dochodziło do awarii. Trzykrotnie musiał wycofać się z wyścigu[89][90][91], a ponadto również dwukrotne awarie w kwalifikacjach pozbawiały go dobrej pozycji startowej. Skutkiem tego była walka do ostatnich wyścigów o pierwsze miejsce w klasyfikacji generalnej. Drugie miejsce w przedostatnim wyścigu sezonu zapewniło mu 17-punktową przewagę nad Rosbergiem. Zdecydowano że ostatnie zmagania w Abu Zabi będą podwójnie punktowane[92]. Za zwycięstwo kierowca mógł zdobyć 50 punktów (Liczba ta standardowo wynosi 25 punktów). Rosberg w sobotnich kwalifikacjach okazał się lepszy i wywalczył pole position[93], jednak mimo tego że Hamilton startował z drugiego pola, to spadek o jedną pozycję pozbawiłby go tytułu mistrzowskiego. Już na starcie tego wyścigu Brytyjczyk znacznie poprawił swoją sytuację, wyprzedzając Rosberga i obejmując prowadzenie w wyścigu. Wydawało się, że jedynie awaria może pozbawić go trofeum, jednak na 25. okrążeniu Rosberg zaczął tracić moc w swoim bolidzie, tracąc z czasem kolejne pozycje. W chwili, gdy partner z zespołu spadł na siódme miejsce, Hamilton mógł przestać martwić się o swój bolid – nawet awaria nie odebrałaby mu tytułu. Lewis skoncentrował się na jeździe i przekroczył linię mety jako pierwszy, odnosząc 33 zwycięstwo w karierze, oraz świętując w ten sposób zdobycie drugiego tytułu mistrza świata Formuły 1[94][95]. Mercedes po raz pierwszy w historii zdobył Mistrzostwo Świata Konstruktorów, które zapewnił sobie podczas Grand Prix Rosji[96][97], z przewagą wynoszącą prawie 300 punktów nad dominującym w ostatnich latach zespołem Red Bull[98]. Przed rozpoczęciem kolejnego sezonu poinformował że nie będzie jeździł z numerem "1" na bolidzie (Numer ten przysługuje kierowcy który zdobył mistrzostwo świata) i dalej będzie kontynuował ściganie się z numerem "44"[99]. Był to pierwszy taki przypadek od sezonu 1994, kiedy to Alain Prost zdecydował się zakończyć karierę zdobywając swój ostatni - 4 tytuł mistrzowski. Hamilton zdominował rywali w sezonie 2015, wygrywając 10 wyścigów i aż 17-krotnie stając na podium. Zdobył tym samym swój trzeci tytuł mistrzowski[100], zrównując się ze swoim idolem Ayrtonem Senną[101]. Rywalizacja między kierowcami Mercedesa zaostrzyła się, a punktem kulminacyjnym była walka na torze koło w koło podczas Grand Prix Stanów Zjednoczonych, gdzie Lewis nie odpuścił w walce z kolegą z zespołu, wygrywając tym samym wyścig i zdobywając tytuł na trzy wyścigi przed końcem sezonu[102].

Awaria w bolidzie Hamiltona podczas Grand Prix Malezji była kluczowa w walce o tytuł mistrzowski w 2016 roku[103].

W sezonie 2016 pomimo zdobyciu największej ilości pole position, oraz największej liczbie wygranych wyścigów (10), Hamilton przegrał walkę o tytuł mistrzowski o zaledwie pięć punktów ze swoim kolegą z ekipy - Nico Rosbergiem[104]. Zespół wówczas nie zdecydował się faworyzować żadnego z kierowców i pozwolił na swobodne ściganie się na przestrzeni całego sezonu, co doprowadziło do wielu zaciętych pojedynków na torze, jak i poza nim[105]. Podczas ostatniego wyścigu w Abu Dhabi Lewis zlekceważył polecenia zespołu, który nakazał podkręcić tempo, jednak brytyjski kierowca spowalniał je, co pozwoliło zbliżyć się rywalom do Rosberga, jednak jadący za nim kierowcy nie byli w stanie go wyprzedzić[106]. Ostatecznie słaba seria Brytyjczyka na początku sezonu, oraz kluczowa awaria silnika podczas Grand Prix Malezji[107] sprawiły że to Niemiec cieszył się upragnionego tytułu Mistrza Świata[108].

W 2016 pojawił się w filmie Zoolander 2 (występ cameo)[109].

2017-2020: Cztery tytuły z rzędu
[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 2017 po odejściu Rosberga, do walki o tytuł mistrzowski największym rywalem Hamiltona stał się Sebastian Vettel jeżdżący wówczas w Ferrari. Obaj kierowcy przez pierwszą część sezonu wzajemnie wymieniali się prowadzeniem w klasyfikacji generalnej. Pomimo obiecującego początku oraz bardzo dobrej pierwszej części stajnia z Maranello uległa niesamowitej jeździe Brytyjczyka po przerwie wakacyjnej. Hamilton zanotował na przestrzeni całego sezonu aż 11 pole postion, ustanawiając rekord największej ilości startu z pierwszej pozycji w historii[110], a jego konsekwentna jazda (ukończył każdy wyścig w punktach), a także zwycięstwo 5 z 6 pierwszych wyścigów drugiej części sezonu, sprawiły że już po Grand Prix Meksyku mógł świętować swój czwarty tytuł[111].

Sezon 2018 był pierwszym w historii kiedy to do walki o tytuł przystąpili dwaj 4-krotni Mistrzowie Świata. Początek zmagań nie szedł po myśli ubiegłorocznego triumfatora. Podobnie jak w ubiegłym roku pierwsze wyścigi układały się na stronę Ferrari. Zwycięstwo odniósł dopiero w Baku, w ramach Grand Prix Azerbejdżanu[112]. Późniejsze wygrane w Grand Prix Hiszpanii[113], Francji[114], Niemiec[115], Węgier[116], Włoch[117], Singapuru[118], Rosji[119] i Japonii[120] dały mu tytuł mistrza świata, który przypieczętowany został w Meksyku, na 3 wyścigi przed końcem sezonu[121][122]. Brytyjczyk stał się wtedy 5-krotnym mistrzem świata[123] zrównując się z Juanem Manuelem Fangio, oraz ustanawiając rekord największej ilości punktów w jednym sezonie (408)[124]. W trakcie sezonu Hamilton podpisał nowy 2-letni kontrakt z Mercedesem, którego wartość szacowano na około 40 milinów funtów rocznie, co czyniło go najlepiej opłacanym kierowcą F1 w historii[125] [126].

Po raz pierwszy w historii F1 w sezonie 2018 dwóch czterokrotnych Mistrzów Świata walczyło o swój piąty triumf. Na zdjęciu Hamilton i Vettel (w stroju Ferrari).

Po dwóch poprzednich sezonach w których największym zagrożeniem dla Mercedesa i Hamiltona było Ferrari, ten rok nieoczekiwanie rozpoczął się od zdecydowanej dominacji niemieckiej drużyny. Inauguracyjna eliminacja w Australii padła łupem Valtteriego Bottasa[127], a Hamilton stanął na drugim stopniu podium. Następnie dwa wyścigi wygrał Hamilton, jednakże po Grand Prix Azerbejdżanu (które wygrał Bottas) obu kierowców Mercedesa dzielił jedynie punkt (zdobyty przez Fina w Australii za najszybsze okrążenie). Kolejne cztery wyścigi to absolutna dominacja Lewisa Hamiltona – cztery wygrane (dwukrotnie zdobył pole position) sprawiły, że od tego momentu był zdecydowanym liderem klasyfikacji generalnej kierowców. Hamilton zakończył sezon z 11. zwycięstwami (wyrównując swoje poprzednie najlepsze wyniki z 2014 i 2018 roku) i 17. miejscami na podium (wyrównując rekord wszech czasów po raz czwarty), a także na przestrzeni całego sezonu pięciokrotnie wywalczył pole position. Suma 413 punktów zdobytych przez niego w trakcie tego sezonu sprawiła że wyśrubował rekord z poprzedniego roku. Brytyjczyk zakończył zmagania jako Mistrz Świata, zdobywając swój szósty tytuł[128], z przewagą 87 punktów nad zajmującym drugie miejsce w klasyfikacji generalnej kolegą z ekipy Valtterim Bottasem[129], a Mercedes po raz kolejny pewnie zdobył Mistrzostwo Świata konstruktorów, wyprzedzając Ferrari o ponad 200 punktów.

Hamilton w bolidzie Mercedes-AMG F1 W11 EQ Performance (2020).

Lewis Hamilton zdobył siódmy tytuł mistrza świata Formuły 1[130], tym samym wyrównując rekord Michaela Schumachera, który także podczas swojej kariery jako kierowca tej serii siedmiokrotnie odnosił triumf[131]. Ze swoim zespołem zdobył Mistrzostwo Świata Konstruktorów po raz siódmy z rzędu. W skróconym sezonie ze względu na pandemię COVID-19, Brytyjczyk 11-krotnie zwyciężał, wyrównując tym samym swój najlepszy wynik w karierze. Podczas Grand Prix Portugalii pobił rekord w ilości zwycięstw w historii Formuły 1, należący wcześniej do Schumachera[132]. Było to 92 zwycięstwo Hamiltona[133]. Brytyjczyk mocno angażował się także w ruchy Black Lives Matter[134] czy End Racism. Spowodowało to, między innymi zmianę kolorystyki zespołu Mercedesa ze srebrnego na czarny[135]. Lewis zapewnił sobie tytuł wygrywając Grand Prix Turcji, tym samym po raz czwarty z rzędu kończąc sezon jako najlepszy kierowca królowej motorsportu[136]. Nad kolegą z drużyny Valtterim Bottasem osiągnął przewagę wynoszącą aż 124 punkty[137].

2021: Walka o tytuł z Verstappenem
[edytuj | edytuj kod]
Hamilton i Verstappen stoczyli wiele pojedynków na torze podczas sezonu 2021. Na zdjęciu obaj kierowcy podczas Grand Prix Stanów Zjednoczonych.

Od początku sezonu zespół Lewisa Hamiltona – Mercedes borykał się z większą liczbą problemów, niż w poprzednich latach, wskutek czego rywalizację nawiązał z nim holenderski kierowca - Max Verstappen, który jeszcze przed rozpoczęciem tegorocznych zmagań był wskazywany jako główny kandydat do walki o mistrzostwo. Już podczas otwierającego sezon Grand Prix Bahrajnu, Verstappen okazał się lepszy w kwalifikacjach, zdobywając pole postion z przewagą 0,389 sekundy nad drugim Brytyjczykiem[138]. W wyścigu lepszy okazał się Hamilton zwyciężając po raz 96 w karierze[139]. Do wyścigu o Grand Prix Emilii-Romanii to Hamilton ruszał z pierwszego miejsca, a Verstappen był dopiero trzeci, jednak sytuację Brytyjczyka utrudniał fakt, że z pierwszego rzędu ruszał z innym kierowcą Red Bulla - Sergio Pérezem. Już na początku wyścigu Verstappen wyprzedził najpierw kolegę z zespołu, a potem broniącego tytuł mistrza świata Hamiltona. Holender wypracował sobie przewagę, jednak z czasem Brytyjczyk zmniejszał stratę czasową. W połowie wyścigu Hamilton popełnił błąd, wypadając z toru i wjechał w żwir, przez co stracił kilka pozycji, jednak kolizja pomiędzy jadącymi przed nim Bottasem i Russellem sprawiła, że znalazł się na drugim miejscu, które dowiózł do mety, tracąc do Verstappena 22 sekundy[140]. Prowadzenie Brytyjczyka w klasyfikacji generalnej trwało do Grand Prix Monako, które zwyciężył Verstappen i wyprzedził Hamiltona o cztery punkty[141]. Podczas kolejnych zmagań Hamilton i Verstappen wymieniali się prowadzeniem w klasyfikacji generalnej. Ich zacięta walka doprowadziła do kilku kolizji między kierowcami na przestrzeni całego sezonu, jak chociażby groźny wypadek podczas Grand Prix Wielkiej Brytanii, kiedy zaraz po rozpoczęciu wyścigu na zakręcie Copse doszło do kontaktu obu bolidów w wyniku czego Verstappen stracił kontrolę i przy ogromnej prędkości uderzył w bandy, trafiając do szpitala[142]. Hamitlon otrzymał 10-sekundową karę, jednak to nie przeszkodziło w odniesieniu zwycięstwa przez Brytyjczyka. Do Grand Prix Abu Zabi obaj kierowcy stanęli z jednakową liczbą punktów. Kwalifikacje wygrał Verstappen, jednak w wyścigu lepiej wystartował Hamilton i prowadził przez większą jego część, jednak ze względu na samochód bezpieczeństwa, który wyjechał na cztery okrążenia przed końcem wyścigu na skutek rozbicia bolidu przez Nicholasa Latifiego, Holender zniwelował stratę czasową zbliżając się do Hamiltona oraz wymienił komplet opon na świeże[143]. Dyrektor wyścigu Michael Masi zdecydował że samochody jadące pomiędzy kierowcami walczącymi o tytuł, które były dublowane mogą wyprzedzić Safety Car, co pozwoliło Verstappenowi znaleźć się bezpośrednio za kierowcą Mercedesa[143]. Po zjechaniu samochodu bezpieczeństwa, na ostatnim okrążeniu Hamilton broniąc się na mocno zużytym komplecie ogumienia musiał ulec kierowcy Red Bulla i zakończył rywalizację na drugim miejscu, kończąc tym samym z tytułem wicemistrza świata[144]. Wyścig na torze Yas Marina wzbudził duże kontrowersje związane z decyzjami sędziowskimi podjętymi pod koniec Grand Prix[145][146].

2022-2024: Zmagania z bolidem i odejście z Mercedesa
[edytuj | edytuj kod]
Hamilton w zaciętej walce z Charlesem Leclerkiem podczas Grand Prix Wielkiej Brytanii (2022).

Od sezonu 2022, po tym jak nie przedłużono kontraktu z Vallterim Bottasem nowym kolegą Hamiltona został jego rodak - George Russell. W nadchodzącym sezonie zostały wprowadzone znaczne zmiany techniczne bolidów, które miały na celu wykorzystanie efektu przypowierzchniowego do generowania większego docisku[147]. Mercedes od początku sezonu zaczął zmagać się z większymi problemami niż konkurencja z czołówki. W głównej mierze powodem było zbyt mocne podskakiwanie bolidu, na co uwagę zwracał Hamilton[148][149]. Po dwóch sezonach bez większych sukcesów zespołu (jedyne zwycięstwo w tym czasie odniósł jego partner z zespołu w Grand Prix Brazylii)[150], Brytyjczyk w międzyczasie zdołał ustanowić parę rekordów w tym między innymi: najwięcej kolejnych sezonów z co najmniej jednym miejscem na podium, czy też najwięcej kolejnych sezonów z co najmniej jednym okrążeniem na prowadzeniu. 31 sierpnia 2023 ogłosił przedłużenie kontaktu z niemiecką ekipą na kolejne dwa sezony[151]. 7 lipca 2024 roku odniósł swoje 104 zwycięstwo w F1 na domowym torze Silverstone[152], podczas Grand Prix Wielkiej Brytanii[153]. Był to pierwszy triumf Hamiltona od 945 dni[154]. Został tym samym najstarszym kierowcą Formuły 1, który odniósł zwycięstwo w XXI wieku, a także pobił rekord Michaela Schumachera, zwyciężając 9-krotnie na jednym torze[155]. Podczas Grand Prix Węgier jako pierwszy zawodnik w historii po raz 200. stanął na podium, zajmując trzecie miejsce[156].

Od 2025: Ferrari

[edytuj | edytuj kod]

W lutym 2024 ogłosił, że od sezonu 2025 będzie reprezentował zespół Scuderia Ferrari[157]. Ta decyzja podjęta przez brytyjskiego kierowcę sprawiła, że po raz pierwszy w swojej karierze będzie ścigał się bolidem z silnikiem innym niż jednostki Mercedesa[158].

Styl jazdy

[edytuj | edytuj kod]
Hamilton zwyciężył w deszczowym Grand Prix Wielkiej Brytanii z przewagą ponad jednej minuty nad Nickiem Heidfeldem (2008 rok).

Hamilton uważany jest za jednego z najbardziej kompletnych kierowców w całej stawce[159]. Elementem na który składa się jego doskonała jazda jest preferencja do agresywnej jazdy, co sam podkreślał[160] [161]. Wielu ekspertów zauważa, że posiada on naturalną zdolność do rozpoznania granicy bolidu którym się ściga. Jeden z dziennikarzy piszący artykuły dla oficjalnej strony Formuły 1 - Mark Hughes opisał Lewisa i jego jazdę na torze w sposób: „Niezwykle ostro hamuje, ale ma fantastyczną zdolność dopasowywania szybkości ubywania siły docisku poprzez modulację ciśnienia, w taki sposób że bolid nie traci przyczepności, ale też nie powoduje to blokowania kół co jest niezwykle rzadkie[162].”

Hamilton był również chwalony za umiejętność szybkiego dostosowywania się do zmian w ustawieniach samochodu oraz zmieniających się warunków na torze. Przez całą swoją karierę zazwyczaj zużywał mniej paliwa niż jego koledzy z drużyny, dzięki swojej zdolności do utrzymywania ciągłej prędkości w zakrętach pomimo niestabilności samochodu[163]. Pedro de la Rosa, były kierowca testowy McLarena, który był w tamtym okresie w jednej drużynie z Hamiltonem i Alonso, ocenił ten duet kierowców jako najlepszy kiedykolwiek widział, i z którymi miał okazję współpracować[164][165].

Hamiltona wielokrotnie doceniano za powtarzalność i konsekwentność, zwłaszcza podczas okresu jazdy w Mercedesie. W latach 2016–2018 ukończył kolejno 33 wyścigi nie wypadając w tym czasie z punktowanej dziesiątki, a trwająca passa zakończyła się dopiero w wyniku problemów z silnikiem w jego bolidzie, nie będącym winą kierowcy[166].

Uznawany jest również za jednego z najlepszych kierowców podczas deszczowej pogody, umiejącym wykorzystać maksymalne osiągi bolidu w niekorzystnych warunkach panujących na torze[167].

Na styl jazdy Lewisa Hamiltona duży wpływ miał jego idol z dzieciństwa Ayrton Senna, na którym starał się wzorować[168].

Kaski

[edytuj | edytuj kod]
Kask noszony przez Lewisa Hamiltona w 2007 roku.

Już od najmłodszych lat kask Hamiltona podczas jazdy w kartingu był malowany głównie na żółto i niebiesko, z zielonymi i czerwonymi pasami. W późniejszym czasie pasy powędrowały na przód, aby zrobić przestrzeń na logo i reklamy[169]. Hamilton w początkowych etapach swojej kariery w Formule 1 stosował głównie żółty kolor, ale w 2014 roku zdecydował się na zmianę, wówczas biały kolor stał się dominującym. W 2017 roku wybrał wzór swojego kasku spośród propozycji fanów[170], a zwycięski projekt wykorzystywał biało-żółte barwy z czerwonymi i pomarańczowymi detalami oraz dodanie trzech gwiazdek, po jednej dla każdego z trzech mistrzostw Formuły 1 Hamiltona które zdobył w tamtym okresie[171]. Na następne sezony kierowca kontynuował dodawanie kolejnych gwiazdek na swój kask, wygrywając następne tytuły Mistrza Świata.

Hamilton nosił specjalnie zaprojektowane, wyjątkowe kaski przez kilka weekendów w swojej karierze. Podczas Grand Prix Malezji w 2015 roku przywiózł nowo zaprojektowany wzór w kolorze niebiesko-zielonym, który nawiązywał do jednego ze sponsorów zespołu Petronas, ale FIA ​​uniemożliwiła jego założenie podczas całego weekendu[172]. Po zdobyciu czwartego tytułu w 2017 roku, przystąpił do Grand Prix Abu Zabi w złotym kasku z czterema gwiazdami zdobiącymi jego górę, oraz napisem World Champion (Mistrz Świata)[173]. Taki sam złoty kask założył podczas Grand Prix Abu Zabi[174], rok później po zdobyciu piątego tytułu mistrza świata, do czego nawiązał pięcioma gwiazdkami po obu stronach kasku, i uczynił to ponownie w Grand Prix Abu Zabi w 2019 roku, tym razem dodając jeszcze jedną gwiazdkę za zdobycie szóstego tytułu Mistrza Świata.

Projekt z 2017 roku.

Brytyjczyk w swojej karierze używał również jednorazowych projektów, aby oddać hołd wpływowym postaciom, głównie związanymi z Formułą 1. Podczas Grand Prix Brazylii w 2011 roku założył specjalny kask na cześć Ayrtona Senny, który został wystawiony na aukcji po wyścigu na rzecz Fundacji zmarłego brazylijskiego kierowcy. Podczas Grand Prix Monako w 2019 roku Hamilton, podobnie jak Sebastian Vettel, używał specjalnego kasku na cześć Nikego Laudy, zmarłego na początku tego samego tygodnia. Był pomalowany w czerwono-białe kolory, a imię i nazwisko austriackiego zawodnika znajdowało się z tyłu. Lewis ponownie założył specjalnie pomalowany kask, upamiętniający Sennę w wyścigu o Grand Prix Brazylii w 2019 roku.

Na rok 2020 zmienił całkowicie projekt kasku, wykorzystując czerń jako kolor bazowy z fioletowymi detalami, na poparcie ruchu Black Lives Matter[175][176]. Przez następny rok kontynuował jazdę na torze w tym samym projekcie. Hamilton na wyraz poparcia dla osób LGBTQ+ używał tęczowego kasku w ramach Grand Prix Kataru[177], Grand Prix Arabii Saudyjskiej[178] i Grand Prix Abu Zabi w 2021 roku[179].

Rywalizacja na torze

[edytuj | edytuj kod]

Fernando Alonso (2007)

[edytuj | edytuj kod]

Debiutancki sezon Hamiltona upłynął pod znakiem współpracy z dwukrotnym mistrzem świata i obrońcą tytułu - Fernando Alonso. W chwili, gdy byli partnerami zespołowymi, między obydwoma kierowcami, a zespołem McLarena narastał konflikt w wyniku kilku incydentów[180]. Pierwsze tego typu zdarzenia pojawiły się, gdy Hamilton zajął drugie miejsce za Alonso podczas Grand Prix Monako w 2007 roku. Brytyjczyk odniósł się do całej sytuacji po wyścigu, sugerując że nie pozwolono mu na wyprzedzenie Hiszpana, aby ten mógł odnieść zwycięstwo. FIA wszczęła dochodzenie czy McLaren faktycznie złamał przepisy, egzekwując polecenia zespołu. Drużyna zaprzeczyła jako by faworyzowała Hiszpana, a FIA następnie oczyściła zespół z wszelkich zarzutów.

Hamilton (z prawej) i Alonso (z lewej) podczas Grand Prix Kanady (2007).

Kolejny zgrzyt pomiędzy tą dwójką miał miejsce w Grand Prix Węgier, gdzie podczas ostatniej sesji kwalifikacyjnej Hamilton wyjechał na tor przed Alonso i zignorował prośbę zespołu o przepuszczenie Hiszpana[181][182]. Na ostatnim szybkim okrążeniu, które miał rozpocząć Hamilton, nagle w boksach Alonso zgasił silnik, w związku z czym zablokował swojego partnera[181][182], a ten nie był w stanie uzyskać ostatniego czasu okrążenia przed końcem sesji[181][180]. Alonso został ukarany cofnięciem o pięć pozycji na starcie, tracąc pole position, które powędrowało do Lewisa, a McLarenowi odjęto punkty za niedzielny wyścig w klasyfikacji Mistrzostw Świata Konstruktorów[182][183]. Hamilton po całym zajściu powiedział, że uważa karę za „całkiem łagodną" i żałuje jedynie utraty punktów. Pojawiły się informacje o tym, że Hamilton miał używać przez radio niestosownych słów wobec szefa zespołu Rona Dennisa po zaistniałym incydencie, jednakże McLaren wydał później oświadczenie w imieniu Hamiltona, w którym zaprzeczył o użyciu jakichkolwiek wulgaryzmów przez kierowcę.

Hamilton (z prawej), Alonso (z lewej), oraz zwycięzca wyścigu Kimi Räikkönen (w środku) na podium

W wyniku wydarzeń z sezonu 2007, relacje między Hamiltonem i Alonso bardzo się pogorszyły, a przez krótki okres obydwaj kierowcy nie rozmawiali ze sobą. Spekulowano wówczas że Hamilton może przenieść się do Ferrari, które zaczęło wyrażać zainteresowanie Brytyjczykiem[184]. Rywalizacja między nimi doprowadziła do wielu pogłosek o tym, że któryś z nich opuści szeregi McLarena pod koniec sezonu. Ostatecznie plotki te znalazły swoje potwierdzenie, w wyniku czego Alonso i McLaren rozwiązali kontrakt za obopólną zgodą w listopadzie tego roku. W kolejnych latach, kiedy nie rywalizowali już w jednej drużynie napięcia między tym duetem osłabły, a wzajemny szacunek obydwu zawodników wobec siebie wzrósł[185]. Alonso po latach często chwalił Hamiltona, jak chociażby w 2017 roku mówiąc: „Lewis był w stanie wygrać dominującym samochodem, dobrym samochodem, jak w 2010 lub 2012 roku, ale także słabymi bolidami, jak te w 2009 i 2011 roku. Nie wszyscy mistrzowie mogą się tym pochwalić”[186]. Hiszpan później opisał Hamiltona jako jednego z pięciu najlepszych kierowców wszech czasów[187]. Podczas okrążenia zjazdowego po ostatnim wyścigu Alonso w Formule 1 w 2018 roku, Hamilton dołączył do Sebastiana Vettela i wspólnie z Niemcem oddał hołd "Nando"[188]. Cała trójka jadąc obok siebie na prostym odcinku toru wykonywała tak zwane: bączki[188].

W okresie gdy byli kolegami z zespołu, Hamilton i Alonso wygrali 8 z 17 wyścigów na przestrzeni jednego sezonu. Hamilton odniósł cztery zwycięstwa, dwunastokrotnie stając na podium, a także dziesięciokrotnie wygrywał w kwalifikacjach z Hiszpanem. Alonso odniósł tyle samo zwycięstw, a także mieli jednakową liczbę miejsc na podium, lecz tylko siedmiokrotnie okazywał się lepszy w kwalifikacjach. Na koniec sezonu obydwaj mieli na swoim koncie po 109 punktów, jednak to Hamilton został wicemistrzem, mając na koncie więcej drugich miejsc[33].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Wyniki

[edytuj | edytuj kod]

GP2

[edytuj | edytuj kod]
Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2006 ART Grand Prix Hiszpania
VAL 		Hiszpania
VAL 		San Marino
SMR 		San Marino
SMR 		Niemcy
NÜR 		Niemcy
NÜR 		Hiszpania
ESP 		Hiszpania
ESP 		Monako
MON 		Wielka Brytania
GBR 		Wielka Brytania
GBR 		Francja
FRA 		Francja
FRA 		Niemcy
HOC 		Niemcy
HOC 		Węgry
HUN 		Węgry
HUN 		Turcja
TUR 		Turcja
TUR 		Włochy
ITA 		Włochy
ITA 		114 1
2 6 DK 10 1 1 2 4 1 1 1 19 5 2 3 10 2 2 2 3 2

Formuła 1

[edytuj | edytuj kod]
Rok Zespół Samochód Silnik Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2007
[189] 		Vodafone McLaren Mercedes McLaren MP4-22 Mercedes-AMG FO 108T Australia Malezja Bahrajn Hiszpania Monako Kanada Stany Zjednoczone Francja Wielka Brytania Unia Europejska Węgry Turcja Włochy Belgia Japonia Brazylia 109 2
3 2 2 2 2 1 1 3 3 9 1 5 2 4 1 NU 7
2008
[190] 		Vodafone McLaren Mercedes McLaren MP4-23 Mercedes-AMG FO 108V Australia Malezja Bahrajn Hiszpania Turcja Monako Kanada Francja Wielka Brytania Niemcy Węgry Unia Europejska Belgia Włochy Singapur Japonia Brazylia 98 1
1 5 13 3 2 1 NU 10 1 1 5 2 3 7 3 12 1 5
2009
[191] 		Vodafone McLaren Mercedes McLaren MP4-24 Mercedes-AMG FO 108W Australia Malezja‡ Bahrajn Hiszpania Monako Turcja Wielka Brytania Niemcy Węgry Unia Europejska Belgia Włochy Singapur Japonia Brazylia 49 5
DK 7 6 4 9 12 13 16 18 1 2 NU 12 1 3 3 NU
2010
[192] 		Vodafone McLaren Mercedes McLaren MP4-25 Mercedes-AMG FO 108X Bahrajn Australia Malezja Hiszpania Monako Turcja Kanada Unia Europejska Wielka Brytania Niemcy Węgry Belgia Włochy Singapur Japonia Korea Południowa Brazylia 240 4
3 6 6 2 14 5 1 1 2 2 4 NU 1 NU NU 5 2 4 2
2011
[193] 		Vodafone McLaren Mercedes McLaren MP4-26 Mercedes-AMG FO 108Y Australia Malezja Turcja Hiszpania Monako Kanada Unia Europejska Wielka Brytania Niemcy Węgry Belgia Włochy Singapur Japonia Korea Południowa Indie Brazylia 227 5
2 8 1 4 2 6 NU 4 4 1 4 NU 4 5 5 2 7 1 NU
2012
[194] 		Vodafone McLaren Mercedes McLaren MP4-27 Mercedes-AMG FO 108Z Australia Malezja Bahrajn Hiszpania Monako Kanada Unia Europejska Wielka Brytania Niemcy Węgry Belgia Włochy Singapur Japonia Korea Południowa Indie Stany Zjednoczone Brazylia 190 4
3 3 3 8 8 5 1 19 8 NU 1 NU 1 NU 5 10 4 NU 1 NU
2013
[195] 		Mercedes AMG Petronas F1 Team Mercedes F1 W04 Mercedes-AMG FO 108F Australia Malezja Bahrajn Hiszpania Monako Kanada Wielka Brytania Niemcy Węgry Belgia Włochy Singapur Korea Południowa Japonia Indie Stany Zjednoczone Brazylia 189 4
5 3 3 5 12 4 3 4 5 1 3 9 5 5 NU 6 7 4 9
2014
[196] 		Mercedes AMG Petronas F1 Team Mercedes F1 W05 Hybrid Mercedes-AMG PU106A Hybrid Australia Malezja Bahrajn Hiszpania Monako Kanada Austria Wielka Brytania Niemcy Węgry Belgia Włochy Singapur Japonia Rosja Stany Zjednoczone Brazylia 384 1
NU 1 1 1 1 2 NU 2 1 3 3 NU 1 1 1 1 1 2 1
2015
[197] 		Mercedes AMG Petronas F1 Team Mercedes F1 W06 Hybrid Mercedes-AMG PU106B Hybrid Australia Malezja Bahrajn Hiszpania Monako Kanada Austria Wielka Brytania Węgry Belgia Włochy Singapur Japonia Rosja Stany Zjednoczone Meksyk Brazylia 381 1
1 2 1 1 2 3 1 2 1 6 1 1 NU 1 1 1 2 2 2
2016
[198] 		Mercedes AMG Petronas F1 Team Mercedes F1 W07 Hybrid Mercedes-AMG PU106C Hybrid Australia Bahrajn Rosja Hiszpania Monako Kanada Unia Europejska Austria Wielka Brytania Węgry Niemcy Belgia Włochy Singapur Malezja Japonia Stany Zjednoczone Meksyk Brazylia 380 2
2 3 7 2 NU 1 1 5 1 1 1 1 3 2 3 NU 3 1 1 1 1
2017
[199] 		Mercedes AMG Petronas Motorsport Mercedes AMG F1 W08 EQ Power+ Mercedes-AMG M08 EQ Power+ Australia Bahrajn Rosja Hiszpania Monako Kanada Azerbejdżan Austria Wielka Brytania Węgry Belgia Włochy Singapur Malezja Japonia Stany Zjednoczone Meksyk Brazylia 363 1
2 1 2 4 1 7 1 5 4 1 4 1 1 1 2 1 1 9 4 2
2018
[200] 		Mercedes AMG Petronas Motorsport Mercedes AMG F1 W09 EQ Power+ Mercedes-AMG M09 EQ Power+ Australia Bahrajn Azerbejdżan Hiszpania Monako Kanada Francja Austria Wielka Brytania Niemcy Węgry Belgia Włochy Singapur Rosja Japonia Stany Zjednoczone Meksyk Brazylia 408 1
2 3 4 1 1 3 5 1 NU 2 1 1 2 1 1 1 1 3 4 1 1
2019
[201] 		Mercedes AMG Petronas Motorsport Mercedes AMG F1 W10 EQ Power+ Mercedes-AMG M10 EQ Power+ Australia Bahrajn Azerbejdżan Hiszpania Monako Kanada Francja Austria Wielka Brytania Niemcy Węgry Belgia Włochy Singapur Rosja Japonia Meksyk Stany Zjednoczone Brazylia 413 1
2 1 1 2 1 1 1 1 5 1 9 1 2 3 4 1 3 1 2 7 1
2020
[202] 		Mercedes-AMG Petronas F1 Team Mercedes-AMG F1 W11 EQ Performance Mercedes-AMG F1 M11 Austria Węgry Wielka Brytania Wielka Brytania Hiszpania Belgia Włochy Toskania Rosja Niemcy Portugalia Emilia-Romania Turcja Bahrajn Bahrajn 347 1
4 1 1 1 2 1 1 7 1 3 1 1 1 1 1 – 3
2021
[203] 		Mercedes-AMG Petronas F1 Team Mercedes-AMG F1 W12 E Performance Mercedes-AMG F1 M12 Bahrajn Emilia-Romania Portugalia Hiszpania Monako Azerbejdżan Francja Austria Wielka Brytania Węgry Belgia‡ Holandia Włochy Rosja Turcja Stany Zjednoczone Meksyk Katar Arabia Saudyjska 387,5 2
1 2 1 1 7 15 2 2 4 12 2 3 2 NU 1 5 2 2 1 1 1 2
2022
[204] 		Mercedes-AMG Petronas Formula One Team Mercedes-AMG F1 W13 E Performance Mercedes-AMG F1 M13 Bahrajn Arabia Saudyjska Australia Emilia-Romania Stany Zjednoczone Hiszpania Monako Azerbejdżan Kanada Wielka Brytania Austria Francja Węgry Belgia Holandia Włochy Singapur Japonia Stany Zjednoczone Meksyk 240 6
3 10 4 13 6 5 8 4 3 3 38 2 2 NU 4 5 9 5 2 2 23 18†
2023
[205] 		Mercedes-AMG Petronas Formula One Team Mercedes-AMG F1 W14 E Performance Mercedes M14 E Performance 1.6 V6 t Bahrajn Arabia Saudyjska Australia Azerbejdżan Stany Zjednoczone Monako Hiszpania Kanada Austria Wielka Brytania Węgry Belgia Holandia Włochy Singapur Japonia Katar Stany Zjednoczone Meksyk Stany Zjednoczone 234 3
5 5 2 67 6 4 2 3 8 3 4 47 6 6 3 5 NU5 DK2 2 87 7 9
2024 Mercedes-AMG Petronas Formula One Team Mercedes-AMG F1 W15 E Perfomance Mercedes M15 E Performance Bahrajn Arabia Saudyjska Australia Japonia Stany Zjednoczone Włochy Monako Kanada Hiszpania Austria Wielka Brytania Węgry Belgia Holandia Włochy Azerbejdżan Singapur Stany Zjednoczone Meksyk Stany Zjednoczone Katar 174* 6*
7 9 NU 9 92 6 6 7 4 3 46 1 3 1 8 5 9 6

‡ – Przyznano połowę punktów, gdyż zostało przejechane mniej niż 75% wyścigu.

Podsumowanie

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Seria Zespół Starty P1 PP NO Podia Punkty Pozycja
2001 Brytyjska Formuła Renault Manor Motorsport 4 0 0 0 0 48 7
2002 Brytyjska Formuła Renault Manor Motorsport 13 3 3 5 7 274 3
Europejski Puchar Formuły Renault 2000 4 1 1 2 3 92 5
2003 Brytyjska Formuła Renault Manor Motorsport 15 10 11 9 13 419 1
Brytyjska Formuła 3 2 0 0 0 0 0 NS
Formuła Renault 2000 Masters 2 0 0 0 1 24 12
Północnoeuropejski Puchar Formuły Renault 2.0 2 0 0 0 0 25 27
Korea Super Prix 1 0 1 0 0 n.d. NS
Grand Prix Makau 1 0 0 0 0 n.d. NS
2004 Formuła 3 Euro Series Manor Motorsport 20 1 1 2 5 69 5
Bahrain Super Prix 1 1 0 0 1 n.d. 1
Grand Prix Makau 1 0 1 0 0 n.d. 14
Masters of Formula 3 1 0 0 0 0 n.d. 7
2005 Formuła 3 Euro Series ASM Formule 3 20 15 13 10 17 172 1
Masters of Formula 3 1 1 1 1 1 n.d. 1
2006 Seria GP2 ART Grand Prix 21 5 1 7 14 114 1
2007 Formuła 1 Vodafone McLaren Mercedes 17 4 6 2 12 109 2
2008 Formuła 1 Vodafone McLaren Mercedes 18 5 7 1 10 98 1
2009 Formuła 1 Vodafone McLaren Mercedes 17 2 4 0 5 49 5
2010 Formuła 1 Vodafone McLaren Mercedes 19 3 1 5 9 240 4
2011 Formuła 1 Vodafone McLaren Mercedes 19 3 1 3 6 227 5
2012 Formuła 1 Vodafone McLaren Mercedes 20 4 7 1 7 190 4
2013 Formuła 1 Mercedes AMG Petronas F1 Team 19 1 5 1 5 189 4
2014 Formuła 1 Mercedes AMG Petronas F1 Team 19 11 7 7 16 384 1
2015 Formuła 1 Mercedes AMG Petronas F1 Team 19 10 11 8 17 381 1
2016 Formuła 1 Mercedes AMG Petronas F1 Team 21 10 12 3 17 380 2
2017 Formuła 1 Mercedes AMG Petronas Motorsport 20 9 11 7 13 363 1
2018 Formuła 1 Mercedes AMG Petronas Motorsport 21 11 11 3 17 408 1
2019 Formuła 1 Mercedes AMG Petronas Motorsport 21 11 5 6 17 413 1
2020 Formuła 1 Mercedes AMG Petronas F1 Team 16 11 10 6 14 347 1
2021 Formuła 1 Mercedes AMG Petronas F1 Team 22 8 5 6 17 387,5 2
2022 Formuła 1 Mercedes-AMG Petronas Formula One Team 22 0 0 2 9 240 6
2023 Formuła 1 Mercedes-AMG Petronas Formula One Team 22 0 0 3 6 234 3
2024 Formuła 1 Mercedes-AMG Petronas Formula One Team 18 2 0 2 0 174 6*

Rekordy[206]

[edytuj | edytuj kod]

Lewis Hamilton jest posiadaczem następujących rekordów w Formule 1:

Rekord Liczba
Najwięcej tytułów mistrzowskich 7 (2008, 2014, 2015, 2017, 2018, 2019, 2020)
Najwięcej zwycięstw 105
Najwięcej podiów 200
Najwięcej Pole Position 104
Liczba zwycięstw po starcie z Pole Position 61
Liczba wyścigów w roli lidera przynajmniej na jednym okrążeniu 156
Największa liczba rekordów toru 14
Najwięcej zwycięstw z jednym zespołem 83 (Mercedes AMG Petronas F1 Team)
Najwięcej wyścigów ukończonych w punktach 249
Liczba wyścigów z prowadzeniem od startu do mety 22
Najwięcej zwycięstw na różnych torach 31
Najwięcej zwycięstw na jednym torze 9 (Silverstone)
Najwięcej Pole Position na jednym torze 9 (Grand Prix Węgier Formuły 1)
Najwięcej zwycięskich lat 15 (2007–2021)
Najwięcej zwycięskich lat z rzędu 15 (2007–2021)
Najwięcej drugich miejsc 49
Najwięcej podiów 195
Najwięcej wyścigów ukończonych w punktach 279
Najwięcej startów z pierwszego rzędu 175
Najwięcej wyścigów na prowadzeniu 184

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Hamilton jest katolikiem[207]. Podkreśla że kieruje się wiarą i regularnie się modli[208]. Twierdzi że podczas wyścigów Formuły 1 spoczywa na nim "Ręka Boga"[209]. W 2015 roku Hamilton zajął 15. miejsce na liście najlepiej zarabiających sportowców dwutygodnika Forbes[210]. Od 2017 roku jest weganinem[211]. Cierpi na depresję[212][213].

W grudniu 2020 roku ogłoszono, że otrzyma on tytuł szlachecki z rąk królowej Wielkiej Brytanii Elżbiety II[214][215][216][217] Ceremonię pasowania w imieniu królowej przeprowadził w grudniu 2021 książę Karol[218].

Od listopada 2007 do lutego 2015, Hamilton był w związku z Nicole Scherzinger, wokalistką amerykańskiej grupy Pussycat Dolls[219].

W czerwcu 2022 otrzymał honorowe obywatelstwo Brazylii[220].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Kariera muzyczna

[edytuj | edytuj kod]

Brytyjczyk poza sportem również prężnie rozwija swoją karierę muzyczną jako raper pod pseudonimem XNDA. Od 10 lat pisze piosenki do tzw. „szuflady”, ale nie tylko. Siedmiokrotny mistrz świata Formuły 1 w 2018 dograł się do piosenki Christiny Aguilery „Pipe” z jej albumu pod tytułem „Liberation”[222].

Majątek i biznes

[edytuj | edytuj kod]

Brytyjski kierowca współpracuje z takimi markami jak: producent odzieży - Puma, oraz Tommy Hilfiger, czy producent napojów energetycznych - Monster Energy[223]. "Business Insider" umieścił Hamiltona na 17. miejscu na liście najlepiej zarabiających sportowców na świecie[224][223]. Jego majątek szacuje się na kwotę ok. 285 mln dolarów (ponad miliard złotych)[223]. We wrześniu 2019 roku otworzył wegańską sieć restauracji Neat Burger[223], która początkowo znajdowała się tylko w Londynie. Założył organizację charytatywną pod nazwą "Mission 44"[225][223], która zajmuje się pomocą ludziom z Wielkiej Brytanii, pochodzącym z biednych rodzin, a sam kierowca regularnie wpłaca pieniądze dla potrzebujących[226]. Organizacja ta została oficjalnie wsparta przez Formułę 1. W 2022 roku stał się współwłaścicielem drużyny futbolu amerykańskiego - Denver Broncos[223].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Hamilton MBE a 'massive honour'. bbc.co.uk, 2008-12-31. [dostęp 2023-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-21)]. (ang.).
  2. ↑ David Coulthard: Lewis Hamilton has proved himself to be the best F1 driver of his generation. The Telegraph, 26.10.2015. (ang.).
  3. ↑ Matt Maltby: Hamilton x5: The stats that prove his greatness. F1 (oficjalna strona), 01.11.2018. (ang.).
  4. ↑ Krzysztof Gaweł: Niebywały wyczyn mistrza świata Formuły 1. Setne zwycięstwo i miejsce w historii. natemat.pl, 8 maja 2021. (pol.).
  5. ↑ Łukasz Kuczera: Lewis Hamilton chce różnorodności w F1. Jeden zespół blokuje jego inicjatywę. WP Sportowe Fakty, 21.07.2022. (pol.).
  6. ↑ Łukasz Kuczera: F1. Lewis Hamilton na liście magazynu "Time". Brytyjczyk wśród stu najbardziej wpływowych ludzi na świecie. WP Sportowe Fakty, 23.09.2020. (pol.).
  7. ↑ Bubba Wallace: The 100 Most Influential People of 2020 Lewis Hamilton. Time, 22.09.2020. (ang.).
  8. ↑ Rafał Majchrzak: Formuła 1. "Arise, sir Lewis Hamilton!" Siedmiokrotny mistrz świata idzie w ślady dawnych mistrzów. TVP Sport, 15 grudzień 2021. (pol.).
  9. ↑ LEWIS HAMILTON Podiums. statsf1.com. [dostęp 2023-04-02]. (ang.).
  10. ↑ a b c d e f g h Krzysztof Mrozewicz: Hamilton Lewis. polityka.pl. [dostęp 9 styczeń 2009]. (pol.).
  11. ↑ a b All About Lewis Hamilton’s Parents, Anthony Hamilton and Carmen Larbalestier. People, 9 lipiec 2024. [dostęp 9 lipiec 2024]. (ang.).
  12. ↑ Łukasz Kuczera: Niepełnosprawny brat Hamiltona w bolidzie. Brytyjczyk wdzięczny Mercedesowi. WP Sportowe Fakty, 15.12.2022. (pol.).
  13. ↑ Katarzyna Łapczyńska: Bolesne dzieciństwo Lewisa Hamiltona. W taki sposób był prześladowany. WP Sportowe Fakty. (pol.).
  14. ↑ Mateusz Wysokiński: Lewis Hamilton miał straszne dzieciństwo. Miał być prześladowany, znęcali się nad nim nawet nauczyciele. Sport.se, 11.08.2022. (pol.).
  15. ↑ Łukasz Kuczera: Zmywał naczynia, by opłacić karierę syna. Ojciec Hamiltona niczego nie żałuje. WP Sportowe Fakty, 29.02.2024. (pol.).
  16. ↑ Łukasz Czechowski: Ojciec nie jest już menadżerem Lewisa Hamilton. WP Sportowe Fakty, 03.03.2010. [dostęp 03.03.2010]. (pol.).
  17. ↑ James Callow: Lewis Hamilton signs with Simon Fuller's XIX Entertainment. The Guardian. [dostęp 14 marzec 2011]. (ang.).
  18. ↑ Lewis Hamilton fact file. =BBC - Southern Counties. [dostęp 24.09.2014]. (ang.).
  19. ↑ a b Charlie Reynolds: The Stevenage school where F1's Lewis Hamilton and Aston Villa's Ashley Young played football together. Hertfordshire Mercury. [dostęp 2 styczeń 2023]. (ang.).
  20. ↑ Patrick Nathanson: Lewis Hamilton: I could have been a footballer. The Telegraph. [dostęp 29 październik 2007]. (ang.).
  21. ↑ Schumacher Tips Hamilton for Future Glory. Atlas F1, 28 październik 2001. [dostęp 24 październik 2007]. (ang.).
  22. ↑ a b c d e f Krzysztof Jankowski: Lewis Hamilton – wielki junior McLarena. Moto High, 23 maja 2022. (pol.).
  23. ↑ Hamilton gets 2007 McLaren drive. BBC Sport, 24 listopad 2006. (ang.).
  24. ↑ a b Mariusz Karolak: Watson: Hamilton będzie pierwszym czarnoskórym mistrzem F1. f1wm.pl, 25.04.2007. (pol.).
  25. ↑ Pierwszy czarnoskóry kierowca w F1. rmf24.pl, 15 marzec 2007. (pol.).
  26. ↑ Mark Hughes: The incredible tale of McLaren and Mercedes’ F1 split. The Race, 18.09.2021. [dostęp 18.09.2021]. (ang.).
  27. ↑ GP Australii 2007: triumf Raikkonena (wyniki wyścigu w Melbourne). Auto Świat, 17.03.2007. [dostęp 17.03.2007]. (pol.).
  28. ↑ Grand Prix Kanady 2007: pierwsze zwycięstwo Lewisa Hamiltona. Auto Świat, 10 czerwiec 2007. (pol.).
  29. ↑ Grand Prix USA 2007: w Indianapolis McLareny przed Ferrari. Auto Świat, 15 czerwiec 2007. (pol.).
  30. ↑ Lesław Sagan: Grand Prix Węgier 2007: Wygrał Hamilton. Kubica piąty.. Auto Świat, 5 sierpnia 2007. [dostęp 5 sierpnia 2007]. (pol.).
  31. ↑ Andrzej Karaczun: Grand Prix Japonii 2007: Hamilton zwycięża w deszczu, Kubica siódmy. Auto Świat, 29 września 2007. [dostęp 29 września 2007]. (pol.).
  32. ↑ F1 - Grand Prix Chin 2007 - rezultat kwalifikacji. (pol.).
  33. ↑ a b F1 - Sezon 2007 - klasyfikacje generalne. f1wm.pl. (pol.).
  34. ↑ FIA wznawia śledztwo w sprawie szpiegostwa [online], www.f1.v10.pl [dostęp 2017-11-21] (pol.).
  35. ↑ Marek Roczniak: McLaren potwierdził zawarcie kontraktu z Kovalainenem. Wyprzedź mnie! f1wm.pl, 14 grudnia 2007.
  36. ↑ McLaren potwierdza odejście Alonso. Wyprzedź mnie! f1wm.pl, 2 listopada 2007 r..
  37. ↑ Andreas Towara: Historia konfliktu Alonso-Hamilton w zespole McLaren. Na Czterech Kołach, 19.01.2023 data dostępu=19.01.2023. (pol.).
  38. ↑ Alonso odchodzi z McLarena. F1 Dziel Pasję, 2007-11-02. [dostęp 2007-11-02]. (pol.).
  39. ↑ W: Hamilton i Kovalainen o nowym bolidzie McLarena. f1wm.pl, 2008-01-07. [dostęp 2011-12-11]. (pol.).
  40. ↑ Marek Roczniak: Testy na torze Jerez dzień 1: Debiut MP4-23. f1wm.pl, 2008-01-09. [dostęp 2011-12-11]. (pol.).
  41. ↑ ING Australian Grand Prix 2008 – Rezultat wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2011-12-11]. (pol.).
  42. ↑ ING Australian Grand Prix 2008 – Wypowiedzi po wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2011-12-11]. (pol.).
  43. ↑ Grand Prix Malezji 2008: Życiowy sukces Roberta Kubicy. Auto Świat, 23 marzec 2008. [dostęp 23 marzec 2008]. (pol.).
  44. ↑ GP Bahrajnu - Sezon 2008. parfer.me. (pol.).
  45. ↑ Łukasz Czechowski: Hamilton: Przepraszam mój zespół. WP Sportowe Fakty, 21.06.2008. [dostęp 21.06.2008]. (pol.).
  46. ↑ Grand Prix Wielkiej Brytanii 2008: radość Hamiltona, smutek Kubicy. Auto Świat, 6 lipiec 2008. [dostęp 6 lipiec 2008]. (pol.).
  47. ↑ Grand Prix Niemiec 2008: Hamilton najlepszy!. Auto Świat, 20 lipiec 2008. [dostęp 20 lipiec 2008]. (pol.).
  48. ↑ Grand Prix Belgii 2008: apelacja Hamiltona odrzucona. Auto Świat, 23.09.2008. [dostęp 23.09.2008]. (pol.).
  49. ↑ Jak FIA pozbawiła Hamiltona zwycięstwa w GP Belgii 2008. 26.08.2022. [dostęp 26.08.2022]. (pol.).
  50. ↑ Formuła 1: Lewis Hamilton zdobył tytuł mistrza świata. GazetaPrawna.pl, 2 listopada 2008. [dostęp 2 listopada 2008]. (pol.).
  51. ↑ Grand Prix Brazylii 2008: Hamilton najmłodszym mistrzem świata!. Auto Świat, 02.11.2008. [dostęp 02.11.2008]. (pol.).
  52. ↑ Grand Prix Brazylii 2008: dramatyczna końcówka - Massa wygrał, Hamilton mistrzem. Auto Świat, 02.11.2008. [dostęp 02.11.2008]. (pol.).
  53. ↑ Grand Prix Abu Dhabi 2010: Vettel najmłodszym mistrzem świata, Kubica 5.. Auto Świat, 14.11.2020. [dostęp 14.11.2010]. (pol.).
  54. ↑ Marek Roczniak: Decyzje podjęte przez FIA na sezon 2009. Wyprzedź mnie! f1wm.pl, 12 grudnia 2008.
  55. ↑ 2009 F1 Season technical preview. racecar-engineering.com, 2009-02-24. [dostęp 2011-12-11]. (ang.).
  56. ↑ Przemysław Kempiński: Hamilton zdyskwalifikowany z GP Australii. F1 Dziel Pasję, 2009-04-02. (pol.).
  57. ↑ Lesław Sagan: Grand Prix Wielkiej Brytanii 2009: Vettel triumfuje, Kubica 13.. Auto Świat, 20 czerwiec 2009. (pol.).
  58. ↑ Lesław Sagan: Grand Prix Węgier 2009: król Hamilton, Kubica 13.. Auto Świat, 25 lipiec 2009. (pol.).
  59. ↑ F1 - Grand Prix Niemiec 2009. f1wm.pl, 2009-12-07. (pol.).
  60. ↑ Robert Chruściński: Hamilton wygrał GP Singapuru! Kubica ósmy. WP Sportowe Fakty, 27.09.2009. [dostęp 27.09.2009]. (pol.).
  61. ↑ F1 - Grand Prix Belgii 2009 - rezultat wyścigu. f1wm.pl, 30 sierpnia 2009. (pol.).
  62. ↑ Sezon 2009 > Klasyfikacje generalne. f1wm.pl. [dostęp 2011-12-11]. (pol.).
  63. ↑ Łukasz Goduła: Button kierowcą McLarena w sezonie 2010. f1wm.pl, 2009-11-18. [dostęp 2011-12-11]. (pol.).
  64. ↑ Andrzej Karaczun: Grand Prix Bahrajnu 2010: znakomite Ferrari - zwycięstwo Alonso, Kubica bez punktów. Auto Świat, 14 marzec 2010. [dostęp 14 marzec 2010]. (pol.).
  65. ↑ Marek Roczniak, Konrad Hazi: GP Australii: opis wyścigu. f1wm.pl, 28.03.2010. (pol.).
  66. ↑ a b Marek Roczniak: F1 - Grand Prix Turcji 2010 - opis wyścigu. f1wm.pl, 30.05.2010. (pol.).
  67. ↑ F1 - Sezon 2010 - klasyfikacje generalne. f1wm.pl. (pol.).
  68. ↑ Hamilton przerwał serię Vettela w Grand Prix Chin 2011. Auto Świat, 17 kwietnia 2011. [dostęp 17 kwietnia 2011]. (pol.).
  69. ↑ Grand Prix Monaco 2011: Vettel przed Alonso i Buttonem. Auto Świat, 29 maja 2011. [dostęp 29 maja 2011]. (pol.).
  70. ↑ Robert Rybicki: Deszcz reżyserem Grand Prix Kanady 2011. Auto Świat, 13 czerwca 2011. [dostęp 13 czerwca 2011]. (pol.).
  71. ↑ F1 _ Grand Prix Niemiec 2011. f1wm.pl, 24 lipca 2011. (pol.).
  72. ↑ Robert Rybicki: Grand Prix Belgii 2011: Red Bull nie do zatrzymania. Auto Świat, 29 sierpnia 2011. [dostęp 29 sierpnia 2011]. (pol.).
  73. ↑ F1 - Sezon 2011 - klasyfikacje generalne. f1wm.pl. (pol.).
  74. ↑ Australian Grand Prix 2012. f1wm.pl. [dostęp 2012-05-27]. (pol.).
  75. ↑ Petronas Malaysian Grand Prix 2012. f1wm.pl. [dostęp 2012-05-27]. (pol.).
  76. ↑ Paweł Zając: Vettel wygrywa Grand Prix Bahrajnu. f1wm.pl, 22.04.2012. (pol.).
  77. ↑ Grand Prix du Canada 2012. f1wm.pl. [dostęp 2012-06-10]. (pol.).
  78. ↑ F1 - Grand Prix Europy 2012 - rezultat wyścigu. f1wm.pl. (pol.).
  79. ↑ Eni Magyar Nagydíj 2012 > Rezultat wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2012-07-30]. (pol.).
  80. ↑ Shell Belgian Grand Prix 2012. f1wm.pl. [dostęp 2012-09-02]. (pol.).
  81. ↑ Paweł Zając: Hamilton wygrywa elektryzujące Grand Prix Włoch. f1wm.pl, 2012-09-09. [dostęp 2012-09-09]. (pol.).
  82. ↑ SingTel Singapore Grand Prix 2012. f1wm.pl. [dostęp 2012-09-23]. (pol.).
  83. ↑ F1 - Grand Prix Stanów Zjednoczonych - rezultat wyścigu. f1wm.pl. (pol.).
  84. ↑ Grande Prêmio do Brasil 2012. f1wm.pl. [dostęp 2012-11-25]. (pol.).
  85. ↑ F1 - Sezon 2012 - klasyfikacje generalne. f1wm.pl. (pol.).
  86. ↑ Andrew Benson, Lewis Hamilton to leave McLaren after signing Mercedes contract [online], BBC Sport, 28 września 2012 [dostęp 2021-01-09].
  87. ↑ Hamilton vs Rosberg w kartingu. Cyrk F1, 12 luty 2015. [dostęp 12 luty 2015]. (pol.).
  88. ↑ Eni Magyar Nagydíj 2013. f1wm.pl. [dostęp 2013-07-28]. (pol.).
  89. ↑ Formuła 1: Rosberg wygrał GP Australii, pechowi Vettel i Hamilton. Polskie Radio 24, 2014-03-16. (pol.).
  90. ↑ Marcin Łobodziński: Grand Prix Kanady 2014 – wyścig, który przejdzie do historii!. Auto Kult, 08.06.2014. (pol.).
  91. ↑ Marcin Łobodziński: Grand Prix Belgii 2014 - Riccardo po raz trzeci i burza w Mercedesie. Auto Kult, 25.08.2014. (pol.).
  92. ↑ Łukasz Godula: Ostatnia runda F1 będzie punktowana podwójnie. f1wm.pl, 2013-12-09. [dostęp 2013-12-09]. (pol.).
  93. ↑ Etihad Airways Abu Dhabi Grand Prix 2014 – Łączny wynik kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2014-11-22]. (pol.).
  94. ↑ Formuła 1 - Lewis Hamilton mistrzem świata w sezonie 2014. RMF 24. [dostęp 23 listopad 2014]. (pol.).
  95. ↑ Lesław Sagan: Hamilton i Mercedes mistrzami Formuły 1. Auto Świat. [dostęp 23 listopad 2014]. (pol.).
  96. ↑ Lesław Sagan: Grand Prix Rosji 2014: Mercedes mistrzem świata. Auto Świat, 12 październik 2014. (pol.).
  97. ↑ Marcin Łobodziński: Grand Prix Rosji 2014 - Mercedes-Benz mistrzem świata konstruktorów. Auto Kult, 12.10.2014. (pol.).
  98. ↑ Andrzej Prochota: Końcowe klasyfikacje Formuły 1 sezonu 2014. WP Sportowe Fakty, 23.11.2014. [dostęp 23.11.2014]. (pol.).
  99. ↑ Hamilton: jestem numerem 1, ale zostanę przy 44. Przegląd Sportowy Onet, 23 listopada 2014. [dostęp 23 listopada 2014]. (pol.).
  100. ↑ Andrzej Prochota: Lewis Hamilton: To był niesamowity rok. WP Sportowe Fakty, 30.11.2015. (pol.).
  101. ↑ Lewis Hamilton mistrzem świata F1. Polsat News. [dostęp 25.10.2015]. (pol.).
  102. ↑ Mikołaj Suchocki: Słynne wyścigi: Grand Prix Stanów Zjednoczonych 2015. ŚwiatWyścigów.pl. [dostęp 25 październik 2021]. (pol.).
  103. ↑ GP Malezji: nieprawdopodobny zwrot akcji, wielki dramat Lewisa Hamiltona i triumf Daniela Ricciardo. Przegląd Sportowy Onet, 2 październik 2016. [dostęp 2 październik 2016]. (pol.).
  104. ↑ Sezon 2016 > Klasyfikacje generalne. f1wm.pl. [dostęp 2017-01-27]. (pol.).
  105. ↑ Formuła 1: Rosberg i Hamilton bez żadnych ograniczeń. Polsat Sport, 20.10.2016. [dostęp 20.10.2016]. (pol.).
  106. ↑ Mikołaj Suchocki: Słynne wyścigi: Grand Prix Abu Zabi 2016. ŚwiatWyścgiów.pl, 27.11.2019. [dostęp 27.11.2019]. (pol.).
  107. ↑ Grand Prix Malezji 2016: płonący i wściekły Hamilton. Auto Świat, 2 październik 2016. [dostęp 2 październik 2016]. (pol.).
  108. ↑ Marcin Łobodziński: Grand Prix Abu Dhabi 2016: Nico Rosberg mistrzem świata!. Autokult, 27.11.2016. [dostęp 27.11.2016]. (pol.).
  109. ↑ Zoolander 2 w bazie IMDb (ang.)
  110. ↑ Lewis Hamilton breaks pole record with 69th career pole position at Italian Grand Prix. BBC, 02.09.2017. [dostęp 02.09.2017]. (ang.).
  111. ↑ F1: Hamilton mistrzem świata po raz czwarty!. Polsat Sport, 29.10.2017. [dostęp 29.10.2019]. (pol.).
  112. ↑ F1: katastrofa Bottasa. Hamilton najlepszy w Baku. TVP Sport, 29 kwietnia 2018. [dostęp 29 kwietnia 2018]. (pol.).
  113. ↑ GP Hiszpanii: Hamilton najlepszy w Barcelonie. Polsat Sport, 13.05.2018. [dostęp 13.05.2018]. (pol.).
  114. ↑ GP Francji: Hamilton wygrał i objął prowadzenie w klasyfikacji generalnej. Polsat Sport, 24.06.2018. [dostęp 24.06.2018]. (pol.).
  115. ↑ Hamilton wygrał Grand Prix Niemiec. Polsat Sport, 22.07.2018. [dostęp 22.07.2018]. (pol.).
  116. ↑ F1 – GP Węgier: Hamilton wygrywa i powiększa przewagę. TVP Sport, 29 lipiec 2018. [dostęp 29 lipiec 2018]. (pol.).
  117. ↑ Formuła 1: Lewis Hamilton wygrał Grand Prix Włoch na torze Monza. Polska Agencja Prasowa, 2018-09-02. [dostęp 2018-09-02]. (pol.).
  118. ↑ Andrzej Prochota: GP Singapuru: 69. wygrana Lewisa Hamiltona. Brytyjczyk bliżej tytułu. WP Sportowe Fakty, 16.09.2018. [dostęp 16.09.2018]. (pol.).
  119. ↑ Łukasz Kuczera: GP Rosji: dublet Mercedesa w Soczi. Lewis Hamilton o krok od tytułu. WP Sportowe Fakty, 30.09.2018. [dostęp 30.09.2018]. (pol.).
  120. ↑ GRAND PRIX JAPONII 2018: HAMILTON PRAWIE MISTRZEM. News Auto, 7 październik 2018. [dostęp 7 październik 2018]. (pol.).
  121. ↑ Formuła 1: Hamilton po raz piąty mistrzem świata. Polska Agencja Prasowa, 29 październik 2018. [dostęp 29 październik 2018]. (pol.).
  122. ↑ Formuła 1: Lewis Hamilton dopiął swego. Brytyjczyk po raz piąty mistrzem świata!. TVP Sport, 29 październik 2018. [dostęp 29 październik 2018]. (pol.).
  123. ↑ Lewis Hamilton po raz piąty mistrzem świata: Czuję wielką pokorę. Interia Sport, 29 październik 2018. (pol.).
  124. ↑ Garść statystyk po GP Abu Zabi 2018. Cyrk F1, 27 listopada 2018. [dostęp 27 listopada 2018]. (pol.).
  125. ↑ Przemysław Kempiński: Hamilton w końcu przedłużył kontrakt z Mercedesem. F1 Dziel Pasję, 2018-07-19. (pol.).
  126. ↑ Lewis Hamilton signs £40m-a-year Mercedes contract to become best-paid driver in F1 history. The Telegraph, 18 lipiec 2018. [dostęp 18 lipiec 2018]. (ang.).
  127. ↑ F1 - Grand Prix Australii 2019 - rezultat wyścigu. f1wm.pl. (pol.).
  128. ↑ Mariusz Michalak: Formuła 1. Lewis Hamilton mistrzem świata 2019!. Moto Fakty, 4 listopada 2019. (pol.).
  129. ↑ Łukasz Kuczera: F1: klasyfikacja końcowa sezonu 2019. Mercedes zgarnął wszystko, Ferrari wielkim przegranym. WP Sportowe Fakty, 01.12.2019. [dostęp 01.12.2019]. (pol.).
  130. ↑ Emil Riisberg: Lewis Hamilton został 7. raz mistrzem świata Formuły 1. Co czuł w tym momencie?. Eurosport, 18.11.2020. (pol.).
  131. ↑ Rekord Schumachera wyrównany! Hamilton po raz 7. mistrzem świata F1. Sport Wprost, 15.11.2020. [dostęp 15.11.2020]. (pol.).
  132. ↑ GP Portugalii 2020: rekordowe zwycięstwo Hamiltona. Cyrk F1, 25.10.2020. [dostęp 25.10.2020]. (pol.).
  133. ↑ Formuła 1: Lewis Hamilton wygrał wyścig o GP Portugalii. Polsat Sport, 25.10.2020. [dostęp 25.10.2020]. (pol.).
  134. ↑ Michał Gąsiorowski: Hamilton z uporem namawia do gestów wsparcia BLM. "Ja miałem swoje argumenty". sport.pl, 07.08.2020. (pol.).
  135. ↑ Mercedes również pokazał nowe malowanie. [online], Mercedes również pokazał nowe malowanie. [dostęp 2021-03-12].
  136. ↑ Marcin Wyrzykowski: Hamilton: Trzeba gonić za marzeniami. motorsport, 15.11.2020. [dostęp 15.11.2020]. (pol.).
  137. ↑ 2020 Driver Standings. F1. (ang.).
  138. ↑ F1 - Grand Prix Bahrajnu 2021 - rezultat kwalifikacji. f1wm.pl. (pol.).
  139. ↑ Results [online], Formula 1® - The Official F1® Website [dostęp 2024-03-24] (ang.).
  140. ↑ GP Emilii-Romanii: Max Verstappen na Imoli. Polsat Sport, 18.04.2021. (pol.).
  141. ↑ Julian Cieślak: Wygrani i Przegrani - Grand Prix Monako 2021. parcfer.me. (pol.).
  142. ↑ Cezary Heller: Formuła 1: Lewis Hamilton wygrał Grand Prix Wielkiej Brytanii po wypadku Maxa Verstappena!. SportTaker, 19.07.2021. [dostęp 19.07.2021]. (pol.).
  143. ↑ a b Mikołaj Suchocki: Słynne wyścigi: Grand Prix Abu Zabi 2021. Świat Wyścigów, 12 grudzień 2022. [dostęp 12 grudzień 2022]. (pol.).
  144. ↑ Results [online], Formula 1® - The Official F1® Website [dostęp 2024-03-24] (ang.).
  145. ↑ Results [online], Formula 1® - The Official F1® Website [dostęp 2024-03-24] (ang.).
  146. ↑ Mikołaj Suchocki: Konsekwencje kontrowersyjnego finału – czy F1 wyciągnie wnioski?. ŚwiatWyścigów.pl. [dostęp 2021-12-14].
  147. ↑ Cezary Gutowski: Formułowa rewolucja. Oto najważniejsze zmiany w F1. onet.pl, 2022-03-17. [dostęp 2022-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-20)]. (pol.).
  148. ↑ 'Typical Mercedes, typical George' – Sainz shrugs off Russell's claim that Ferrari are strongest in pre-season testing. formula1.com, 2022-03-11. [dostęp 2022-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-10)]. (ang.).
  149. ↑ Jake Nichol: The reason why Mercedes is struggling so much in Formula 1?. hitc.com, 2022-03-27. [dostęp 2022-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-08)]. (ang.).
  150. ↑ Russell takes maiden victory as Hamilton backs up Mercedes 1-2 in Sao Paulo. formula1.com, 2022-11-13. [dostęp 2022-11-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (20221-11-13)]. (ang.).
  151. ↑ Lewis Hamilton, George Russell re-sign with Mercedes through 2025. sportsnet.ca, 2023-08-31. [dostęp 2023-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-09-04)]. (ang.).
  152. ↑ Przemysław Kempiński: Hamilton sięgnął po 104. zwycięstwo w F1 po kapitalnym wyścigu na Silverstone!. Formuła 1 - Dziel Pasję. [dostęp 2024-07-07]. (pol.).
  153. ↑ Zrobił to! Lewis Hamilton najlepszy przed własną publicznością. polsatsport.pl. [dostęp 2024-07-07]. (pol.).
  154. ↑ Wojciech Kulak: Prawie trzy lata czekania, Hamilton znów jest wielki. Dramat byłego zespołowego kolegi Kubicy. interia sport. [dostęp 2024-07-07]. (pol.).
  155. ↑ Grzegorz Kozak: Lewis Hamilton bije nowe rekordy zwycięstwem w GP Wielkiej Brytanii. sportgliwice.pl, 2024-08-07. (pol.).
  156. ↑ Kacper Trzosek: Hamilton osiągnął kolejny kamień milowy w F1. F1 - Dziel Pasję. [dostęp 2024-07-21]. (pol.).
  157. ↑ LEWIS HAMILTON KIEROWCĄ FERRARI OD 2025 ROKU. cyrkf1.pl. [dostęp 2024-02-01]. (pol.).
  158. ↑ HAMILTON AGREES SHOCK FERRARI F1 MOVE FOR 2025. the-race.com. [dostęp 2024-02-01]. (ang.).
  159. ↑ THE DEBATE: How much better can Lewis Hamilton get?. formula1.com. [dostęp 2019-11-08]. (ang.).
  160. ↑ Robert Chruściński: Lewis Hamilton: Nie zmienię swojego stylu jazdy. WP Sportowe Fakty, 06.02.2011. [dostęp 06.02.2011]. (pol.).
  161. ↑ Lewis Hamilton v Nico Rosberg. Sky Sports. [dostęp 2014-11-26]. (ang.).
  162. ↑ Mark Hughes, LONG READ: The constant evolution behind Hamilton’s greatness [online], formula1.com [dostęp 2019-12-21] (ang.).
  163. ↑ Lewis Hamilton v Nico Rosberg: A subtle difference in driving style as well as set-up. Sky Sports. [dostęp 2014-11-26]. (ang.).
  164. ↑ Tomasz Kaliński: Hamilton i Alonso - najlepszy duet. pl.motorsport.com. [dostęp 21.03.2020]. (pol.).
  165. ↑ Andrew Benson: Challenger, champion, change-maker. bbc.co.uk. [dostęp 2020=11-16]. (ang.).
  166. ↑ Lewis Hamilton fulfils 'dream' after becoming five-time F1 champion. Sky Sports. [dostęp 2018-12-04]. (ang.).
  167. ↑ Lewis Hamilton's 9 most memorable races ever as he wins his third F1 championship title. Bailiwick Express. [dostęp 2017-08-10]. (ang.).
  168. ↑ Łukasz Kuczera: F1. Lewis Hamilton porównuje się do Ayrtona Senny. Kontrowersyjne słowa Brytyjczyka. WP Sportowe Fakty, 03.02.2021. [dostęp 03.02.2021]. (pol.).
  169. ↑ Hamilton's helmet. AsiaOne, 23 lipiec 2007. [dostęp 23 lipiec 2007]. (ang.).
  170. ↑ Przemysław Kempiński: Hamilton zaprezentował nowe barwy swojego kasku. F1 Dziel Pasję, 2017-02-22. [dostęp 2017-02-22]. (pol.).
  171. ↑ Andrzej Prochota: Lewis Hamilton wybrał kask z konkursu (foto). WP Sportowe Fakty, 22.02.2017. [dostęp 22.02.2017]. (pol.).
  172. ↑ Przemysław Kempiński: Hamilton do Malezji przywiózł zielony kask. F1 Dziel Pasję, 2015-03-27. [dostęp 2015-03-27]. (pol.).
  173. ↑ Lewis Hamilton: Formula One world champion unveils GOLD helmet for Abu Dhabi Grand Prix. The Express, 12 maj 2018. (ang.).
  174. ↑ Lewis Hamilton pokazał kask, w którym zakończy sezon. Przegląd Sportowy, 23 listopada 2018. [dostęp 23 listopada 2018]. (pol.).
  175. ↑ Przemysław Kempiński: Hamilton pokazał nowy kask wpierający Black Lives Matter. F1 Dziel Pasję, 2020-07-03. [dostęp 2020-07-03]. (pol.).
  176. ↑ Łukasz Kuczera: F1. GP Austrii. Lewis Hamilton pokazał nowy kask. Ma wspierać ruch Black Lives Matter [WIDEO]. WP Sportowe Fakty, 03.07.2020. [dostęp 03.07.2020]. (pol.).
  177. ↑ Łukasz Kuczera: Lewis Hamilton wsparł społeczność LGBT. "Potężny gest". WP Sportowe Fakty, 20.11.2021. [dostęp 20.11.2021]. (pol.).
  178. ↑ Lewis Hamilton condemns ‘terrifying’ LGBTQ+ laws before Saudi Arabian GP. The Guardian, 2 grudzień 2021. [dostęp 02.12.2021]. (ang.).
  179. ↑ Katarzyna Łapczyńska: "Gotowy na więzienie". Hamilton broni praw osób LGBTQ+ i znów szokuje. WP Sportowe Fakty, 06.10.2023. [dostęp 06.10.2023]. (pol.).
  180. ↑ a b Andreas Towara: Historia konfliktu Alonso-Hamilton w zespole McLaren. Na Czterech Kołach. [dostęp 19.01.2023]. (pol.).
  181. ↑ a b c Marek Roczniak: GP Węgier: podsumowanie kwalifikacji. f1wm.pl, 04.08.2007. (pol.).
  182. ↑ a b c Łukasz Kuczera: Fernando Alonso szantażował McLarena. Chciał zepsuć wyścig Lewisa Hamiltona. WP Sportowe Fakty. [dostęp 20.11.2018]. (pol.).
  183. ↑ Alonso i McLaren ukarani!. F1 Dziel Pasję. [dostęp 2007-08-05]. (pol.).
  184. ↑ Lesław Sagan: F1: Kubica w McLarenie, Alonso w BMW, a Hamilton w Ferrari!. Auto Świat. [dostęp 8 sierpnia 2007]. (pol.).
  185. ↑ Przemysław Kempiński: Alonso: Hamilton już jest kierowcą wszech czasów. F1 Dziel Pasję. [dostęp 2015-10-23]. (pol.).
  186. ↑ Andrew Benson: Lewis Hamilton: Why the all-time F1 great shines above the numbers. BBC. [dostęp 30 październik 2007]. (ang.).
  187. ↑ Andrew Benson: US Grand Prix: Lewis Hamilton is in Formula 1's top five, says Fernando Alonso. BBC. [dostęp 18-10-2018]. (ang.).
  188. ↑ a b Fernando Alonso. Książę Asturii, który w Formule 1 mógł osiągnąć znacznie więcej. Polskie Radio. [dostęp 2018-12-06]. (pol.).
  189. ↑ 2007 Driver Standings: Lewis Hamilton. formula1.com. [dostęp 2023-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-05-17)]. (ang.).
  190. ↑ 2008 Driver Standings: Lewis Hamilton. formula1.com. [dostęp 2023-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-11)]. (ang.).
  191. ↑ 2009 Driver Standings: Lewis Hamilton. formula1.com. [dostęp 2023-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-05-17)]. (ang.).
  192. ↑ 2010 Driver Standings: Lewis Hamilton. formula1.com. [dostęp 2023-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-09-29)]. (ang.).
  193. ↑ 2011 Driver Standings: Lewis Hamilton. formula1.com. [dostęp 2023-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-08)]. (ang.).
  194. ↑ 2012 Driver Standings: Lewis Hamilton. formula1.com. [dostęp 2023-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-01-27)]. (ang.).
  195. ↑ 2013 Driver Standings: Lewis Hamilton. formula1.com. [dostęp 2023-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-12-06)]. (ang.).
  196. ↑ 2014 Driver Standings: Lewis Hamilton. formula1.com. [dostęp 2023-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-09-27)]. (ang.).
  197. ↑ 2015 Driver Standings: Lewis Hamilton. formula1.com. [dostęp 2023-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-12-03)]. (ang.).
  198. ↑ 2016 Driver Standings: Lewis Hamilton. formula1.com. [dostęp 2023-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-01-29)]. (ang.).
  199. ↑ 2017 Driver Standings: Lewis Hamilton. formula1.com. [dostęp 2023-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-01-29)]. (ang.).
  200. ↑ 2018 Driver Standings: Lewis Hamilton. formula1.com. [dostęp 2023-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-12-03)]. (ang.).
  201. ↑ 2019 Driver Standings: Lewis Hamilton. formula1.com. [dostęp 2023-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-12-06)]. (ang.).
  202. ↑ 2020 Driver Standings: Lewis Hamilton. formula1.com. [dostęp 2023-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-01-29)]. (ang.).
  203. ↑ 2021 Driver Standings: Lewis Hamilton. formula1.com. [dostęp 2023-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-09)]. (ang.).
  204. ↑ 2022 Driver Standings: Lewis Hamilton. formula1.com. [dostęp 2023-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-11-05)]. (ang.).
  205. ↑ 2023 Driver Standings: Lewis Hamilton. formula1.com. [dostęp 2023-04-02]. (ang.).
  206. ↑ Stan po Grand Prix Węgier 2023
  207. ↑ Lewis Hamilton: Moim prawdziwym kompasem jest Kościół. Stacja7.pl. [dostęp 2024-01-07].
  208. ↑ Wiara mistrza F1. Niedziela.pl, 2024-01-16. (pol.).
  209. ↑ Lewis Hamilton: I feel God has his hand over me. The Northen Echo. [dostęp 2018-07-04]. (ang.).
  210. ↑ #55 Lewis Hamilton. forbes.com. [dostęp 2016-03-10]. (ang.).
  211. ↑ Aimee Lewis, How veganism can fuel an elite athlete to glory, „CNN” [dostęp 2018-11-19].
  212. ↑ Lewis Hamilton wyznaje: od nastoletniego wieku zmagam się z depresją [online], Eurosport, 30 września 2024 (pol.).
  213. ↑ Piotr Furman, Hamilton przyznał się do problemów [online], Motorsport.com, 1 października 2024 (pol.).
  214. ↑ a b The London Gazette; Nr 63218 (notka). thegazette.co.uk, 30 grudnia 2020. [dostęp 2023-11-15]. (ang.).
  215. ↑ a b The London Gazette; Nr 63218 (suplement 1); str. 2. thegazette.co.uk, 30 grudnia 2020. [dostęp 2023-11-15]. (ang.).
  216. ↑ a b New Year Honours: Lewis Hamilton knighted as Rob Burrow becomes MBE. bbc.com, 31 grudnia 2020. [dostęp 2023-11-15]. (ang.).
  217. ↑ a b Krzysztof Sobczak: Lewis Hamilton otrzyma tytuł szlachecki. Radio Zet, 2020-12-30. s. sport.radiozet.pl. [dostęp 2021-04-06].
  218. ↑ a b Lewis Hamilton Receives Knighthood from Britain's Prince Charles at Windsor Castle. news18.com, 16 grudnia 2021. [dostęp 2023-11-15]. (ang.).
  219. ↑ Daniel Sperling: Nicole Scherzinger i Lewis Hamilton: Ich romans w trybie on / off przeżył na nowo. Digital Spy, 17/03/2014. s. digitalspy.com. [dostęp 2021-04-06].
  220. ↑ Parlament zdecydował. Lewis Hamilton honorowym obywatelem Brazylii [online], sport.dziennik.pl, 10 czerwca 2022 [dostęp 2022-06-19] (pol.).
  221. ↑ The London Gazette; Nr 58929; str. 17. thegazette.co.uk, 31 grudnia 2008. [dostęp 2023-11-15]. (ang.).
  222. ↑ Robert Percy: LEWIS HAMILTON POTWIERDZIŁ, ŻE BYŁ XNDA. Drive Tribe. s. drivetribe.com. [dostęp 2021-04-06].
  223. ↑ a b c d e f Łukasz Kuczera: Zgromadził ponad 1 mld zł. Mówi, że nie wie ile ma pieniędzy na koncie. WP Sportowe Fakty, 19.02.2024. (pol.).
  224. ↑ Lewis Hamilton to najbogatszy kierowca wyścigowy. Oto jak zarabia i wydaje swoje miliony. Businnes Insider, 13 listopada 2022. (pol.).
  225. ↑ Piotr Furman, Ben Hunt: Hamilton i F1 charytatywnie. pl.motorsport.com, 4 lipiec 2024. (pol.).
  226. ↑ Jędrzej Stoner: Lewis Hamilton ma wielkie serce. Wydał 7 proc. swojego majątku na szczytne cele. rallyandrace.pl, 17 czerwca 2022. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Mercedes-AMG Petronas Formula One Team

Sezon 2024

Kierowcy
Kierowcy wyścigowi
Kierowcy rezerwowi i testowi
Mercedes Junior Team
Mistrzowie świata F1
Zwycięzcy wyścigu F1
Sztab
Prezesi i dyrektorzy
Szef zespołu

Mistrzostwa świata konstruktorów F1: 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020, 2021

Lista startowa sezonu 2024 Mistrzostw Świata Formuły 1
Red Bull Racing (MŚ)
RB (D)
McLaren (MŚ)
Alpine (P1)
Aston Martin Aramco
Ferrari (MŚ)
Haas
Williams (MŚ)
Kick Sauber (D)
Mercedes (MŚ)
  • (MŚ) – mistrz świata; (P1) – zwycięzca Grand Prix; (D) – debiutant
Mistrzowie świata kierowców Formuły 1
Mistrzowie Serii GP2
Azjatycka seria GP2
Zdobywcy Trofeum Lorenzo Bandiniego
Sportowiec roku w Europie (Ankieta PAP)
Laureaci nagrody – przełom roku – Laureus World Breakthrough of the Year
Laureaci nagrody sportowca roku – Laureus World Sportsman of the Year

Przekreślone nazwisko oznacza unieważnioną nagrodę

Osobowość roku BBC Sport (BBC Sports Personality of the Year)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lewis_Hamilton&oldid=75318940”