Kuchnia bośniacka
Kuchnia bośniacka – regionalna kuchnia bałkańska, charakterystyczna dla Bośni i Hercegowiny. Opiera się na wpływach wschodnich i zachodnich. Dania przypominają kuchnie tureckie, śródziemnomorskie i bliskowschodnie, ale dzięki latom rządów Austrii, są w niej też wpływy środkowoeuropejskie.
Składniki
[edytuj | edytuj kod]Kuchnia bośniacka korzysta z wielu przypraw, ale w umiarkowanych ilościach. Większość dań jest lekkich, ponieważ są gotowane w wodzie, a sosy są naturalne, zazwyczaj własne. Typowe składniki, to pomidory, ziemniaki, cebule, czosnek, papryka, ogórki, marchew, grzyby, szpinak, cukinia, świeże i suszone fasole, śliwki, mleko, papryka (suszona, jako przyprawa), śmietana pavlaka i kajmak. Typowe mięsa to wołowina i baranina. Lokalne specjały to ćevapi, burek, dolma, sarma, pilav (pilaf), gulaš (gulasz), ajvar i wschodnie słodycze. Najlepsze wina pochodzą z Hercegowiny, a rakija z Bośni.
Dania mięsne
[edytuj | edytuj kod]- ćevapi
- pljeskavica
- begova čorba – zupa (čorba) z mięsa i warzyw
- filovane paprike / punjena paprika – smażone, nadziewane mięsem papryki
- sogan-dolma – cebule nadziewane mięsem
- popara – chleb namoczony w wodzie/mleku podawany z kajmakiem
- ćufte – klopsiki
- meso ispod sača – tradycyjny sposób przyrządzania jagnięciny, baraniny lub koźliny pod metalową/ceramiczną/glinianą przykrywką, na której są gorące węgle albo popiół
- pilaw
- burek
- sarma – gołąbki z mięsa i ryżu w liściach kiszonej kapusty
- grah – gulasz z fasoli z mięsem
- japrak – gołąbki z mięsa i ryżu w liściach winogron
- musaka
- bosanski lonac – mięsny gulasz gotowany na otwartym ogniu
- tarhana – typowa bośniacka zupa z domowym makaronem
- sudžuk – (sujuk) – pikantna kiełbasa wołowa
- suho meso – mięso suszone na powietrzu, przypomina włoską bresaolę
- bamija – gulasz z cielęciny i okry
- dolma
Dania warzywne
[edytuj | edytuj kod]- buranija – gulasz z zielonej fasolki
- đuveč – potrawa warzywna przypominająca rumuńskie ghiveci, bułgarskie gjuvec i węgierskie leczo
- grašak – gulasz z groszku
- kačamak – tradycyjne danie z mąki kukurydzianej i ziemniaków
- kljukuša – starte ziemniaku zmieszane z mąką i wodą i pieczone; tradycyjne danie regionu Bosanska krajina
- sataraš – danie z papryki, bakłażana, cebuli i pomidorów
- turšija – kiszone warzywa
Sery
[edytuj | edytuj kod]- livno (Livanjski sir) – suchy żółty ser z zachodniego miasta Livno i okolicznych wsi
- travnički – biały, przypominający fetę ser z centralnego regionu Travnik
- vlašićki – górski ser przypominający smakiem travnički, pochodzi z wsi w górach Vlašić
- kajmak
- pavlaka
Desery
[edytuj | edytuj kod]- tufahije – jabłka nadziewane orzechami
- baklava
- ružica – przypomina baklavę, wypiekana w mniejszych formach z rodzynkami[1]
- hurmašice – ciasto o kształcie daktyla polane syropem
- rahatluk – lokum
- sutlijaš (pudding ryżowy)
- tulumbe
- kadaif
- oblande
- krofne
- pekmez
- halva
- gurabije
- štrudla
- palačinke (naleśniki)
- kompot
- ruske kape
- jabukovača – ciasto filo nadziewane jabłkami
- šampita
- krempita
- slatko (z owoców)
- đulbešećer (z płatków róż)
Sosy, chleby i przystawki
[edytuj | edytuj kod]- ajvar
- vegeta
- somun[2] i Ramazanski somun (z nasionami Ćurokot)[3].
- pogača
- djevrek
- kifla
- lepinja
- maslenica
- uštipci
- meze
Alkohole
[edytuj | edytuj kod]Wina są produkowane głównie w Hercegowinie, w regionach Mostar, Čitluk, Ljubuški, Stolac, Domanovići i Međugorje.
Lokalne destylaty produkuje się ze śliwek, gruszek i winogron, zawierają co najmniej 45% alkoholu.
Napoje
[edytuj | edytuj kod]Przybory kuchenne
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Bakeproof: Bosnian baking. Sbs.com.au. [dostęp 2017-12-12].
- ↑ Sarajevski somuni: Miris mahale, tradicije i savršenstva. klix.ba. [dostęp 2015-09-03].
- ↑ Ramazanski somun. moje-zdravlje.ba. [dostęp 2015-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-29)].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Tim Clancy: Bosnia & Herzegovina. The Bradt Travel Guide, 2004, s. 93–97. ISBN 1-84162-094-7. (ang.).
- Darra Goldstein: Culinary cultures of Europe: identity, diversity and dialogue. Council of Europe, s. 87–94. ISBN 92-871-5744-8.