Przejdź do zawartości

Jan Baruchowski (zm. 1500)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Baruchowski
Herb duchownego
Data i miejsce urodzenia

ok. 1440
Baruchowo

Data i miejsce śmierci

1502
Kraków

Miejsce pochówku

bazylika archikatedralna św. Stanisława i św. Wacława w Krakowie

Rektor Akademii Krakowskiej
Okres sprawowania

1485-1487

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Jan Baruchowski herbu Doliwa (ur. ok. 1440 w Baruchowie, zm. w 1502 w Krakowie) – kantor i kanonik gnieźnieńskiej kapituły katedralnej w 1493 roku, archidiakon krakowski, kanonik wiślicki w 1468, pleban w Koniemłotach, rektor Akademii Krakowskiej w 1485 roku, doktor obojga praw.

Był synem Wincentego, pochodził ze szlacheckiej rodziny. Studiował od 1454 w Akademii Krakowskiej, gdzie uzyskał tytuł bakałarza w 1457, w 1459 mistrza nauk wyzwolonych. Ok 1469 kończąc studia na Wydziale Prawa został mistrzem dekretów i doktorem obojga praw. Po przyjęciu święceń kapłańskich został kanclerzem biskupa krakowskiego Jana Lutka z Brzezia. Wraz z Filipem Kalimachem był wychowawcą synów króla Kazimierza Jagiellończyka. W latach 1489–1490 był audytorem kurii biskupiej w Krakowie. Od 1487 był archidiakonem krakowskim z funkcji tej ustąpił w 1502 na rzecz Piotra Tomickiego.

Pochowany w katedrze krakowskiej. Pomnik nagrobny ufundowany przez Jana i Mikołaja Konarskich nie zachował się do czasów współczesnych.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Maciej Zdanek "Jan Baruchowski z Baruchowa herbu Doliwa" [w:] "Profesorowie Wydziału Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego 1364-1780" tom 1 wyd. 2015 s. 111-112
  • Jan Korytkowski, Prałaci i kanonicy katedry metropolitalnej gnieźnieńskiej od roku 1000 aż do dni naszych. Podług źródeł archiwalnych. T.1, Gniezno 1882, s. 35-36.