Język bhili
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
ok. 3,3 mln (cała grupa bhil 10 mln (2011)) | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-2 | inc | ||
| ISO 639-3 | bhb | ||
| IETF | bhb | ||
| Glottolog | bhil1251 | ||
| Ethnologue | bhb | ||
| WALS | bhi | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język bhili – język indoaryjski używany w indyjskich stanach Madhya Pradesh, Gudżarat i Radżastan. Według danych z 2011 r. posługuje się nim blisko 3,3 mln ludzi[1].
Grupa blisko spokrewnionych języków plemiennych jest określana nazwą „bhil”; liczy ona w sumie nieco ponad 10 mln użytkowników[1]. Języki te są blisko spokrewnione z językami gudźarati i radżastani.
Zapisywany jest pismem dewanagari lub pismem gudżarati[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Bhili, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Anantrao Bodhankar, Bhillori (Bhilli)-English Dictionary, Pune: Tribal Research & Training Institute, 2002 (ang.).
- L. Jungblut, A Short Bhili Grammar of Jhabua State and Adjoining Territories, S.l: s.n, 1937 (ang.).
- Charles S. Thompson, Rudiments of the Bhili Language, Ahmedabad: United Printing Press, 1895 (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Bhili, [w:] Ethnologue: Languages of the World, Dallas: SIL International [dostęp 2009-02-23] (ang.).